ضرورت حضور چشمگیر در انتخابات

 ولی با به قدرت رسیدن جریان خاصّ  در این سال های اخیر، چنین درد و نیاز و طلب ملّی، سرکوب و تحقیر شده است.

منطق و عقلانیّت رسمی ایجاب می کند، ملّت با حضور چشمگیر خود در انتخابات اسفند ماه مجلس دوازدهم، این حقوق مسلّم خویشتن را، از دست چسبیدگان تمامیّت خواه انقلاب بازستاند. این تازه از راه رسیده ها آرمان های انقلاب اسلامی ما را مختل کرده و نه تنها به شعار محوری انقلاب یعنی استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی، لطمات فراوان آورده بلکه درآمد ملّی و ارزش پول ملّی را به پایین ترین نقطۀ خود رسانده، انزوا را نصیب میهن کرده و عقب ماندگی ها تشدید و طرح ها عقب مانده تر شده اند. این کوتوله های سیاسی، آگاهانه یا ناآگاهانه با سیاست های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، اعمالی که در جوامع پیشرفتۀ تاریخ گذشته شده است، انحطاط کمّی و کیفی را نصیب طبقۀ متوسط میهن کرده اند و نود و پنج درصد جمعیّت کشور رنج ناشی از معیشت دارند. نخبگان را فراری و ارادت را جایگزین مهارت کرده اند.

 در اوایل انقلاب و در سال های نه چندان دور، نیروهای فعّال و جوان، به رغم هر قوّت و ضعفی که در بینش ها و ایدئولوژی های خود داشتند و به رغم هر بی تجربگی که در امور اجرایی و مملکت داری داشتند، لااقل از شور و هیجان و امید وافر و صادقانه از خصلت ملّی و نگاه به درون و توانایی ها و استعدادهای درونی برخوردار بودند و امروز بسیاری از آنها، آن شور و امید و خودکفایی را ندارند و یا فرار کرده اند و یا خانه نشین و به انزوا کشانیده شده اند.

در چنین شرایطی، مردم سالاری دینی یگانه شاه کلید باز کردن قفل ها و گره های بسیاری در جامعه است و ملّت و حاکمیّت برای بقا و استمرار انقلاب و در نتیجه موجودیّت عمومی خود، راهی به جز بازگشت به آرمان های بلند انقلاب اسلامی و توجّه عملی نه شعاری به استقلال، آزادی و جمهوریّت نظام است و این موهبت و آرمان نیز، جز با حضور گستردۀ ملّت در انتخابات و پاسداشت مردم سالاری دینی میسّر نیست.