به واقع در این واپسین روزهای باقی مانده به انتخابات ریاست جمهوری و با برآیندی که از نظرات نامزدها می‌توان داشت. شاید مسعود پزشکیان بهترین گزینه برای رای دادن باشد.

باید دانست کسانی که دنبال تحریم بیشتر ایران هستند یا عملکردشان به این نتیجه منتهی شده است، باید توسط مردم ایران حذف شوند نه این که قدرت شان تقویت شود!
الان فرصت و دریچه ای باز شده است که این رویکرد را حذف کنیم و افرادی که ولو به طور نسبی به مردم نزدیک ترند و به نظرات علمی بها می دهند را جایگزین شان کنیم.
بهتر است به جای تحریم انتخابات که پیام آن شاید اثر کمتری در سپهر سیاسی داشته باشد. اما شرکت نکردن در انتخاباتی که حداقل یک روزنه برای اصلاح وضعیت وجود دارد شرکت کرد. از طرفی مسعود پزشکیان تا اینجا نشان داده که صداقت بیشتری دارد هرچند حتما که گزینه های بهتری هم برای ریاست جمهوری وجود داشت اما مسعود پزشکیان حداقل به قول خودش می داند که نمی داند و از نظر متخصصان استفاده خواهد کرد. این رویه خود می تواند محرک خوبی برای حضور در انتخابات باشد. شاید به قول برخی جامعه شناسان توسعه راه نجات ایران فعلا از مجرای انتخابات و رای به پزشکیان باشد.

اظهارات مسعود پزشکیان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری در ابتدای آخرین مناظره انتخاباتی را در ادامه بخوانید.
پزشکیان گفت: پرسش این است که در اولین گام چه خواهم کرد؟ اگر از مردم بپرسیم که چه مشکلی را باید رئیس‌جمهور حل کند اکثریت قاطع به مسائل اقتصادی چون تورم، عدم تناسب دخل و خرج، بیکاری، بی‌ثباتی سیاست‌ها، وضعیت بانک‌ها، مالیات‌های غیر قابل توجیه، و… اشاره می‌کنند. در مرحله بعد مسائل سیاست خارجی و ارتباط با جهان و موضوعات اجتماعی و فرهنگی اشاره خواهند کرد.

اما مردم شریف ایران، اگر از من بپرسید مهم‌ترین کاری که رئیس‌جمهور باید انجام دهد چیست، می‌گویم مهم‌ترین کار رئیس‌جمهور پاسخ دادن به این سؤال است که چرا این مسأله‌ها حل نمی‌شوند. وجود مسأله در همه جوامع طبیعی است، آن‌چه طبیعی نیست حل نشدن مسأله‌ها و باقی ماندن آن‌ها برای مدت طولانی است. من به شما می‌گویم چرا این مسأله‌ها حل نشده و با ادامه وضع موجود، نیز حل نمی‌شوند.

اول، شکاف‌های عمیق داخل ساختار سیاسی، و نیز شکاف میان مردم و حکومت. این‌ها مهم‌ترین موانع تصمیم‌گیری است. مصالح مردم قربانی درک‌های متفاوت از منافع ملی شده است. در ضمن، شکاف بین مردم و حکومت باعث ترس از تصمیم‌گیری‌های مهم وعدم اطمینان به حمایت مردم از این تصمیمات شده است. با این سطح از نزاع درون حکومت و شکاف بین مردم و حکومت نمی‌شود برای ایران کار مهمی کرد. با این نزاع‌ها و شکاف‌ها نمی‌شود برای تورم، نظام چندنرخی ارز، قیمت‌گذاری حامل‌های انرژی، مسأله آب، و تحریم‌ها راه‌حل پیدا کرد.

بهترین راه‌حل‌های کارشناسانه در میان نزاع‌های سیاسی و شکاف مردم و حکومت، بی‌اثر می‌شوند و خود به موضوعی برای منازعه و شکاف بیشتر تبدیل می‌شوند. همان گونه که در گذشته موضوعی ملی نظیر برجام به موضوع نزاع سیاسی و شکاف اجتماعی بدل شد. من می‌خواهم الگویی از سیاست‌ورزی و اخلاق سیاسی معطوف به توافق‌سازی را سرلوحه کار قرار دهم و از شدت منازعات سیاسی و شکاف حکومت و مردم کم کنم.

دوم، ارجاع به امر کارشناسی وظیفه من است. هیچگاه نمی‌پذیرم برای کسب رای در اینجا و در حضور ملت ایران وعده‌های غیرکارشناسی و پوچ دهم. امر کارشناسی همراه با شفافیت و پاسخگویی راهبرد من است. من به‌کارگیری دیگران را بر اساس شایستگی‌های کارشناسی انجام خواهم داد.

سوم؛ من از رویکرد زورمدارانه و تحقیر و توهین، می‌پرهیزم. این شیوه زندگی من است. من ارزش‌های دینی و اجتماعی خودم را دارم ولی معتقدم در هیچ زمینه‌ای نمی‌توان دیگران را نادیده گرفت و تحقیر کرد یا توهین نمود. شما در چندین جلسه‌ای که در خدمتتان بودم اخلاق مرا دیدید. مطمئن باشید که به این راه و روش خود پایبند هستم. مردم ایران فهیم هستند و اخلاق‌مداری را ضرورت سیاست‌ورزی می‌دانند و نه نمایشی بی‌فایده. من در برخورد با رقبا، مواجهه با کارشناسان، و در زندگی با مردم اصول اخلاقی را همواره رعایت کرده و خواهم کرد. من نقدپذیری و تن دادن به آزادی بیان را لازمه حکومت شفاف، پاسخ‌گو و به دور از فساد می‌دانم.

من وعده‌های بی‌پشتوانه نمی‌دهم چون برای مردم احترام قایل هستم و ممکن نیست که برای کسب رأی یا خوشایند صاحبان قدرت و ثروت، مردم را فریب دهم. من دروغ نخواهم گفت. اگر موفق نشوم، عذرخواهی خواهم کرد. اطمینان دارم فقط با اتکای بر راست‌گویی خودم و همه ارکان دولت، اعتماد شما را جلب می‌کنم و این سرمایه عظیم ما در مسیر ساختن ایران خواهد شد.

من در عمر خودم و خانواده‌ام از رانت‌ها بهره نبرده‌ام. به شما قول می‌دهم گزارشی درباره انواع رانت‌های غیرمولدی که در کشور توزیع می‌شود و جز فساد و نابرابری و بی‌اعتمادی تولید نمی‌کنند به مردم ارائه کنم.

من به آزادی رسانه‌ها و شفافیت باور دارم. من معتقد به توسعه هستم و فقط به بقای کشور و حکومت نمی‌اندیشم، بلکه بقا را هم در گرو توسعه و ارتقای کشور می‌دانم.
من به رعایت حقوق شهروندی مردم باور دارم. من رئیس‌جمهوری شنونده و پاسخ‌گو خواهم بود نه سخن‌گو و ناشنوا. دولت من، دولت شنیدن صدای مردم خواهد بود.
تکرار می‌کنم. من دروغ نخواهم گفت. این بزرگترین رذیلت اخلاقی و ویروسی کُشنده است که مثل اپیدمی به جان سیاست ایران افتاده است.