به گزارش ایلنا، در متن این کارزار که به ابتکار «علیرضا میرغفاری» نماینده کارگران در شورای عالی کار راه‌اندازی شده، آمده است: «اینجانب علیرضا میرغفاری، کارگر پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی وظیفه دارم به نمایندگی از کارگران کشور در جلسات شورای عالی کار با موضوع تعیین دستمزد سال ۱۴۰۳ شرکت کنم. به وسیله این کارزار از تمام کارگران مخاطب تصمیم این شورا دعوت می‌کنم به پویش «حداقل دستمزد ۱۵میلیونی» بپیوندند. هدف این پویش اعتراض کارگران به رویه فعلی در تعیین حداقل دستمزد، یعنی نادیده گرفتن «سبد معیشت خانوار» است که در سال ۱۴۰۲ منجر به فاجعه دستمزد ۵ میلیون و ۳۰۸هزار تومانی شد».

تامین   معاش   خانواده، راه  خروج   از   بن‌بست   فعلی   مزد

در ادامه متن این کارزار آمده است: «کارگران ایران با شش سال ثابت ماندن حداقل دستمزد در دوران سخت جنگ تحمیلی، هزینه اقتصادی قابل توجهی پرداخت کردند. اگرچه قرار بود فاصله بین مزد و افزایش سرسام‌آور هزینه‌های زندگی در دوران جنگ، طی مدت کوتاهی پس از آن جبران شود اما تمام دولت‌های پس از جنگ به وسع خود به این فاصله افزودند طوری‌که امروز جبران فاصله بین حداقل دستمزد و هزینه‌های زندگی، صرفاً با معیار قرار دادن نرخ تورم عملاً ممکن نیست. در این شرایط اجرای بند ۲ ماده ۴۱ قانون کار برای خروج از بن‌بست کنونی ضروری است. این بند زمین‌مانده تصویب حداقل دستمزد سالانه را مشروط به تأمین «معیشت خانواده» می‌داند. آخرین محاسبات رقم این سبد در سال جاری را بیش از ۲۲ میلیون تومان نشان می‌دهد».

هدف این پویش اعتراض کارگران به رویه فعلی در تعیین حداقل دستمزد، یعنی نادیده گرفتن سبد معیشت خانوار است که در سال ۱۴۰۲ منجر به فاجعه دستمزد ۵ میلیون و ۳۰۸هزار تومانی شد

شورای  عالی  کار یک   نهاد   سه‌جانبه    نیست

در ادامه متن این کارزار می‌خوانیم: «با توجه به ناممکن بودن جبران آنی فاصله حداقل مزد و سبد معیشت، این پویش در گام اول به دنبال تصویب رقم ۱۵ میلیون تومان به‌عنوان حداقل دستمزد ۱۴۰۳ است. این مبلغ با توجه به تورم کمرشکن سال جاری و مهم‌تر از آن، تورم قابل پیش‌بینی سال آینده، تنها یک گام اولیه برای نزدیک‌تر کردن حداقل دستمزد به سبد معیشت در سال‌های آینده خواهد بود. در حال حاضر به دلیل برتری تعداد اعضای دولتی و کارفرمایی به نسبت نمایندگان کارگری، شورای‌عالی کار یک نهاد سه‌جانبه صنفی نیست و آن طور که در سال‌های گذشته مشاهده شد، مصوبه دستمزد حتی بدون امضای نمایندگان کارگران، صرفاً براساس قدرت سیاسی طرف مقابل به تصویب رسیده است».

با توجه به ناممکن بودن جبران آنی فاصله حداقل مزد و سبد معیشت، این پویش در گام اول به دنبال تصویب رقم ۱۵ میلیون تومان به‌عنوان حداقل دستمزد ۱۴۰۳ است

زیر   بار  حقوق  کمتر از 15  میلیون  تومان   نرویم

در انتها می‌خوانیم: «پویش اجتماعی «حداقل دستمزد ۱۵میلیونی» اعتراضی مسالمت‌آمیز و مدنی است تا با فراخواندن مخاطبان مصوبه مزدی در سراسر کشور، فرصتی برای اتحاد نیروی کار ایران و افزایش توان چانه‌زنی نمایندگان کارگران در مذاکرات تعیین دستمزد ۱۴۰۳ فراهم کند. این پویش از کارگران بیکار و شاغل در کارگاه‌های کوچک و بزرگ تولیدی، صنعتی و خدماتی با هر عنوان شغلی و مدرک تحصیلی و همچنین از تشکل‌های صنفی و دانشجویی یعنی کارگران آینده دعوت می‌کند در ابتدا با امضای این کارزار و در ادامه عضویت و حضور فعال و خلاقانه در کانال‌های ارتباطی این پویش در شبکه‌های اجتماعی، نماینده کارگران را در رسیدن به این هدف همراهی کنند. من هم در جایگاه نماینده کارگران متعهد می‌شوم ماشین امضای دولت و کارفرمایان نباشم و در پایان مذاکرات مصوبه‌ای با مبلغ کمتر از ۱۵ میلیون تومان را امضا نکنم».