استقلال در جام حذفی به مس رفسنجان باخت و در همان قدم اول از گردونه رقابت‌ها خارج شد. کیست که نداند یک جام چه ارزشی دارد، به خصوص وقتی راهی میانبر برای رسیدن به آسیا باشد.

اینکه استقلال صدرنشین لیگ برتر است در جای خود با ارزش اما یک تیم بزرگ در هر میدانی برای پیروزی می‌آید و در هر جامی برای مدعی قهرمانی است. استقلال در این مسابقه و در همان دقایق ابتدایی صاحب یک ضربه پنالتی شد. روی ارسال صالح حردانی و خطایی که روی مرادمند صورت گرفت. عادت کرده بودیم که هر وقت استقلال صاحب ضربه پنالتی می‌شود حتماً به گل هم تبدیل شود! جالب اینکه در غیاب پنالتی‌زن همیشگی استقلال دیگر مدافع راست این تیم یعنی صالح حردانی پشت توپ ایستاد اما در کمال ناباوری این ضربه هدر رفت تا میزبان به بازی برگشته و در نهایت پیروز هم بشود.

اینکه خطا پنالتی بود یا نه یک بحث فنی است و ربطی به سوژه ما ندارد مسئله در اینجا ارزش و اهمیت آرتور کوین یامگاست. بازیکنانی که می‌توانند ضربات پنالتی را با اطمینان و اعتماد بالا گل کنند و همین که داور برای تیم آنها پنالتی بگیرد برای پیش افتادن آن تیم کافی است. بودند کسانی که می‌گفتند یامگا که کاری نمی‌کند، زدن پنالتی که کاری ندارد، اما حالا مشخص شد بودن این بازیکن فرانسوی چقدر به نفع تیم استقلال است نبودنش چقدر به تیم ضربه می‌زند.

یامگا حتی در فشار بالای دربی و در آخرین ثانیه‌های وقت تلف شده با خونسردی پنالتی را گل کرد، آن هم مقابل علیرضا بیرانوند که پنالتی کریس رونالدو را گرفته و یک پنالتی گیر قهار است. آن زمان هم بودند کسانی که می‌گفتند اصلاً کار سختی نیست!

حالا مشخص شده که کار یامگا چقدر سخت و جای او چقدر خالیست!