با این حال اخراج طارمی در بازی با سوریه و غیبت او مقابل ژاپن باعث شد قلعه‌نویی در اتفاقی قابل پیش‌بینی تیمش را با یک مهاجم و ۲هافبک دفاعی به مصاف سامورایی‌ها بفرستد؛ ارنجی که محافظه‌کارانه‌تر بود، اما با توجه به قدرت ژاپن و حساسیت مسابقه، قابل توجیه به‌نظر می‌رسید. به این ترتیب امید ابراهیمی در میانه میدان کنار سعید عزت‌اللهی قرار گرفت، سامان قدوس، محمد محبی و علیرضا جهانبخش نفرات خط جلوتر را تشکیل دادند و سردار آزمون هم تنها مهاجم تیم شد. ترکیبی چنان رضایتبخش که کادرفنی تا دقیقه۹۰ دست به آن نزد.

حالا عملکرد این نفرات مقابل سامورایی‌ها را مرور کنید و ببینید کدام‌یک از آن‌ها را می‌توان بیرون گذاشت و جا را به طارمی داد؟ سردار آزمون که خودش ستاره تیم است و روز شنبه شاید بهترین بازی ملی‌اش را انجام داد؟ محمد محبی که گل زد و با سطح آمادگی‌اش همه را شگفت‌زده کرد؟ جهانبخش که بعد از مدت‌ها یک بازی اثرگذار ارائه داد؟ یا سامان قدوس که بین بازیکنان ایران مرجع بیشترین ستایش‌ها در این تورنمنت بوده است؟ شاید به سیاق قبل از این مسابقه، قلعه‌نویی باز هم به بازی با یک هافبک دفاعی رو بیاورد و اسم امید ابراهیمی را خط بزند، اما از یک سو امید هم از خوب‌های بازی با ژاپن بود و از سوی دیگر بازی با یک هافبک دفاعی در نیمه‌نهایی شاید ریسک بالایی باشد. خلاصه داستانی شده این بازگشت طارمی به ترکیب! نهایتا این تصمیم دشوار را کادرفنی باید بگیرد.