عجیب ولی واقعی؛ کاپیتانی در اولین بازی ملی

ستاره های آن سالهای کویت تجربه حضور در جام جهانی ۱۹۸۲اسپانیا را نیز داشتند . ستاره آن روزهای کویت فیصل الدخیل بهمراه موید حداد و صالح الحساوی آن ها را یکی از بهترین تیم های آسیا آن دهه کرده بود. تا قبل از آن دیدار و بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران چهار بار مقابل کویت صف آرائی کرده بود و در هر چهار دیدار این کویت بود که ایران را شکست داده بود.قبل از اعزام تیم به قطر (به جهت جنگ تحمیلی ایران شرایط میزبانی از رقابت های فوتبال را نداشت و به حکم فیفا بازی رفت و برگشت ایران و کویت هر دو در قطر برگزار شد و به حکم قرعه ایران میزبان بازی رفت بود) مطبوعات و کارشناسان توصیه های زیادی مبنی بر کناره گیری ایران از رقابت ها بدلیل عدم حضور بهترین ها در ترکیب ایران داشتند.مرحوم دهداری که به مربی اخلاق معروف است با انتخاب یک عده جوان مثل احمدرضا عابدزاده ۲۰ساله ،جواد زرینچه از تیم دسته چهارمی ژاندارمری و استفاده از او در دفاع چپ و اعطای بازوبند کاپیتانی به نادر میراحمدیان در اولین بازی ملی و استفاده از صمد مرفاوی در پست غیر تخصصی دفاع راست ایران به مصاف کویت در بازی رفت در تاریخ ۸اسفند فرستاد.

ایران با پاس کریم باوی با ضربه سر و ضربه روپای بیژن طاهری در دقیقه ۶۴یک بر صفر از کویت پیش افتاد، در دقیقه ۷۶کویت گل مساوی را زد تا اینکه دقیقه ۸۹بازی فرا رسید .ضربه شروع بلند احمدرضا عابدزاده به هجده قدم کویت رسید تا کریم باوی درحضور یک مدافع کویتی بالاتر از دروازه بان کویت (به مانند گل تاریخی مارادونا به انگلستان که البته با دست بود )با سربه توپ ضربه بزند و ایران را بعد از ۸سال و چهار شکست پیاپی برابر کویت برنده کند.خوشحالی جوانان ایرانی که خود را به اهالی فوتبال تثبیت کرده بودند و شکست کویت بعد از سال ها هفته خاطره انگیزی برای طرفداران فوتبال در آن سال ها به وجود آورد؛هر چند کویت با تجربه در بازی برگشت با تک گل فیصل الدخیل این شکست را جبران کرد و ایران را از گردونه ادامه رقابت ها خارج کرد.