بله؛ پرسپولیس در این سال‌ها زیر نظر گل‌محمدی افتخارات زیادی کسب کرده، اما به همان اندازه هم مستهلک و فرسوده شده. جای ستاره‌های مهم و تاثیرگذار، با بازیکنان معمولی و ناکارآمد پر شده و تصادفا اگر فوتبالیست توانمندی هم به این تیم رسیده، به مرور زیر نظر یحیی افت کرده است. مثال می‌خواهید؟ رضا اسدی را ببینید که تغییر پستش از سوی خمز، زندگی فوتبالی‌اش را زیر و رو کرد. رامین رضاییان را ببینید که کنار مورایس بهترین نسخه فوتبالش را اکران کرده. اصلا همین مهدی عبدی را ببینید که در تیم یحیی تماشاگری بی‌خاصیت بود، اما امروز به وزنه‌ای اثرگذار در تراکتور تبدیل شده است. در لیگ‌های سیزدهم و چهاردهم، علی دایی دو پدیده پشت سر هم در خط حمله پرسپولیس رو کرد؛ محمد عباس‌زاده و مهدی طارمی. آیا واقعا هیچ فوروارد بااستعداد دیگری در کل مملکت پیدا نمی‌شود که یحیی اینطور زانوی غم بغل گرفته و حراج امتیازات مفت را تماشا می‌کند؟ حتما استعداد هست، فقط حیف که تیزبینی و جسارت نیست.

نمی‌شود که جام‌ها و بردها متعلق به مربی باشد و ناکامی‌ها مال فلک و فردوس. همانطور که موقع کامیابی از یحیی تمجید می‌شد، مسوول اول این ناکامی‌ها هم خود اوست؛ او که مدافع پرادعای تیمش را توجیه نمی‌کند زدن گل مساوی به قعرنشین از روی نقطه پنالتی دیگر رقص یزله ندارد، او که بیش از هر گناه دیگری، مقصر است چون با آن همه قهر و اخم، عطش و اشتیاق کسب موفقیت را از تیمش گرفت. آپشن قرارداد؟ یکی مثل برانکو حتی بابت یک سال محرومیت تیم از جذب بازیکن هم یک کلمه گلایه نکرد. حتما خیلی‌ها چشم دیدن یحیی را ندارند، اما با رویه‌ای که او در پیش گرفته، اصلا نیازی به دشمن ندارد. این، یک خودکشی کامل است.