جواد نکونام در بازی فشرده و سخت نساجی راهکار خاصی برای رسیدن به دروازه تیم ساکت الهامی داشت که چند موقعیت هم از این طریق به دست آوردند اما در نهایت موفق به گلزنی نشدند، بی‌دقتی بازیکنان، نا آشنا بودن به استفاده از این سبک موقعیت‌سازی و واکنش‌های خوب لوان پولی مانع گلزنی استقلالی‌ها شد.

نکونام از رافائل سیلوا در جریان بازی هجومی استقلال استفاده می‌کرد و او با حضور ناگهانی در منطقه‌ای که صابر حردانی حضور داشت سعی داشت از قد و قامت کوتاه این بازیکن استفاده کند و با ضربه سر توپ را در داخل محوطه جریمه برای مهرداد محمدی و بلانکو ارسال کند و آنها با ضرب سوم دروازه نساجی را باز کنند اما خروج‌های موفق پولی، نا آشنا بودن سیلوا به این سبک از بازی و در کل جریان مسابقه به سمتی رفت که این تاکتیک گلساز نبود!

در دقیقه 45 مسابقه دو مدافع استقلال در سمت چپ خط حمله خودشان حضور داشتند، رافائل سیلوا در ابتدا اجازه بیرون رفتن توپ را نداد، ایمان سلیمی صاحب توپ شد، سیلوا دفع توپ بازیکن نساجی را برگشت داد و سلیمی از داخل محوطه جریمه ضربه سنگینی به سمت دروازه نساجی شلیک کرد که با واکنش لوان پولی راهی کرنر شد و این موقعیت خوب که توسط دو مدافع میانی استقلال شکل گرفته بود از دست رفت.

چیزی که در این مسابقه مشخص بود استقلال برنامه خاصی برای استفاده از فضای سمت راست خط دفاعی نساجی داشت و صابر حردانی را هدف قرار داده بود و با توجه به اینکه وحید محمدزاده در سمت دیگر خط دفاعی حضور داشت بازی بلند و هوایی را از او دور کرده بود تا در زدن ضربات سر از بازی خارج شود، این راهکار در بطن ماجرا تصمیم درستی بود که در اجرای آن آبی‌ها موفق عمل نکردند.

تغییر نتیجه ناگهانی بازی پرسپولیس و شرایط ورزشگاه وطنی کار را برای بازیکنان استقلال با استرس بیشتری همراه کرد و آنها در اجرای تاکتیک‌ها و جریان مسابقه به شدت به مشکل خوردند و در دقایق پایانی عجولانه و به دور از منطق فوتبال بازی کردند و نتیجه آن تساوی بدون گل مقابل تیمی بود که ساکت الهامی به خوبی آنها را برای نباختن و گل نخوردن آماده کرده بود.

نساجی با این تساوی تا حدود زیادی در لیگ ماندگار شد و آبی‌ها صدر جدول را از دست دادند تا هفته‌های پایانی شرایط برای استقلال تهران و استقلال خوزستان سخت‌‌تر از قبل شود، روندی که در بین نیمه هفته بیست و هشتم متفاوت بود!