شهاب زاهدی یک‌بار دیگر نشان داد چیز خاصی ندارد تا حضورش در ترکیب اصلی پرسپولیس توجیه داشته باشد. او البته زحمتش را می‌کشد اما پرسپولیس نیاز مبرم به یک گلزن دارد. پیروزی مقابل الدحیل ارزشمند بود و به همه پرسپولیسی‌ها چسبید اما تیمی که می‌خواهد تا فینال آسیا برود، حتماً باید گلزن داشته باشد. در بسیاری از بازی‌ها یک تیم خوب بازی نمی‌کند اما چون مهاجم گلزن دارد، بازی را می‌برد. تیم گل‌محمدی اما مشکل گلزنی دارد ولی به لطف مدافعان و هافبک‌هایش بیشتر بازی‌ها را می‌برد و به هدفش می‌رسد. همین پرسپولیس باید در ریاض با النصر بازی کند که احتمالاً آن بازی جنگ صدرنشینی است و پرسپولیس آنجا بیشتر از هر بازی دیگری نیاز به گلزن دارد. حتی در لیگ برتر هم پرسپولیس گلزن می‌خواهد؛ گلزنی که بعید است زاهدی یا نبیل باهویی باشد. پرسپولیس باید مهاجم گلزن می‌خرید که نخرید و حالا حتی در روزهایی که می‌برد هم این کمبود را حس می‌کند.

مقابل الدحیل قطر مشخص شد پرسپولیس برای ارائه فوتبال خود نیاز به چمن مناسب دارد. آنها در خلق موقعیت برخلاف بازی با النصر خوب کار کردند و حتی می‌توانستند بیشتر گل بزنند اما فراموش نکنیم که الدحیل تیم خطرناکی نبود و حتی نتوانست یک موقعیت صددرصدی روی دروازه پرسپولیس ایجاد کند. طبعاً بازی‌های بعدی می‌تواند خطرناک‌تر باشد. حتی استقلال تاجیکستان که به النصر گل زد را هم نباید دست‌کم گرفت. پرسپولیس البته شانس خوبی دارد که حداقل به عنوان تیم دوم از این گروه صعود کند اما بازی‌های مراحل حذفی درست مثل دیدار اول با النصر خطرناک است و آنجاست که پرسپولیس بیشتر از همیشه کمبود یک گلزن شش‌دانگ را در خط حمله خود حس می‌کند.

در بازی با الدحیل، یحیی روی امیری و ترابی مصدوم ریسک نکرد و امثال سلمانی، سروش رفیعی و عالیشاه را بازی داد که جواب هم گرفت و آنها خوب کار کردند. حُسن بزرگ گل‌محمدی این است که تیمش را خوب شناخته اما مسلماً او بدون مهاجم گلزن کار سختی در تمام جام‌ها درپیش خواهد داشت و حداقل در نیم‌فصل لیگ برتر باید به فکر جذب یک مهاجم باشد و حتی اگر شده یکی، دو بازیکن را از لیست خارج کند و به جای آنها مهاجم شش‌دانگ و چهارچوب‌شناس بخرد.