پرسپولیس در شبی که می‌توانست به دور بعد صعود کند، هم در نیمه دوم بسیار بد بازی کرد و هم البته اگر بدشانس نبود می‌توانست به دور بعد صعود کند. اما طرفداران یحیی گل محمدی نیز به خوبی می‌دانند پرسپولیس این فصل هم از نظر فنی و هم خارج از زمین اینقدر مشکلات دارد که دلیل شکست خانگی امشب پرسپولیس را نباید فقط روی نیمکت جستجو کرد. در مورد یک شکل برخورد هم واقعا جای هیچ توجیهی وجود ندارد: پرتاب بطری و حیا کن رهاکن به گروهی که بهترین روزهای تاریخ پرسپولیس را رقم زدند.

یک- وقتی تیمی دو بازی از سه مسابقه خود در لیگ قهرمانان در خانه را مغلوب می‌شود، لایق صعود به دور بعد نیست و نمایش پرسپولیس در بازی امشب حتی علاقمندان به سرمربی پرافتخار این باشگاه را نیز به کیفیت فنی این فصل پرسپولیس مجاب نکرد. پس در مورد بازی امشب حداقل با بخش قابل توجهی از هواداران پرسپولیس هم عقیده هستیم که این تیم مستحق صعود به دور بعد نبود و مشکلات فنی تیم تحت هدایت یحیی مشخص است. تعویض‌های پرسپولیس روند بازی این تیم را بدتر کرد، هیچ دلیلی برای بیرون رفتن سعید صادقی وجود نداشت و بازیکنانی هم که وارد زمین شدند نتوانستند گره از کار این تیم باز کنند.

دو- پرسپولیس در دشوارترین گروه غرب آسیا قرار گرفته بود و شروع با شکست در مقابل النصر، کار این تیم را برای صعود به دور بعد دشوار کرد. به جز نمایش درخشان در قطر در بازی رفت مقابل الدحیل، پرسپولیس تقریبا یک 90 دقیقه عالی دیگر هم در مرحله گروهی نداشت و تساوی مقابل استقلال در تاجیکستان، شرایط این تیم برای صعود به دور بعد را بسیار دشوار کرد. در حقیقت در مورد عملکرد پرسپولیس در مرحله گروهی لیگ قهرمانان این فصل دفاعی وجود ندارد و صعود به دور بعد حق این تیم نبود.

سه- به مشکلات پرسپولیس در بازی امشب اشاره کنیم، نقد منصفانه در مورد عملکرد تیم. شروع عالی پرسپولیس و چند موقعیت در ادامه با یک اشتباه فنی محرز در صحنه گل همراه شد. در ادامه پِرِس درخشان پرسپولیس منجر به چند موقعیت خوب شد، اما ضربات پایانی اصلا خوب نبود و در نیمه دوم همان پرس شدید منجر به خستگی بیش از حد شد. تعویض‌های یحیی اصلا خوب نبود، حضور نبیل می‌توانست روی توپ‌های بلند کمک کند، سروش در نیمه دوم افت شدیدی کرد و این همه ارسال کرنر به خصوص از مهدی ترابی و همگی به تیرک اول.

چهار- اما تیمی که در بهار امسال موفق به فتح سه گانه شد، در تابستان امسال بدترین شرایط ممکن را تجربه کرده و در موقعیتی بدتر از یک تیم مدعی راهی فصل دشوار جدید شد. بخش قابل توجهی از فصل تابستان به شایعات جدایی علیرضا بیرانوند و انتقال این دروازه‌بان به استقلال گذشت و در ادامه حتی نگه داشتن عیسی آل کثیر هم که هفته به هفته در سپاهان بازی نمی‌کند هم تبدیل به به معضل بزرگی برای باشگاهی در این سطح شده بود. این یعنی پرسپولیس در شرایطی غیرعادی وارد فصل شد و انتظارات از تیمی در این شرایط خیلی هم نباید بالا باشد.

پنج- در شبی که پرسپولیس نتوانست توقعات را برآورده کند و حتی از دور اول لیگ قهرمانان حذف شد، برخورد هواداران در پایان بازی عجیب و در واقع غیرقابل باور بود. این تیم با این همه دستاورد و پرتاب بطری؟ این تصور ایجاد شده بود که در یک دهه اخیر شکل برخورد طرفداران فوتبال با "ناکامی" در فوتبال تغییر کرده و امشب این ذهنیت به حالت تنظیمات کارخانه برگشت. این برخورد با یحیی گل محمدی و بازیکنانی که در همین یک سال اخیر همه افتخارات ممکن را کسب کرده و در دو دربی متوالی به برتری دست یافته بودند، منصفانه نبود.

شش- شکست، اشتباه فنی و بدشانسی آن بخشی از فوتبال است که کمتر در موردش صحبت می‌شود. پرسپولیس حداقل تا پایان فصل گزینه‌ای بهتر از یحیی ندارد و علیرغم اشتباهات قابل توجه این سرمربی هم در این بازی هم در چند ماه اخیر، ندیدن مشکلات سرمربی پرسپولیس، درگیری محرز با مدیریت باشگاه و تقویت نشدن اسکواد تیم به اندازه کافی، از دلایل دیگر ناکامی امشب پرسپولیس است. قرار نیست همیشه یک تیم روی دور موفقیت باشد و حداقل در یک مورد با هم توافق داشته باشیم: این برخورد قطعا لایق گروهی نبود که چنین روزهایی را تجربه کرده بودند. پرتاب بطری به سوی بازیکنان و کادر فنی، تاسف برانگیز بود.

هفت- ظرفیت پذیرش شکست، به اندازه پتانسیل خوشحالی در هنگام پیروزی اهمیت دارد. با خودم فکر می‌کردم اگر هواداران پرسپولیس بعد از این باخت و حذف، بازیکنان و کادر فنی خود را تشویق کرده و بابت تمام تلاش‌شان برای صعود به دور بعد مورد حمایت قرار می‌دادند، این تیم چقدر با روحیه بهتری در دربی هفته بعد بازی می‌کرد. چقدر احتمالا این برخورد باعث شوکه شدن بازیکنان بعد از ارائه نمایشی قابل قبول در دو بازی اخیر شده و این شکل اعتراضات کور، واقعا قابل قبول نیست.