سعید حجاریان، تئوریسین اصلاحات در صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت: «سخن گفتن درباره ایده «تاجزاده تا شاهزاده» دست کم دو شرط لازم دارد؛ آزادی تاجزاده از اوین و بازگشت نصیری به ایران. استنطاق جایز نیست.» اما چرا تئوریسین اصلاحات اینچنین نوشته است و ماجرا چه بود؟ مهدی نصیری برای سیاسیون چهره آشنایی است. او تحصیل دروس حوزوی را از سال ۱۳۵۴ در حوزه علمیه دامغان آغاز کرد، در سال ۱۳۵۸ برای ادامه تحصیل عازم حوزه علمیه قم شد و تا سال ۱۳۶۶ دروس سطح حوزه را ادامه داد و هم‌‌زمان در مدرسه علمیه رسالت به تدریس دروس ادبیات و منطق پرداخت.

در سال ۱۳۶۵ همکاری با مؤسسه مطبوعاتی کیهان را در قم آغاز و یکسال بعد برای ادامه همکاری به تهران رفت و به‌عنوان دبیر سرویس مقالات روزنامه کیهان کار مطبوعاتی را ادامه داد و مقالات متعددی در زمینه مسائل سیاسی و فرهنگی روز نوشت. در سال ۱۳۶۷ از سوی سیدمحمد اصغری سرپرست وقت مؤسسه کیهان و موافقت سیدمحمد خاتمی نماینده وقت امام خمینی در مؤسسه کیهان، سردبیری روزنامه کیهان به وی محول شد و در سال ۱۳۷۰ به‌عنوان مدیر مسئول روزنامه کیهان منصوب گردید. پس از انتصاب حسین شریعتمداری به‌عنوان نماینده ولی فقیه در کیهان در سال ۱۳۷۳، نصیری از مدیرمسئولی و سردبیری کیهان استعفا داد. در نیمه سال ۱۳۷۴ به همکاری با مؤسسه کیهان پایان داد و در اسفند همان سال نشریه سیاسی فرهنگی صبح را منتشر کرد که حیات این نشریه تا سال ۱۳۷۸ ادامه یافت. نصیری در این سال به قم برگشت و درس خارج اصول و فقه را ادامه داد. وی در سال ۱۳۸۰ به معاونت سیاسی شورای سیاستگذاری ائمه جمعه سراسر کشور منصوب و تا سال ۱۳۸۴ در این سمت فعالیت کرد. در سال ۱۳۸۴ به‌عنوان معاونت فرهنگی دفتر نمایندگی رهبر ایران در کشور امارات به این کشور رفت و سال ۱۳۸۸ با پایان مأموریت به کشور مراجعت کرد.

* آغاز حرکت به سمت مخالفان کشور

مهدی نصیری و مسعود ده‌نمکی دارای یک خاستگاه فکری بودند و برخورد با اصلاح‌طلبان را تکلیف خود می‌دانستند که البته ده‌نمکی پس از مدتی از این رویکرد فاصله گرفت و به‌جای برخورد با تجمعات دانشجویی و تقابل با اصلاح‌طلبان به فیلمسازی پرداخت، اما مهدی نصیری راه دیگری رفت که با نصیری سابق قابل مقایسه نبود. او گام برداشتن در مسیر جدید را از دهه 90 آغاز کرد و بر خلاف گفتمان دوستان و همفکران دیروزش، کشته‌شدگان اعتراضات 98 را نه اغتشاشگر که «جوانانی از خانواده‌های مستضعف» معرفی کرد. نصیری حتی پس از تذکر اصولگرایان تغییری در اظهاراتش نداد و تاکید کرد که هیچ «منافق» و «از خارج آمده‌ای» در صف معترضان نبود و همگی همین «مردم عادی» بوده‌اند. گام بعدی او مخالفت با برخورد با بی‌حجابان بود. او که سال‌ها در کیهان و صبح خواستار برخورد شدید با بدحجابی می‌شد، در شهریور 99 در صداوسیما حضور یافت و گفت: «الزام به حجاب بی‌هزینه نبوده است، یکی ممکن است بگوید که عیبی ندارد، ما قبول داریم که الزام موفق نبوده اما حداقل اینکه الزام باعث می‌شود که سالی یکی دو درصد فقط ما افت حجاب داشته باشیم و سیر فاصله‌گیری از حجاب تدریجی باشد، خود همین یک دستاورد است. در پاسخ باید گفت که خیر، چنین امری برای جامعه‌ ما خیلی هزینه‌بردار بوده است. چند مثال می‌زنم؛ همان‌طور که عرض کردم ما با این الزام یک دوقطبی ایجاد کردیم، دوقطبی نظری و فکری تا زمانی‌که در مقام اظهارنظر و گفت‌وگو است، عیبی ندارد اما این دوقطبی در عرصه‌ عملکرد اجتماعی می‌آید. براساس پیمایشی که وزارت ارشاد در سال ۱۳۹۴ داشته است، بیشتر از ۷۰ درصد جامعه ایرانی با الزام حجاب موافق نیست. اما در برابر این هفتاد درصد چه اتفاقی می‌افتد.»

*تلاش برای تخریب اصلاح‌طلبان از کانادا

قابل تامل‌تر همان سفرش به کاناداست؛ او که خود را در گذشته سوپر انقلابی می‌دانست و به آن افتخار می‌کرد، به کشوری رفته که سال‌ها علیه آن شعار می‌داد. تابناک نوشت: «مهدی نصیری که برای دیدن فرزندش به کانادا سفر کرده در گفت‌وگویی با تلویزیون بی‌بی‌سی در اقدامی عجیب خواستار آن شد که اپوزیسیون شکاف بین مصطفی تاج‌زاده و رضا پهلوی را با یک اتحاد پر کند. او مدعی است که پادشاهی مشروطه و جمهوری‌خواهی می‌توانند متحد شوند. اظهارات وی واکنش‌هایی در پی داشت.» او به‌خوبی می‌داند به هیچ وجه نمی‌تواند پیوندی میان اصلاح‌طلبان و سلطنت‌طلبان ایجاد کند چرا که اصلاح‌طلبان بارها بیش از اصولگرایان همراهی خود را برای جلوگیری از نگاه دشمن به ایران ثابت کرده‌اند اما اصولگرایانی مانند مهدی نصیری به یکباره در کشور بیگانه علیه ایران صحبت می‌کنند. اصلاح‌طلبان پاسخ خوبی به نصیری دادند، مانند محمدعلی ابطحی که نوشت: «آقای مهدی نصیری سوپر افراطی حزب‌اللهی دیروز حق دارد نظراتش تغییر کند و سوپر اپوزوسیون امروز شود. اما هم برای دیروزش وهم برای امروزش توهم مضر است. نه بولتن‌نویسی واظهارنظرهای تند حزب‌اللهی‌اش در گذشته توانست ریشه اصلاح‌طلبی را برکند و نه مواضع فعلی اپوزوسیونی‌اش مورد قبول اپوزوسیونی قرار می‌گیرد که چهل سال است در تلاش براندازی هستند و نیازی به تازه‌وارد از راه دور آمده ندارند. گفته‌اند شکاف تاجزاده و شاهزاده باید برداشته شود. خودش می‌داند نه شاهزاده می‌تواند به تاجزاده نزدیک شود و نه تاجزاده علاقه‌مند به همکاری با شاهزاده است.» سعید حجاریان هم دیروز طعنه سنگینی به نصیری زد تا حواسش به جایگاه‌ها باشد.