بخشی از صحبتهای مرضیه برومند مدیرعامل خانه سینما در مراسم تشییع داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر در حمایت از جنگیدن با اسرائیل بود که با واکنشهای اعتراضی برخی از حاضران مواجه شد.
خانم مرضییه برومند من از دیروز با خوندن شعر ک مثل کپل, با صدای بلند برای مظلومان فلسطینی گریه میکنم
مهم نیست که یک مشت یاور ظالم غدار نسل کش چه رفتاری با شما کردند,مهم حق است که گفتی
شما ظاهرا فوج عظیم مردم را در تمام دنیا از جمله ایران و تمام شهرهای آن در اعتراض به جنایت صهیونیست نمی بینید که این تعداد کم را مردم می گویید که بیشتر آن صدای کم هم به اصطلاح هنرمندان بودند
تاسف از به اصطلاح هنرمندانی که هو کردند اینها رویشان نمیشه والا می گفتند نه غزه نه لبنان نه ایران جانم فدای آمریکا و کانادا که هر کدام شان ویزای آن کشو ها دارند.و از جانب آن کشورها تطمیع شده اند این چند وقت هم به خوبی خودشان را نشان دادند که عین علاقه ای به ایران و ایرانی بودن ندارند
خانم برومند ضمن تشکر از موضع به حق شما .عرض شود دنیا همین است که میبینید ... غربال شدن آدمهای زمانه بیتعارف، نامحسوس و پی در پی است.
انسانها لابهلای همین چالشها عیار گوهر درونی خود را به رخ خود و خدا و غیر میکشند و از این عیانی قدر و عیار فردای بیشک در راه شرمنده و در حسرتاند یا روسفید و سرفراز!
فلسطین بخواهیم یا نخواهیم شاخص و مرز است میان آدم بودن یا نبودن !
در دنیای بیشرافتها اگر ناسزا نشنیدیم به احوال پرخسارت و شقاوت خود باید عزا بگیریم!
ما صورتمان را برای سیلیها آماده کردهایم .
هنوز کار داریم با جماعت جاهل پرنفاق!
مصافها داریم. مصافی از درون تا دورترینها. دنیا در ابتلائات با احدی تعارف نداشته و ندارد و نخواهد داشت.
اگر رسم آدم ماندن به تیرخوردن است پس گلولههای دشنام و نیرنگ مرا دربرگیرید.
همین که خدای من ناظر است و مقصود و مقصد. کافی است ...
فردای بعد از این روزها جایی حوالی برزخ رو به روی یکان یکان بیتفاوت این روزها ده قاب طفل شهید دارم که خواهیم کوبید به پیشانیشان ... به نالههای پروقاحتشان در برزخ تنهایی پرحسرتشان نخواهم سوخت
... این جماعت زیاد وقیح بودند و پرقساوت!
خدایا من پرورشیافته مکتبی هستم که با ظالم و دشمن تو سر دوستی ندارد و میجنگد .
حالا هزار هزار مقابلم به صف آتش برافروزند.
فدای دل پرزخم حسین غریب و امام زمانم ...
⚘
نظر شما
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
مهم نیست که یک مشت یاور ظالم غدار نسل کش چه رفتاری با شما کردند,مهم حق است که گفتی
تاسف از به اصطلاح هنرمندانی که هو کردند اینها رویشان نمیشه والا می گفتند نه غزه نه لبنان نه ایران جانم فدای آمریکا و کانادا که هر کدام شان ویزای آن کشو ها دارند.و از جانب آن کشورها تطمیع شده اند این چند وقت هم به خوبی خودشان را نشان دادند که عین علاقه ای به ایران و ایرانی بودن ندارند
انسانها لابهلای همین چالشها عیار گوهر درونی خود را به رخ خود و خدا و غیر میکشند و از این عیانی قدر و عیار فردای بیشک در راه شرمنده و در حسرتاند یا روسفید و سرفراز!
فلسطین بخواهیم یا نخواهیم شاخص و مرز است میان آدم بودن یا نبودن !
در دنیای بیشرافتها اگر ناسزا نشنیدیم به احوال پرخسارت و شقاوت خود باید عزا بگیریم!
ما صورتمان را برای سیلیها آماده کردهایم .
هنوز کار داریم با جماعت جاهل پرنفاق!
مصافها داریم. مصافی از درون تا دورترینها. دنیا در ابتلائات با احدی تعارف نداشته و ندارد و نخواهد داشت.
اگر رسم آدم ماندن به تیرخوردن است پس گلولههای دشنام و نیرنگ مرا دربرگیرید.
همین که خدای من ناظر است و مقصود و مقصد. کافی است ...
فردای بعد از این روزها جایی حوالی برزخ رو به روی یکان یکان بیتفاوت این روزها ده قاب طفل شهید دارم که خواهیم کوبید به پیشانیشان ... به نالههای پروقاحتشان در برزخ تنهایی پرحسرتشان نخواهم سوخت
... این جماعت زیاد وقیح بودند و پرقساوت!
خدایا من پرورشیافته مکتبی هستم که با ظالم و دشمن تو سر دوستی ندارد و میجنگد .
حالا هزار هزار مقابلم به صف آتش برافروزند.
فدای دل پرزخم حسین غریب و امام زمانم ...
⚘