غیر از مساله مالکیت توپ که پرسپولیس در فصول اخیر همواره تیم اول لیگ بوده است تیم یحیی گل محمدی با وجود برتری در میدانداری بعضا در خلق موقعیت با مشکلات عدیده‌ای مواجه می‌شود.این مشکل در بخش اعظمی از مسابقات فصل گذشته نیز گریبان پرسپولیس را گرفته بود و به عنوان معضل بدون راه حل تیم شناخته می‌شد.

پرسپولیس فصل قبل ابتدا ساختار تدافعی‌اش را سامان بخشید و با اتکا به این مساله با بردهای حداقلی و اقتصادی حداقل تا هفته‌های پایانی خودش را بالا کشید و سر آخر با بالا رفتن کیفیت مهره‌های تهاجمی و عزم تیم برای رسیدن به جام، با بردهای متوالی و بعضا پرگل قهرمان شد.

اما در فصل جدید هم مشکل خلق موقعیت پرسپولیس ادامه یافته و در برخی مسابقات و بخصوص مقابل تیم‌هایی که با دفاع فشرده به میدان می‌آیند این مساله بیشتر نمود پیدا می‌کند.این مهم در دیدار با ملوان به وضوح عینیت یافت و پرسپولیس باز هم در خلق موقعیت با مشکلات جدی مواجه شد و حتی تغییرات حین بازی یحیی گل‌محمدی نیز نتوانست وضعیت را تغییر دهد.

پرسپولیس در انزلی فقط یک شانس گل قطعی داشت که آن هم نه از کارهای ترکیبی بلکه با یک شوت از راه دور به دست آمد.از این حیث این بدترین آمار پرسپولیس در تمام بازی‌های این فصلش در لیگ برتر بوده است.

پرسپولیس در مصاف با آلومینیوم اراک3، مقابل تراکتور 6، در دیدار با ذوب آهن 3، مقابل فولاد 5 ، در مصاف با گل گهر 3 و در دیدار با پیکان 6 شانس گل قطعی ساخته بود.در عین حال تیم یحیی گل محمدی در بازی های لیگ قهرمانانش هم مقابل استقلال تاجیکستان و الدحیل 5 موقعیت گل حتمی داشت و تنها مقابل النصر یک موقعیت گل ساخت.

با این حساب تیم آنالیز کادر فنی پرسپولیس باید روی روند تهاجمی این تیم بیشتر وقت بگذارد و راه های خلق موقعیت متنوع‌تری برای تیم خود طراحی کند هرچند شاید اگر ترابی و عالیشاه روی فرم باشند و البته وحید امیری به ترکیب برگردد شرایط در این زمینه بهتر شود.