گذشته چراغ راه آینده است. برای آینده ایران دو تفکر رقابت می کنند: تفکری که بانی وضع موجود و تشدید تحریمها و تهدیدهاست و تفکری که میخواهد ایران را از این مخمصه خارج کند.

در دهه ۹۰ شاخصهای اصلی اقتصادی به جز سالهای ۹۵، ۹۵ و ۹۶ خوب نیست ولی بالاترین نرخ رشد اقتصادی و پائین ترین نرخ تورم هم متعلق به همین سالهاست (رشد اقتصادی ۱۴% و تورم ۶/۸ %). تفاوت سال های سختتر با سالهای دیگر، در تحریم است: تحریم فروش نفت، تحریم بانکی در جابجایی پول ، تحریم حمل و نقل دریایی و بنادر، تحریم بیمهها و ... . تحریم عامل ایجاد یا تشدید همه مشکلات اقتصادی است.

حال، دکتر پزشکیان آمده است؛ کسی که تحریم را نعمت نم یداند، تیم قوی دیپلماتیکی با اوست که قدرت مذاکره با دنیا و حتی واضعان تحریم را دارد و در داخل هم از قدرت اجماع سازی برای حل مسائل برخوردار است، با انتخاب او می توان امیدوار بود که هم ایران هراسی و تحریم به ایران دوستی و تعامل تبدیل شود و هم چرخه اقتصادی کشور در مسیر توسعه قرار گیرد.

با توهم بانیان وضع موجود نه می توان تحریم را رفع کرد و نه معیشت مردم را بهبود بخشید.