امروز محمد رجاییان مدیرعامل باشگاه آلومینیوم ادعا کرد این باشگاه با استناد به بند فسخی که در قرارداد محمدرضا خالدآبادی با استقلال وجود دارد، قصد به خدمت گرفتن این دروازه‌بان جوان را دارد. اما واقعیت ماجرای بندی که به گلر آبی‌پوشان اجازه جدایی از این تیم را می‌دهد، چیست؟

گویا در بازه نقل و انتقالات زمستانی استقلال در فصلی که گذشت، خالد آبادی با مراجعه به باشگاه خواهان گرفتن رضایتنامه و جدایی از این تیم شده بود. اما علی خطیر مدیرعامل وقت آبی‌پوشان اجازه چنین اتفاقی را نمی‌دهد. گلر سابق تیم ملی امید که مصرانه برای رسیدن به این هدف تلاش می‌کرد، در نهایت با فرمولی که خطیر برای او تعریف کرد راضی شد تا انتهای فصل استقلال را همراهی کند. مدیرعامل وقت تیم با توجه به تخفیف قابل توجهی که گلر جوان تیم در دستمزدش لحاظ کرد و البته مبلغی که از حساب شخصی‌اش بابت رضایتنامه به تیم هوادار پرداخت، با وی توافق می‌کند در صورتی که تعداد بازی‌های او تا آخر فصل به عدد 5 نرسد، خالد آبادی می‌تواند تیم را ترک کند. این توافق روی کاغذ نهایی می‌شود تا ادعای مدیرعامل آلومینیوم به نوعی ثابت شود اما این همه ماجرا نیست.

توافقی که خالد آبادی و خطیر آن را امضا کردند، در قرارداد سنگربان استقلال ثبت نشده و به احتمال قریب به یقین مدیریت فعلی باشگاه با آن مخالفت خواهد کرد. به همین دلیل نه اعتماد جواد نکردن نکونام به این دروازه‌بان آینده دار، نه تخفیف‌های فراوانی که او به تیم داده و نه حتی امضای مدیرعامل سابق، نمی‌تواند زمینه جدایی خالد آبادی بدون رضایت باشگاه را فراهم کند. به همین دلیل او در تلاش است که به صورت مسالمت آمیز این موضوع را حل کند و باشگاه هم باید این نکته را مدنظر داشته باشد جدایی قرضی ودران کیوسفسکی بوسنیایی هم فهرست آنها را خالی نمی‌کند. پس احتمال اینکه آنها بابت رفتن خالد آبادی با او همکاری کنند، وجود دارد.