بیژن حیدری صدای سوت پایان بازی را به صدا درآورد، اما او همچنان روی دو زانو نشسته و به عبارتی نای ایستادن ندارد. درست مثل همه شاگردانش که هاج و واج یکدیگر را نگاه می‌کنند و اخباری که از تهران به گوششان رسیده، باورشان نمی‌شود.

آن‌ها حالا دیگر صدرنشین نیستند در حالی که فقط دو هفته به پایان این کورس جذاب باقی مانده است. جواد بعد از چند ثانیه مکث کنار خط محدوده فنی، روی پاهایش می‌ایستد و سعی می‌کند بر اعصابش مسلط باشد، اما نه تا آن حدی که به سمت ساکت برود و یک‌راست سوی رختکن را پیش می‌گیرد.

او در حال سپری کردن یکی از سخت‌ترین لحظات دوران فوتبالش است، چرا که بعد از هفته‌ها صدرنشینی و نزدیک‌شدن به رویای قهرمانی در اولین سال حضورش به عنوان سرمربی در استقلال، تنها در فاصله ۱۸۰ دقیقه به پایان این لیگ جذاب، ابتکار عمل را به دشمن قسم خورده‌اش تقدیم کرده است.

کمتر کاپیتان اسبق تیم ملی را تا این حد مغموم و ناراحت به یاد می‌آوریم. او نیز مثل همه استقلالی‌های دنیا این همه اتفاق را باورش نمی‌شود، که چطور در عرض تنها ۲۰ دقیقه همنام اهوازی ۴ بار دروازه‌اش باز شد و به نوعی تمام معادلات او را به هم زد و او را آماج انتقاد سخت منتقدانش قرار داد. از قبل هم قابل پیش‌بینی بود که طیف منتقدانش این فرصت ناب را به این راحتی از دست نمی‌دهند و همزمان با سوت پایان هفته بیست و هشتم نکونام را به شدیدترین وجه ممکن و با بی رحمی محض به باد انتقاد می‌گیرند.

بیابید برگردیم به دو شب قبل...

نیمه اول تمام شده و تیم‌ها به رختکن رفته اند. استقلال مقابل نساجی تن به یک تساوی صفر بر صفر داده و این در حالی است که تیم رقیب در ورزشگاه آزادی در میان بهت تماشاگرانش سه گل از استقلال خوزستان دریافت کرده است. با احتساب این نتایج استقلال از هر زمانی به قهرمانی نزدیک‌تر شده است و نکونام می‌تواند با توجه به دو بازی پیش رو در تهران، تیمش را به سوی قهرمانی هدایت کند، حتی اگر پرسپولیس به بازی برگردد و بتواند هر سه گل خورده را جبران کند.
‌
می‌توان این فرض را هم متصور بود که جواد به دستیارانش گوشزد کرده که در صورت گلزنی زودهنگام پرسپولیس او را درجریان قرار دهند تا او روند تیمش را در فاز هجومی تقویت کند.

نیمه دوم آغاز می‌شود و این در حالی است که مهاجمان پرسپولیس، یکی پس از دیگری فرصت‌های گلزنی را از دست می‌دهند و فعلا همه چیز طبق خواسته‌های جواد پیش می‌رود تا اعلام ضربه پنالتی در دقیقه ۷۶ و به ثمر رسیدن گل اول سرخپوشان.

حتی با احتساب این گل هم نکونام دلیلی برای صدور فرمان حمله نمی‌بیند، چراکه تنها ۱۵ دقیقه به پایان بازی باقی مانده است و زدن سه گل تقریبا غیر ممکن است، غافل از اینکه امشب از آن شب‌های تاریخی باشگاه پرسپولیس است که هر چند ده سال به وقوع می‌پیوندد و این بار قرار است جواد نکونام را قربانی بگیرد. البته استقلال تلاش خودش را می‌کند، اما گلر برزیلی حریف در بهترین فرم مهار عجیبی دارد و از پنالتی هم خبری نیست...

پرسپولیس اوسمار حالا صدرنشین شایسته لیگ برتر است و استقلال نکونام در فاصله تنها دو هفته به پایان لیگ ابتکار عمل را به رقیبش سپرده است، اما جواد نکونام امیدوار است با توقف احتمالی آن‌ها مقابل شمس آذر و مس رفسنجان ورق را دوباره به نفع تیمش برگرداند. البته موضوع عجیب مصاحبه‌های استقلالی‌ها پس از تساوی مقابل نساجی بود که انگار لیگ به پایان رسیده است، درحالیکه چه بهتر بود با پذیرفتن واقعیت تمام هم و غم خود را برای کسب ۶ امتیاز باقی مانده بگذارند و منتظر یک لغزش کوچک از سوی پرسپولیسی‌ها باشند.

حالا مهم‌ترین وظیفه جواد و دستیارانش ترمیم روحیه تیمی است که طی این فصل با توجه به تمام مشکلات هفته‌های زیادی صدرنشین لیگ بودند و باز هم می‌توانند در بهترین زمان ممکن با جایگاه قبلی خود برگردند.

در حال حاضر اولویت کادر فنی استقلال فارغ از هر ترفند تاکتیکی، ترمیم روحیه بازیکنانی است که شرایط مطلوبی را تجربه نمی‌کنند، اما باید تا آخرین ثانیه دیدار مقابل پیکان بجنگند تا به قول آرش برهانی عروسی به کوچه آن‌ها نیز بازگردد.