عزادار باشیم یا پا به رکاب رقابت‌های انتخاباتی، "نان" می‌خواهیم. با شکم گرسنه نه می‌شود سوگواری کرد و نه می‌شود به شور و هیجان انتخاباتی پرداخت.

این را عرض کردم تا به یادآورم که مسئله مهم همسان‌سازی حقوق برای بازنشستگان کشوری و لشکری فراموش نشود. همچنین متناسب‌سازی حقوق و مستمری بازنشستگان تامین اجتماعی، گرفتار اما و اگر نگردد. این حق‌الناس است که در هر شرایطی باید برای ادای آن کوشید.

 قطعا روح بلند رئیس‌ جمهور رئیسی نمی‌پسندد که پیشکسوتان و سازندگان دیروز ایران عزیز امروز گرفتارِ شرایطی باشند که عزتشان را در غبار می‌برد. یادمان نمی‌رود که خود رئیس ‌جمهور شهید، در برنامه‌های تبلیغات انتخاباتی با چه حرارت و جدیتی از ضرورت توجه به بازنشستگان می‌گفت. خدای او را در رحمت واسعه خود گیرد که استدلال می‌کرد به شرایط زندگی بازنشستگان که داماد آمده، عروس آمده، نوه آمده و.... همین‌ها هم خرج زندگی بازنشسته را سنگین‌تر می‌کنند. حاکمیت هم باید به این مهم توجه داشته باشد.

حضرات نامزد ریاست جمهوری هم قطعا به این مهم توجه دارند و خواهیم دید در سخنرانی‌ها و مناظرات به این مسئله راهبردی خواهند پرداخت. ویژه هم سخن خواهند گفت در این زمینه. "حق" هم همین است و "احق" و سزاوارتر این که این گفته‌ها در کمترین زمان به برنامه تبدیل و اجرایی شود. به گونه‌ای که همگان نه در کلام مسئولان نه در کاغذ که درعمل نتایج آن را ببینند. البته برای سال جاری، قانون مشخص است و محل بودجه اختصاصی هم معلوم. آنچه باید زودتر معلوم شود زمان پرداخت است.

همان‌طور که قانون مشخص کرده است باید 40 درصد از عقب ماندگی حقوق بازنشستگان تا 90 درصد حقوق شاغلان همتراز جبران شود. در نظام تامین اجتماعی هم با در نظرداشتِ ضریب زمان بازنشستگی، 40 درصد از کاهش ضریب تا 90 درصد پرداخت گردد. همه چیز روشن است. به روشنی هم باید عملیاتی شود. شرایط سوگ بعد از شهادت یا وضعیت انتخابات پیش رو نباید این موضوع مهم را به حاشیه براند. متنِ زندگی اقتصادی و معیشتی مردم با متن رویداد‌های ملی در هم تنیده است. نمی‌شود آنها را از هم جدا کرد.