پس از دو ماه و اندی که از استعفای علی خطیر می‌گذشت و باشگاه توسط سرپرست موقت به کار خود ادامه می‌داد، مالک باشگاه یعنی هلدینگ خلیج فارس رسما مدیرعامل را انتخاب کرد، آن هم کسی نبود جز فرشید سمیعی که در طول این مدت دو ماه سرپرست موقت باشگاه بود.

با این انتخاب یک سؤال بزرگ هواداران استقلال باز تکرار شد، سؤال همیشگی در تمام این سالها که اگر قرار بر انتخاب سرپرست موقت بود چرا از همان ابتدا این کار صورت نمی‌پذیرد؟ چرا باید برای انتخاب هیات مدیره و سپس مدیرعامل هفته‌های متوالی صبر کرد و وقت را از دست داد تا اینکه همان نفرات در سمت خود در هیات مدیره ابقا و همان سرپرست موقت حکم مدیرعاملی بگیرد؟

البته هواداران استقلال شاید ایرادی به انتخاب افراد هیات مدیره و سپس مدیرعامل داشته باشند اما ایراد بزرگتر از آن به تعلل و تاخیر و فرصت‌کشی است که توسط مالکان باشگاه انجام می‌گیرد، اینکه قرار نیست تغییرات زیادی در هیات مدیره انجام شود و قرار هم نیست شخص تازه‌ای سمت مدیرعاملی باشگاه را برعهده بگیرد. خب پس چرا از همان ابتدا همین افراد حکم هیات مدیره و مدیرعاملی نگرفتند؟

زمان بسیاری سپری شد تا باشگاه استقلال هیات مدیره و مدیرعامل خود را بشناسد. امیدواریم باشگاه استقلال بالاخره در دوره مالکیت هلدینگ خلیج فارس صاحب ثبات و دوام در مدیریت یک چارت تشکیلاتی درست و حسابی در بیرون از زمین شود تا همچون فصل گذشته در انتهای فصل حسرت از دست دادن فرصت و زمان و نداشتن نیروهایی که می‌توانستند در پایان راه نفس تازه‌ای باشند را نخورند.