ملیکا محمدى، دختر ملى پوشى که براى فوتبال زنان ایران یادگارى‌هاى ارزشمندى به جاى گذاشته است.
ملیکا محمدى بامداد سوم دى ١٤٠٢ بر اساس سانحه تصادف پر کشید، دى ماهى که براى ورزش ایران یادآور تصادف و درگذشت یکى دیگر از ستاره‌هاى ملى پوش خود یعنى آیدین نیکخواه بهرامى در بامداد هفتم سال ١٣٨٦ در همین ماه است.
نشر سه خاطره خاص از ملیکا محمدى براى اولین بار بى‌شک خالى از لطف نیست، خاطراتى که قطعا نشان از بزرگى روح دختر ٢٤ ساله‌اى دارد که دو مدرک کارشناسى جداگانه از دانشگاه اِمورى آتلانتاى آمریکا در دو رشته انسان شناسى و زیست‌شناسى انسان را کسب کرد.
ماجرای اسپانسری در آمریکا
خاطره‌ى اول به زمانى برمى‌گردد که تیم ملى فوتبال زنان در مرحله دوم مقدماتى المپیک ٢٠٢٤ پاریس به استرالیا سفر کرده بود، مادر ملیکا هم از آمریکا به این کشور سفر مى‌کند تا بازیهاى دخترش در لباس تیم ملى را در ورزشگاه مملو از تماشاگر به نظاره بنشیند.
تیم ملى فوتبال زنان ایران نمایش فوق‌العاده و تحسین برانگیزى در سه مسابقه ارائه مى‌دهد. تیم ملى فوتبال زنان ایران مقابل استرالیا، فیلیپین و چین تایپه به پیروزى نمى‌رسد اما بر خلاف پیش‌بینى خیلى‌ها با تکیه بر غیرت مثال زدنى ملى پوشان شکست‌هاى پر گل را هم تجربه نمى‌کند و توانمندى خود را به بهترین شکل به رخ مى‌کشد.
مادر ملیکا تصمیم مى‌گیرد با تهیه هدیه‌هایى تمام بازیکنان اصلى و ذخیره را خوشحال کند اما با مخالفت دخترش روبرو مى‌شود: "مامان بچه‌ها غرور دارند و تهیه هدیه از طرف ما مثل فخر فروختن مى‌ماند به همه بگویید این هدیه‌ها را اسپانسرى در آمریکا تهیه کرده است نه ما از هزینه‌ى شخصى خودمان".
حرمت مربی
خاطره دوم در لیگ برتر و دو هفته قبل از درگذشت ملیکا محمدى به ثبت مى‌رسد. شهردارى سیرجان روز هفدهم آذر در هفته چهارم شانزدهمین دوره لیگ برتر فوتبال زنان ایران مهمان خاتون بم است.
ملیکا محمدى ابتداى بازى با دسته گل به سمت نیمکت حریف مى‌رود جایى که مربى فصل قبل او در سپاهان اصفهان، هدایت سیرجانى‌ها را برعهده دارد و در تیم ملى سرمربى‌اش محسوب مى‌شده؛ مریم ایراندوست.
دربى کرمان با تک گل دقیقه ٣٣ مرضیه نیکخواه به سود مهمان و شهردارى سیرجان در جریان است، مونا حمودى در دقیقه ٦٥ دروازه حریف را براى خاتون بم باز مى‌کند تا بازى مساوى شود.
ملیکا محمدى که با بازى خوب و قدرتمندانه نقش ویژه‌اى در عملکرد تیمش داشته خوشحالى نمى‌کند، وقتى بچه‌هاى تیم به او مى‌گویند چیزى شده این جمله را مى‌شنوند: خانم ایراندوست فصل قبل سرمربى باشگاهى من بوده حرمت دارد.
آخرین بازى و حرمت پیراهنى که بر تن ملیکا بود
ملیکا محمدى در آخرین بازى فوتبال زندگى‌اش دقیقا ٤٨ ساعت قبل پر کشیدنش از این دنیا با خاتون بم به اصفهان سفر مى‌کند تا مقابل تیم فصل قبل خود قرار گیرد.
سرمربى سپاهان عوض شده، مریم ایراندوست که با ملیکا محمدى و تیمش نائب قهرمان لیگ پانزدهم شده‌اند در لیگ شانزدهم به سیرجان رفته و خود ملیکا هم به خاتون بم.
نیلوفر اردلان اولین سال سرمربیگرى در فوتبال بانوان را با تغییر مسیر از فوتسال با سپاهان اصفهان تجربه مى‌کند و ملیکا محمدى دوباره پیراهن خاتون بم را بر تن کرده است.
بمى‌ها سه گل به سپاهان در خانه حریف مى‌زنند اما ملیکا محمدى که یکى از ستاره‌هاى تیمش است در هیچ گلى خوشحالى نمى‌کند و جوابى که به هم تیمى‌هایش مى‌دهد این است: بچه‌ها من پارسال پیراهن سپاهان را پوشیدم و حرمتش برایم واجب است.
ملیکا محمدى از ١٠ دوازده سالگى در تمامى رده‌هاى ملى فوتبال زنان ایران ستاره‌اى تأثیرگذار بود، بازیکنى با توانایى حضور در چند پست مختلف، از هافبک وسط که پست تخصى‌اش به حساب مى‌آمد تا دفاع وسط یا راست و چپ.
بازیکنى که همیشه آمار دوندگى‌اش از همه‌ى بازیکنان در زمین بازیهاى باشگاهى و ملى به مراتب بیشتر بود، دخترى با جنگندگى ویژه در زمین فوتبال، شناخت از فضاسازى در مسابقه، بازی‌خوانى و باهوش بودن که براى تیم‌هایى که به میدان مى‌رفت نعمتى به حساب مى‌آمد و عاشق تماشاى مسابقه‌هاى فوتبال.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
