"حشمت‌الله فلاحت‌پیشه" سفر کاترین اشتون به تهران را سفری با هدف تقویت جریان دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران خواند و گفت: خانم اشتون سعی کرد در آستانه مذاکره نهایی ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نشستی را در سطح بالای مقامات ایران برگزار کند تا از نزدیک با مواضع ایران آشنا شود و از طرفی در جریان انتظارات طرف ایرانی نیز قرار گیرد.

نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار روزنو، افزود: یکی از دغدغه‌های اساسی خانم اشتون به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، که می‌توان آن را دغدغه مشترک با آمریکا و کشورهای شمال اروپا دانست این موضوع است که با توجه به شرایط منطقه، یک اقبال اقتصادی نسبت به ایران میان کشورهای اروپایی، به ویژه کشورهای شمال اروپا صورت گرفته که این اقبال می‌تواند مدیریت روابط با ایران را، برای اروپایی‌ها دچار مشکل کند. لذا یکی دیگر از دلایل حضور ایشان، سامان دادن به این رابطه است تا مدیریت تحولات از دست‌شان خارج نشود.

عضو هيئت علمي دانشگاه علامه طباطبايي با اشاره به تاریخ روابط ایران و اتحادیه اروپا، گفت: اتحادیه اروپا از ابتدای دهه 1990 میلادی سعی کرده تا رابطه با ایران را در قالب روابط متعدد و متنوع ملی خارج کند و به عنوان یک رابطه اتحادیه‌ای تعریف کند، زیرا رابطه اتحادیه‌ای رابطه‌ایست که سیاست‌ خارجی اتحادیه اروپا برای 28 کشور عضو تصمیم‌گیری می‌کند تا همه آنها در یک قالب عمل کنند.

فلاحت پیشه ادامه داد: اتحادیه اروپا شاید بتواند برای ایجاد شرایط سلبی و ایجاد فشار علیه ایران به صورت اتحادیه‌ای عمل کند، اما در شرایط ایجابی، یعنی شرایطی که ممکن است روابط جدیدی با ایران در عرصه‌های مختلف شکل بگیرد، از این توان برخوردار نیست و این موضوع برای افرادی مثل اشتون دغدغه‌آمیز است؛ چون در طول 15 سال اخیر اعمال تحریم‌های فرامرزی ایران بر دوش اروپا بوده و الان این دغدغه را دارند که این اهرم از دستشان خارج شود؛ البته من اعتقاد دارم که این جنبه سفر خانم اشتون هم خود تقویت‌کننده روابط ایران و اروپا بوده است.

وی تصریح کرد: من معتقدم برخلاف صحبت‌های خانم اشتون که اعلام کرده بود بعد از حل و فصل موضوع هسته‌ای، روابط مختلف تجاری و اقتصادی با ایران شکل خواهد گرفت، الان این روابط حداقل در بعد روانی شکل گرفته است.

انتخابات 24 خرداد نشان داد مردم ایران از سازو کارهای درونی لازم برای حل اختلافات برخوردار است

عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با ابراز گلایه از برخی از مسئولان، گفت: برخی از مسئولان به جای اینکه از اختیارات داخلی و اختیاراتی که قانون اساسی به آنها داده استفاده بکنند، و برخی از اختلافات به اصطلاح حقوق بشری داخل را حل کنند، چراغ سبز خارجی می‌دهند تا خارجی‌ها به این موضوع ورود پیدا کنند و این موضوع به نظر من خلاف منافع ملی جمهوری اسلامی ایران است.

وی افزود: حضور اشتون در سفارت اتریش را نکته منفی سفر ایشان عنوان کرد و گفت: ترتیب دادن این دیدار با برخی بانوان فعالان ایرانی در قالب روز جهانی زن، و اینکه کسی در کشور مسئولیت این دیدار را برعهده نمی‌گیرد، از آن کارهای نخ‌نما شده است، زیرا محال است که این چنین اتفاقی افتاده باشد و مسئولین ما از آن بی‌خبر باشند.

نماينده سابق مجلس شورای اسلامی تأکید کرد: اعتقاد من بر این است که انتخابات 24 خرداد نشان داد مردم ایران از سازو کارهای درونی لازم برای حل اختلافات برخوردار است، ولی مداخلات خارجی خیلی از دستاوردهای سفرهای این چنینی را تضعیف خواهد کرد.

فلاحت‌پیشه شرایط فعلی کشور را مشابه با شرایط دهه 1990 در دوره آقای خاتمی دانست و گفت: در آن زمان علی‌رغم اینکه آقای خاتمی با حسن نیت موضوع تنش‌زدایی و روابط گسترده با اروپا را مطرح کرد، اما اروپایی‌ها در قالب گفت‌وگوی انتقادی، خیلی از این فرصت‌ها را از بین بردند و به جای اینکه طرفین به روابط جدید در ابعاد مختلف بپردازند، همه وقت و تلاش و انرژی به خصوص طرف ایرانی، در قالب گفت‌وگوهای انتقادی، به هدر رفت و دلیلی ندارد ایران دوباره برای چنین مسائلی وارد مذاکره بشود.

دیدارهای حاشیه‌ای اشتون ممکن است به اصل سیاست خارجی دولت که سیاست قابل دفاعی است ضربه بزند.

وی با مثبت ارزیابی کردن روند مذاکرات با غرب گفت: دیپلماسی جدید ایران در قبال دنیا، یک دیپلماسی قابل دفاع است و من قبلا هم در مقاله‌ای تحت عنوان "زیرکی دیپلماتیک ایرانی‌ها در یک فرصت مناسب" از آن یاد کردم؛ ایرانی‌ها ضرباتی اساسی به طرح ایران‌هراسی در دنیا وارد کردند که در طول 10 سال گذشته همواره از این موضوع آسیب دیده‌ایم؛ اما از 30 آذر سال جاری و با امضای توافقنامه ژنو 3، در واقع ضربه‌ای اساسی بر پیکره طرح ایران‌هراسی وارد کردیم و همین حالا هم شاهد آثار آن هستیم؛ مثل عصبانیت برخی لابی‌های افراطی مخالف ایران، چالش در دل یکسری ساختارهای سنتی که علیه ایران شکل گرفته بودند و بسیاری از واقعیت‌هایی که در پوشش ایران‌هراسی پنهان شده بودند، رو شده است.

این تحلیلگر سیاسی ضمن اشاره به برخی بهانه‌سازی‌ها در داخل کشور، پایان دادن به اختلافات داخلی را ضروری دانست و گفت: دغدغه اصلی بنده این است که چنین رفتارهایی ممکن است به اصل سیاست خارجی دولت، که سیاست قابل دفاعی است، ضربه بزند. سیاست خارجی دولت دو دسته مخالف دارد؛ یک عده کسانی هستند مانند عقلای دو جناح که از روی دلسوزی مسائلی را مطرح می‌کنند و اکثریتی هستند که معتقدم باید نظرات آنها مورد توجه قرار بگیرد؛ اما عده‌ای دیگر هستند که غیر از افراط درس دیگری را در سیاست خارجی نیاموخته‌اند، لذا همیشه به دنبال بهانه‌جویی هستند.

وی ادامه داد: مأموریت‌های نوشته شده خانم اشتون، بحث مذاکرات 5+1 و رابطه ایران و اتحادیه اروپا بود که طبیعتا هرچه این رابطه بهتر شکل می‌گرفت، به نفع جمهوری اسلامی بود؛ اما من معتقدم که مأموریت خانم اشتون به همین موضوعات ختم نشد و ایشان یک مأموریت نانوشته را صرفا برای ارائه یک گزارش به سبزهای اروپا به آن اضافه کرد؛ به طوری که برخی دیدارهای شکل گرفته بهانه به دست افراد تندرو می‌دهد تا بتوانند کلیت سیاست خارجه دولت را زیر سؤال ببرند.

فلاحت پیشه در پایان اظهار امیدواری کرد: اگر از عوامل فرصت‌سوز دهه 1990 در قالب گفت‌وگوی انتقادی و امثالهم پرهیز شود، دولت می‌تواند با ترسیم دستور کاری تجاری، اقتصادی و سیاسی با اروپا، در عرصه سیاست خارجی حتما نتیجه دلخواه را بگیرد؛ البته باید توجه داشته باشیم که نه اروپای امروز، اروپای 10 سال پیش است، و ایران هم، آن ایران گذشته نیست و بسیاری از تحلیل‌ها و ادعاهای مطرح شده از سوی مخالفین ایران درباره کشور دیگر گوش شنوایی ندارد، به دلیل اینکه ایرانی‌ها دوره‌ای از خوداتکایی را پشت سر گذاشته‌اند که در نهایت منجر به اقتدار آنها شده است.