در هیچ دوره‌ای از انتخابات مجلس شورای اسلامی تا این حد جناح‌ها و شخصیت‌های سیاسی وارد فضای انتخاباتی نشده‌ بودند. باید بگوییم باتوجه به عملکرد مجلس یازدهم و احتمال اینکه بسیاری از نماینده‌های کنونی در دوره بعد نتوانند به بهارستان راه پیدا کنند باعث شد تا زمزمه‌های انتخاباتی از آخرین روزهای سال گذشته و در فاصله یک سال مانده به این رویداد به‌گوش برسد. در واقع باید بگوییم که بعد از تعطیلات نوروز خبر نشست‌ها و دیدارهای انتخاباتی در رسانه‌ها منتشر شد تا به‌صورت رسمی وارد فضای انتخاباتی شویم. بعد از پایان جنگ و اتمام دوره دوم ریاست جمهوری مرحوم هاشمی‌رفسنجانی دو طیف «اصلاح‌طلب» و «اصولگرا» قطب‌های اصلی انتخابات را تشکیل می‌دادند و در هر انتخاباتی شاهد رقابت حساس و نفس‌گیری بین این دو اردوگاه بودیم ولی حالا باید بگوییم که به‌دلیل انشعاب‌های بسیار در اردوگاه اصولگرایی و اصلاح‌طلبی به‌نظر انتخابات رنگ و بویی دیگر به خود خواهد داشت. حالا شخصیت‌هایی مانند جهانگیری، قالیباف، لاریجانی، روحانی و … که به‌نوعی ژنرال‌های سیاسی ایران محسوب می‌شوند هر کدام به‌نوبه خود مدعی «جریان سیاسی» هستند که می‌توانند مسیر انتخابات را تغییر دهند.

فضای سیاسی تا ماه‌های آینده درگیر حضور یا عدم حضور چهره‌های شاخصی مانند جهانگیری، لاریجانی و … خواهد بود و بازار تکذیب‌ها و تاییدها همچنان داغ می‌ماند ولی این سوال پیش می‌آید که آیا چهره‌هایی مانند حسن روحانی، که کارنامه قطوری از مسوولیت‌های اجرای، امنیتی و … را در اختیار دارد تمایلی برای نشستن بر روی صندلی‌های سبز بهارستان خواهد داشت؟ یا لاریجانی که ۳ دوره به‌عنوان رییس در بهارستان حضور داشت، آیا بار دیگر نام خود را در لیست‌های انتخاباتی خواهد دید؟ در این گزارش به «جریان‌شناسی» طیف‌های حاضر در انتخابات اشاره خواهیم کرد. جریان‌هایی مانند حسن روحانی و علی لاریجانی که در لیست‌های انتخاباتی حضور نخواهد یافت بلکه با حمایت از نخبگانی که در طول سال‌های گذشته در اطرافشان تجمع کرده‌اند، نفراتی را به بهارستان خواهند فرستاد تا شاید در کارزار انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴ جزو بال‌های پارلمانی آنها عمل کنند.

«جریان روحانی»

روحانی را باید جزو معدود نفرات نظام بدانیم که بسیاری از مسوولیت‌های امنیتی و اجرایی را در کارنامه خود دارد. او هفتمین رییس جمهور ایران است. همچنین سابقه ۵دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی و ۳ دوره نمایندگی مجلس خبرگان را دارد. او اولین دبیر شورای امنیت ملی محسوب می‌شود. بر اساس قانون انتخابات، سن کاندیداها هنگام ثبت‌نام باید حداقل ۳۰ سال تمام و حداکثر ۷۵ سال شمسی باشد. به این ترتیب، او به‌دلیل داشتن سن بالا نمی‌تواند کاندیدای انتخابات شود و از دوره رقابت‌ها حذف می‌شود ولی جریان او قطعا در این انتخابات نقش موثری را خواهد داشت. جریان او را باید با حزب «اعتدال و توسعه» که «محمدباقر نوبخت»، دبیرکل آن است بشناسیم.

«جریان احمدی‌نژاد»

«محمود ‌احمدی‌نژاد»، ریاست دولت‌های نهم و دهم را بر عهده داشت. او را به‌عنوان جنجالی‌ترین شخصیت‌های سیاسی معرفی می‌کنند. احمدی‌نژاد استانداری اردبیل و شهرداری تهران را در کارنامه دارد. هرچند به‌صورت رسمی در حزبی حضور ندارد و یا روابط پشت پرده‌اش را علنی نمی‌کند ولی همین حالا هم در مجلس و هم در دولت نفرات پرنفوذی را زیر نظر دارد. احتمالا اطرافیان او را به‌صورت پراکنده در برخی از لیست‌های تندروها و مستقلین خواهیم دید. او همچنان بر فضای سیاسی تاثیرگذار است.

«جریان لاریجانی»

«علی لاریجانی»، از جمله سیاستمداران ایران است که تلاش دارد با تعامل فضای سیاسی را اداره کند. او ۳ دوره ریاست مجلس را برعهده داشت. همچنین در کارنامه خود وزارت ارشاد، ریاست سازمان صداوسیما، دومین دبیر شورای امنیت ملی را در کارنامه خود دارد. بعد از ردصلاحیت او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ حاشیه‌های بسیاری به وجود آمد. بسیاری او را رییس جمهور آینده ایران محسوب می‌کردند. باتوجه به اینکه او در هیچ حزبی حضور ندارد ولی در سال‌های اخیر به برجسته‌ترین سیاستمدار ایران تبدیل شده است که بسیاری علی لاریجانی را به‌عنوان فردی می‌دانند که جریان او می‌تواند برنده انتخابات اسفند باشد. برخی از برجسته‌ترین نمایندگان سابق مجلس در اطرافش تجمع کرده‌اند تا بار دیگر بتوانند وارد بهارستان شوند. لاریجانی در پاسخ به ادعای «خبرگزاری تسنیم» که خبر از کاندیداتوری او داده بود گفته‌ بود که برنامه‌ای برای حضور ندارد و این خبر را خالص‌سازها تهیه و منتشر کرده‌اند.

جریان جهانگیری

«اسحاق جهانگیری»، به‌عنوان ششمین معاون اول ریاست جمهوری ایران شناخته می‌شود. او وزیر صنایع و معادن دولت اصلاحات بود. همچنین جهانگیری در کارنامه خود سابقه دو دوره نمایندگی مجلس و استانداری را در کارنامه دارد. بسیاری او را از جمله‌گزینه‌های جریان اصلاحات برای ریاست جمهوری می‌دانند. معاون اول دولت‌های یازدهم و دوازدهم به‌عنوان کاندید پوششی روحانی در انتخابات ۹۶ حضور داشت. جهانگیری را با حزب کارگزاران سازندگی ایران می‌شناسیم ولی باتوجه به زمزمه‌های موجود به‌نظر برنامه جداگانه‌ای برای انتخابات دارد. حزب سازندگی با دبیرکلی «غلامحسین کرباسچی»، حالا در جبهه اصلاحات حضور دارد.

«محمود میرلوحی»، از چهره‌های اصلاح‌طلب در مورد گمانه‌زنی کاندیداتوری جهانگیری گفت: «اگر از منبعی اطلاع دارید که آقای جهانگیری در انتخابات شرکت می‌کند، من از همان منبع خبر دارم که چنین چیزی وجود ندارد و آقای جهانگیری در انتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت نمی‌کند.»

«جریان قالیباف»

«محمدباقرقالیباف» یکی از شخصیت‌هایی است که سودای ریاست جمهوری را در سر می‌پروراند. او هم‌اکنون ریاست مجلس پرحاشیه یازدهم را بر عهده دارد که به‌عنوان مجلس یک دست اصولگرا شناخته می‌شود. او ۱۲ سال شهردار تهران بود. قالیباف فرماندهی فراجا را بر عهده داشت. با ورودش به مجلس طیفی را رهبری می‌کند که با نام «نواصولگرایان» شناخته می‌شود که به‌نظر باتوجه به مهره‌هایی که در اختیار دارد می‌تواند در مجلس آینده هم حضور داشته باشند. او را باید جدا شده از اصولگرایان بدانیم که به‌عنوان لیدر جریان تاثیرگذار در لیست‌های انتخاباتی حضور خواهد یافت. اطرافیان او را با نام حزب «جمعیت پیشرفت و عدالت ایران اسلامی» می‌شناسیم که «مرتضی طلایی»، دبیرکلی آن را برعهده دارد.

«جریان باهنر»

«محمدرضا باهنر»، تجربه هفت دوره نمایندگی مجلس را در کارنامه دارد و همچنین از جمله اصولگرایانی محسوب می‌شود که خط خود را از تندروها جدا کرده است و با مرامی میانه‌رو سعی دارد همچنان در دایره سیاسی ایران حضوری فعال داشته باشد. او دبیرکل حزب جامعه مهندسین اسلامی را برعهده دارد و در انتخابات اسفند نزدیکان او احتمالا در ائتلاف‌های احتمالی حضور خواهند داشت.

منبع:ارمان امروز