یحیی گل‌محمدی در کنفرانس خبری قبل بازی با الدحیل گفت در گروه سختی قرار دارند، اما بزرگترین مشکل‌شان نداشتن بازی‌های باشگاهی است و به خاطر عملکرد غلط فدراسیون فوتبال ایران به خاطر نمی‌آورند آخرین بازی باشگاهی پرسپولیس چه زمانی بوده است. سرمربی پرسپولیس همچنین اضافه کرد که هم‌گروه‌های پرسپولیس در کوران بازی‌های باشگاه نقاط قوت و ضعف خود را تشخیص می‌دهند، اما پرسپولیس در تعطیلی بازی‌های باشگاهی، با انجام دیدار‌های تدارکاتی سعی کرده خود را به آمادگی برساند.

کمتر کسی در میان فوتبال دوستان هست که نداند تعطیلی لیگ به بهانه هر چیزی غلط است. آن‌ها که فوتبال را دنبال می‌کنند - حتی افرادی که از پای تلویزیون مسابقات را تماشا می‌کنند - خوب می‌دانند که کشور‌های پیشرفته در فوتبال تحت هیچ شرایطی لیگ خود را تعطیل نمی‌کنند، حتی برای بزرگترین اتفاقات!

انگلستان صاحب بهترین لیگ دنیاست. در سال تیم‌ها در ۵ جام مختلف شرکت دارند و نمایندگان این کشور در مسابقات اروپایی یا جهانی گاهی مجبور می‌شوند با دو تیم مختلف شرکت کنند چرا که به فاصله کمتر از ۲۴ ساعت باید در کشور خود هم به میدان بروند! روز کریسمس هم بازی دارند و بمب اتم منفجر شود بازی‌ها تعطیل نمی‌شود! چرا؟ چون دنیای ورزش حرفه‌ای ثابت کرده که یک مسابقه به اندازه ۱۰۰ جلسه تمرین در پیشرفت تیم و بازیکن تاثیر دارد! اصلاً در دل مسابقه است که ورزشکارو قهرمان متولد می‌شود.

ما نمونه‌های بسیاری داشته‌ایم که در تمرین درخشان و در مسابقه ضعیف بودند، آن‌ها جایی در تاریخ نداشتند و کسی ایشان را بیاد نمی‌آورد؛ چون همه چیز در میدان مسابقه رقم می‌خورد. قهرمانانی بودند که در تیم‌های شهرستانی ستاره لیگ شده‌اند، اما در استقلال و پرسپولیس یک نیم فصل دوام آوردند! چرا؟ چون اختلاف سطح مسابقه با تمرین فاصله سطح تورنمنت‌ها را تعریف می‌کند! حال عجیب نیست که همه این حقایق را می‌دانند به جز مسئولین فوتبال کشورمان؟ چطور ممکن است که آن‌ها گوشی هم برای شنیدن نداشته باشند؟

مدیران محترم، مسولان عزیز! بدانید بازیکنان پرسپولیس آدم آهنی نیستند...

رضا عنایتی در بازی‌های آسیایی به صراحت گفت: «از این تیم امید مدال نداشته باشید» و ما نوشتیم وقتی سرمربی چنین بگوید از بازیکنان توقعی نداشته باشید! پس چرا لیگ را قربانی این تورنمنت کردیم؟ در یک عمل خارق‌العاده سه بازیکن پرسپولیس بعد از بازی با النصر در پروازی جداگانه به چین رفتند تا در یک بازی برای تیم امید بازی کنند و بعد دوباره همین مسیر را تا خاورمیانه برگشتند تا برای پرسپولیس به میدان بروند! مگر آدم آهنی هستند؟ یعنی ساعت بیولوژیک و توان انسانی هیچ؟ انگار باید فقط باتری آن‌ها را شارژ کنیم و بروند و بازی کنند.

همه این کار‌ها به بهانه پرسپولیس بود، اما ببینید که بزرگترین لطمه را به شهادت سرمربی و کاپیتان پرسپولیس، همین تیم خورد! پرسپولیس در آستانه حساس‌ترین بازی خود برابر الدحیل است و نمی‌خواهیم خدای نکرده روحیه تیم خراب شود، اما تجربه ثابت کرده همیشه پس از شکست‌ها، کارگروه‌ها تشکیل می‌شود، اما اشتباهات دوباره تکرار خواهد شد. پس آنقدر باید بنویسیم تا شاید روزی این چرخه معیوب متوقف شود. النصر در فاصله بازی اول و دوم برابر پرسپولیس و استقلال تاجیکستان هم در لیگ بازی کرد و هم در جام حذفی، اما پرسپولیس ما یادش نمی‌آید که آخرین بازی رسمی را در چه تاریخی انجام داده! شما بهترین‌های کره زمین را کنار هم جمع کنید و آن‌ها را لای پر قو بگذارید، چنین تیمی مقابل یک تیم محلی هم که هر هفته بازی می‌کند نتیجه نخواهد گرفت.

کاش مدیران فدراسیون بگویند کدام مشاور با کدام تجربه به آن‌ها چنین توصیه‌ای کرد که لیگ را تعطیل کنند و منتظر مدال بازی‌های آسیایی و صعود پرسپولیس نساجی و سپاهان در لیگ قهرمانان باشند؟ کاش لااقل بعد از این برای چنین برنامه‌ریزی‌های خارق‌العاده‌ای از پرسپولیس یا منافع ملی مایه نگذارند!