نماینده مجلس ششم در واکنش به اظهارات اخیر حداد عادل مبنی بر اینکه مجلس ششم را بدترین تجربه خود اعلام کرده گفت: در مجلس ششم حدادعادل در اقلیت قرار داشت اما شرایط فعلی برای امثال او دوران خوبی است چراکه مزاحمتی برای آنها نیست، حرفی نیست و کشور کاملاً یکدست است و هیچ موردی هم برملا نمی‌شود، از این منظر شرایط فعلی کشور برای حدادعادل بسیار خوب تلقی می‌شود اما دوران مجلس ششم دوره‌ای بود که رانت‌خواری‌ها برملا می‌شد.

ناصر قوامی، درباره اینکه به نظر می‌رسد حدادعادل حتی از عمل مجلس یازدهم نیز راضی نیست، اظهار کرد: اگر شاه می‌ماند حدادعادل یکی از مسئولین زمان شاه می‌شد. البته در حال حاضر او رئیس فرهنگستان زبان فارسی است اما فامیل خودش حداد و غیرفارسی است. در هر صورت حدادعادل و افراد نظیر او مدارس غیرانتفاعی دارند و از نظر مسائل اقتصادی به نفع آنها است که مزاحمی نباشد چنانچه روحانی نیز برای آنها محسوب می‌شد علاوه بر این اگر مجلس ششم نتوانست کاری کند اما مزاحم افرادی نظیر حدادعادل بود که اجازه ندادند لایحه‌ای مانند لایحه حجاب که جرأت نمی‌کنند به صورت علنی مطرح کنند طبق اصل ۸۵ در کمیسیون مشترک بررسی می‌کنند. اینها فکر نمی‌کنند که مردم تا چه اندازه راضی هستند یا خیر و تنها ۵، ۱۰ درصدی که منافع آنها با منافع حاکمیت گره خورده، برای آنها کافی است.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با تأکید بر اینکه به دلیل قرار گرفتن حداد عادل در طیف اقلیت مجلس ششم، آن دوره برای او مناسب نبوده، تصریح کرد: واقعیت این است که حدادعادل در مجلس ششم در نهایت اقلیت قرار داشت و حتی زمانی لقمانیان را بازداشت کردند و کروبی گفت نمی‌توانم مجلس را اداره کنم و می‌روم و رفت و نمایندگان هم او را بدرقه کردند، بلافاصله بعد از این اتفاق حداد عادل که مشاهده کرد اوضاع خیلی خراب است، نامه‌ای به رهبری نوشت و تعدادی از همفکران خودش هم امضا کردند که لقمانیان آزاد شود، در نهایت او آزاد شد و کروبی هم به مجلس برگشت.

وی ادامه داد: در آن زمان لقمانیان در مجلس سخنرانی‌ای داشت که به واسطه آن سخنرانی به صورت غیرقانونی بازداشت شد چراکه طبق اصل ۸۴ قانون اساسی نماینده در بیان مطالب آزاد است و کسی حق ندارد نمایندگان را به دلیل اظهاراتشان در مجلس تعقیب یا توقیف کند اما متأسفانه لقمانیان را بازداشت کردند و به ۶ ماه زندان محکوم کردند.

او در پایان یادآور شد: البته ما هم در مجلس ششم تعداد فراوانی از طرح‌ها و لوایحی که در راستای منافع ملی و مردم بود، تصویب کردیم اما با مخالفت شورای نگهبان مواجه شد و عقیم ماندند. به عنوان مثال قانون انتخابات مجلس، قانون منع شکنجه و قانون تعریف جرم سیاسی را در مجلس ششم تصویب کردیم اما شورای نگهبان همه آنها را رد کرد در صورتی که همه این موارد به نفع منافع ملی بود.