1)    بین سال‌های 1400 تا 1402، رقمی حدود 7.9 همت به راه‌آهن تخصیص یافته است تا ایشان بر اساس محاسبات خود و تأیید دولت، بتواند 6 همت را محقق سازد. جل‌الخالق!!!
2)    به اذعان معاون هماهنگی و نظارت اقتصادی ریاست جمهوری، در سال 1402، شاخص‌های عملکردی حمل بار ریلی، نسبت به سال‌های قبل کاهش یافته است.
3)    نامه معاون هماهنگی ریاست جمهوری صراحت دارد که سهم بار ریلی از کل بارهای زمینی کشور، 7 درصد از کل تناژ بار حمل شده است که عملاً یک فاجعه به شمار می‌آید.
4)    به رغم افزایش تعداد لکوموتیوهای کشور در سال 1402، اما به طرز عجیبی تعداد لکوموتیو آمائه به کار کاهش یافته است.
5)    «رشد سوانح ریلی»، توقف‌های طولانی مدت تعدادی از واگن‌های باری»، «تعلل شرکت راه‌آهن در آزادسازی قیمت بلیت قطارهای 5 ستاره»، فسخ سفارش ساخت سفارش واگن از سوی سرمایه‌گذاران بخش خصوصی» و «افزایش چندباره تعرفه دسترسی به شبکه ریلی در سال 1402»، تنها بخشی از مصائب و مشکلاتی است که در نامه معاون هماهنگ کننده ریاست جمهوری، عامل وخامت شاخص‌های کلیدی عملکرد شرکت راه‌آهن و عدم تمایل سرمایه‌گذاران بخش خصوصی، در این حوزه معرفی شده است.