در اوایل ماه آوریل، جمعی از دیپلمات‌ها و مقامات بلندپایه در حومه شهر فلاندر گرد‌هم آمدند تا هفتاد‌و‌پنجمین سالگرد تأسیس ناتو را جشن بگیرند. با‌این‌حال، در پس این ظاهر متحد، نگرانی‌هایی عمیق درباره آینده این اتحاد وجود داشت. آتلانتیک گزارشی درباره این جمع، نگرانی‌ها و‌ پیش‌بینی‌هایشان درباره آینده ارائه داده که فرارو آن را ترجمه کرده است. مقامات حاضر در این مراسم، پس از صرف کیک در منزل سفیر آمریکا، اتحاد ناتو را قوی‌تر از همیشه اعلام کردند. ‌ینس استولتنبرگ‌، دبیر کل ناتو، در سخنرانی خود به‌طور مستقیم به خطرات خروج احتمالی ایالات متحده از این اتحاد پرداخت. او چند هفته بعد در مصاحبه‌ای با مجله آتلانتیک اذعان کرد که سخنرانی او بیشتر به‌مثابه فریادی جمعی بود تا بیانی از قدرت و اقتدار. سخنان آن شب او بیشتر شبیه به یک التماس بود. در پایتخت‌های سراسر اروپا، از بروکسل تا برلین و از ورشو تا تالین، رهبران و دیپلمات‌ها درباره انتخاب دوباره دونالد ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا احساس نگرانی و وحشت داشتند. یکی از مقامات ارشد ناتو گفت: «ما در دوره‌ای بسیار مخاطره‌آمیز قرار داریم». بزرگ‌ترین درگیری مسلحانه در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم، به سومین سال خود قدم گذاشته است. ضد‌حمله اوکراین با شکست روبه‌رو شده و روسیه در حال پیشروی است. شاید نگران‌کننده‌تر از همه، این بود که ایالات متحده، کشوری با قدرتمندترین ارتش در ناتو، در آستانه انتخاب مجدد رئیس‌جمهوری قرار دارد که بار‌ها تهدید به خروج از این اتحادیه کرده است. یک مقام ارشد آلمانی گفت: «در سالی که میلیارد‌ها نفر در ده‌ها کشور جهان حق رأی دارند، تنها انتخاباتی که همه اروپایی‌ها به آن علاقه‌مند هستند، انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکاست». تقریبا تمام مقامات اروپایی که با این خبرنگار صحبت کرده بودند، معتقد بودند ترامپ در انتخابات پیروز خواهد شد. وسواس اروپا نسبت به انتخابات پیش‌رو در آمریکا زمانی بیشتر طنزآمیز می‌شود که در نظر بگیریم‌ مردمی در مورد رابطه ناتو و اروپا تصمیم خواهند گرفت که اصلا به اروپا فکر نمی‌کنند. این موضوع تا حدی به آن خاطر است که بسیاری از آمریکایی‌ها در طول عمر خود نیاز به ناتو را مشاهده نکرده‌اند، علی‌رغم این واقعیت که حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر تنها زمانی بود که ماده ۵ اساسنامه ناتو مورد استناد قرار گرفت. برای درک اینکه چرا دولت‌های اروپایی تا این اندازه نگران بازگشت ترامپ هستند، می‌توانید رفتار نامنظم او در نشست‌های بین‌المللی، روابط پر‌تنشش با رئیس‌جمهور اوکراین، تحسین آشکار روسیه و بیزاری عمومی او از نظم بین‌المللی لیبرال را ارزیابی کنید‌ یا می‌توانید به دوران تصدی بسیار نامنظم «ریچارد گرنل» سفیر ترامپ در آلمان نگاه کنید. هنوز مردم اروپا به‌گونه‌ای درباره آن سال‌ها سخن می‌گویند که انگار درگیر یک ترومای حل‌نشده هستند. 

میهمانی‌هایی که سفیر ترامپ ترتیب داد، بیشتر از یک پذیرایی معمولی سفارت بود؛ ترکیبی از سیاست‌مداران راست افراطی، مسیحیان به‌شدت معتقد و بسیاری از دوستان و حامیان دیگر ترامپ بود. او فردی تندرو و نادان بود. او کمتر یک دیپلمات و بیشتر یک عامل حزبی بود. ‌ولفگانگ ایشینگر، سفیر سابق آلمان در ایالات متحده، می‌گوید: «او یک حیوان خاص بود». آلمانی‌ها اکنون خود را برای بازگشت ترامپ آماده می‌کنند. آنان از خود می‌پرسند آیا این بار می‌توان روحیات ترامپ را پیش‌بینی کرد؟ معتمدان او چه افرادی خواهند بود و دولت آلمان چگونه می‌تواند به آنان نزدیک شود؟ آلمانی‌ها سناریوی دیگری نیز دارند: دوره‌ای از عدم قطعیت پایدار در مورد نتیجه انتخابات همراه با خشونت سیاسی گسترده در ایالات متحده. مقام‌هایی از وزارت خارجه آمریکا در واشنگتن که نخواسته‌اند نام‌شان فاش شود، اذعان کرده‌اند‌ تلاش‌ها برای اطمینان‌بخشیدن به متحدان اروپایی در حال حاضر تا حد زیادی بی‌ثمر بوده است. یکی از مقام‌های آمریکایی در‌این‌باره گفته است: «در‌واقع کاری نمی‌توانیم انجام دهیم. رهبران اروپایی مردم باهوش و متفکری هستند. نمی‌توان آنان را صرفا با وعده مطمئن کرد».  اکنون اروپایی‌ها برای آمریکایی آماده می‌شوند که مانند هر ابرقدرت معامله‌گر دیگری رفتار می‌کند. چندین مقام ابراز نگرانی کردند که ترامپ عضویت آمریکا در ناتو را به ابزاری برای چانه‌زنی تبدیل خواهد کرد و تهدید می‌کند که ناتو را ترک خواهد کرد مگر آنکه این متحد شرایط تجاری بهتری ارائه دهد.