شامحمدی در پاسخ به این پرسش که شهید زینالدین در پایش دچار آسیب بوده است ولی در فیلم وجود نداشت، توضیح داد: من ۲۰ سال است که مستند میسازم و تمام سال ۸۰ را فقط مستند جنگ ساختم و به نوعی خود را در این حوزه متخصص می دانم. هیچکس اندازه من به سینمای مستند در سینمای داستانی غیرت نداشته است. من تلاش کردم تا به مستند و مستند در قالب داستانی برسیم. به طوری که مخاطب شاهد سینمای داستانی باشد اما در لحظات حس کند فیلم مستند نگاه میکند.
وی ادامه داد: ما در این فیلم شاید واقعیت را در جاهایی پس و پیش کردیم اما به حقیقت دست نزدیم. من دوست نداشتم مهدی زینالدین که برای این آب و خاک زحمت کشیده و سلحشورانه زیست کرده است، در این روایت پایش را روی زمین بکشد.