معمولا در بازی هایی که یک تیم به شدت تحت فشار قرار می‌گیرد و یک دروازه بان عامل رسیدن به پیروزی یا امتیاز گرفتن آن تیم می شود، دروازه‌بان تیم تحت فشار که احتمالا نقش پررنگی در آن برد یا مساوی داشته را به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب می‌کنند. این همان موضوعی بود که بیرانوند را عصبانی کرد چرا که دوست نداشت تیمش را در نقش یک تیم مدافع ببیند.

بیرانوند تلاش زیادی داشت تا در این مسابقه هم عامل پیروزی تیمش یا یکی از مهمترین عوامل برد لقب بگیرد اما با وجود درخشش انفرادی در نهایت نتوانست مانع از باز شدن دروازه‌اش شود.

او در این مسابقه آمار جالبی داشت که می‌تواند شبیه به یک مدافع یا حتی مهاجم باشد. البته اگر مهاجم تیمی نبیل باهویی باشد می‌توان آمار بیرانوند را با او مقایسه کرد!

بیرو در این بازی ۴۳ پاس داد که ۲۲ پاس بلند و ۲۱ کوتاه بود. این آیتم نسبت به بازی رفت کاملا متفاوت بود و نشان می‌داد پرس حریف سنگین‌تر بوده و تقریبا بیرو به همان اندازه که کوتاه بازی کرده مجبور شده از پاس بلند استفاده کند. دقت پاس او ۷۲.۱ درصد ذکر شده که در زمین حریف به ۵۵.۶ درصد رسیده است. جالب اینکه برای بیرو یک برد در دوئل‌ها که دوئل منطقه‌ای بوده ثبت شده، موردی که در آمار نبیل باهویی دیده نمی‌شود!

بیرانوند که یک گل دریافت کرده، چهار نجات دروازه داشته، یک بار توپ را مشت کرده و دو بار هم خط دفاعش را پوشش داده است.