استقلال پرافتخارترین تیم جام حذفی است و تصور نمی‌شد در فصلی که هفته‌ها صدرنشین بوده و از آخرین شکست این تیم ماه‌ها می‌گذرد (در هفته دوم لیگ برابر سپاهان) این طور اسیر تیم مس رفسنجان می‌شود و در زمین حریف تن به شکستی نسبتا سنگین بدهد (دریافت دو گل بدون گل زده) این اتفاق سخت و باور نکردنی بود و جزو شگفتی‌های این جام در این فصل می‌توان از آن نام برد.

استقلالِ نکونام در این فصل نشان داده که در زمین حریف برای نتیجه به مشکل می‌خورد و بازی‌هایش را اکثرا با تساوی و از دست دادن دو امتیاز مهم در آن‌ها به پایان برده است. این بار هم دست از عادت خود برنداشت و در رقابتی که دیگر تساوی ای در کار نبود با یک شکست بد و تلخ در همان مرحله یک هشتم نهایی از گردونه جام حذفی کنار رفت. شاید اگر پنالتی دقایق اول بازی به سود آبی پوشان پایتخت تبدیل به گل می‌شد و از دست نمی‌رفت، این تیم بهتر می‌توانست بازی را کنترل و اداره کند. شاید هم این روز و این بازی متعلق به استقلال نبود.

برای استقلال و نکونام در یک صورت می‌تواند حذف از جام حذفی گران و سنگین تمام شود که قدر صدرنشینی اش در لیگ برتر را نداند و مثل این بازی، امتیازهای بازی‌های خارج از خانه را از دست بدهد. اما در صورتی که بعد این شکست تمام تمرکز استقلال و نکونام به لیگ و حفاظت از صدرنشینی باشد می‌تواند این گونه هم این بازی و حذف ار هضم و از این تجربه استفاده کند. گاهی هم برای رسیدن به هدفی بالاتر باید شکست را هم تجربه کرد.