اجلاس سالانه «آیپک» پاتوق گروه‌های مخالف هرگونه بهبود رابطه میان تهران- واشنگتن و البته توافق ژنو است. میهمان ویژه این اجلاس «بی‌بی» (بنیامین نتانیاهو)، نخست‌وزیر همیشه ناراضی اسراییل است که از تغییرات مثبت در مناسبات ایران و آمریکا به‌شدت نگران است، اما این برنامه سالانه این‌بار با دشواری جدیدی روبه‌رو شده است. مناقشه در اوکراین و آرایش جنگی در شبه‌جزیره کریمه باعث شده است تا رییس‌جمهوری دموکرات آمریکا برای اعلام موضع سخت در مقابل مسکو روی پشتیبانی جمهوریخواهان حساب کند. از سوی دیگر، موضع کاخ‌سفید و جمهوریخواهان کنگره بر سر پرونده هسته‌ای ایران بیش از هر زمان دیگری از هم فاصله گرفته است. در چنین وضعیتی پیش‌بینی‌ها و هشدارهای تکراری نتانیاهو برای توانمندی هسته‌ای ایران، دیگر خریداری ندارد. در یک کلام باید گفت، فضای جنگ‌سرد مسکو- واشنگتن بر اجلاس آیپک سایه افکنده است.  
 
«کمیته روابط عمومی آمریکا- اسراییل» معروف به «آیپک» که یکی از متنفذترین گروه‌های لابی‌گر در واشنگتن محسوب می‌شود این روزها با دشواری غیرمعمولی روبه‌روست. روز یکشنبه اجلاس سالانه این مجمع با حضور 14هزارنفر افتتاح شد. طرفداران اسراییل بیش از هرچیز در سخنرانی‌های خود سعی دارند ساکنان منطقه «هیل» (منطقه‌ای که کنگره آمریکا در آن قرار دارد) را علیه پرونده هسته‌ای ایران تحریک کنند، اما با توجه به همه این تلاش‌ها، هنوز هیچ پیش‌نویسی برای صدور قطعنامه تازه علیه برنامه هسته‌ای ایران تدوین نشده است. این موضوع نشان می‌دهد «آیپک» با کاخ‌سفید درگیر است: دموکرات‌های چپ متحد سرسخت سیاست‌ ادامه مذاکره اوباما با ایران هستند اما در میان جمهوریخواهان خواستار افزایش تحریم‌ ایران، چنددستگی وجود دارد. با این حال تلاش‌های مختلفی صورت گرفته است تا پیش‌نویسی برای قانون اعمال تحریم‌های تازه علیه پرونده هسته‌ای ایران تدوین شود؛ تلاشی که هنوز بی‌نتیجه مانده است. یکی از مقامات «آیپک» معتقد است این تلاش الزاما نباید شکل یک مصوبه یا قطعنامه یا نامه داشته باشد؛ بلکه تلاش‌های آیپک در این زمینه شامل مجموعه‌ای از اقدامات است. «استراتژی جامع» که توسط نمایندگان این مجمع ارایه شده، تاکید بر لزوم شرکت و نقش داشتن کنگره در مذاکرات هسته‌ای دولت اوباما با ایران است. اکنون «آیپک» در موقعیت بسیار سختی قرار گرفته؛ از یک‌سو با دموکرات‌های وفادار و نزدیک به رییس‌جمهوری طرف است و از سوی دیگر با جمهوریخواهان مشتاق به بازی‌کردن در زمین اسراییل. یکی از اعضای کنگره و نزدیک به مجمع «آیپک» به «فارین پالیسی» می‌گوید مساله تحریم‌های ایران، دیگر موضوعی تک‌حزبی است یعنی کاخ سفید و دموکرات‌ها در یک‌سو و جمهوریخواهان در سوی دیگر قرار گرفته‌اند. زمانی که یک مساله سیاست خارجی به این شکل تنها مورد توجه یک حزب است، یک سازمان دو حزبی مثل «آیپک» به سختی می‌تواند آن را مدیریت کند. «آیپک» اکنون به جای اینکه در پی یافتن روشی برای حل اختلاف‌های موجود میان اعضای خود باشد، درگیر اختلاف‌نظرهای سیاسی شده است که عملا به بازی با حاصل‌جمع صفر می‌انجامد. تا اوایل ماه فوریه «آیپک» با این پیش‌فرض که اگر با ایران نتوان به توافقی رسید، باید لایحه تحریمی دیگری در حوزه صنایع نفتی ایران به تصویب رساند، از تلاش‌های سناتور «رابرت مندز» و «مارک کرک» در این خصوص حمایت می‌کرد. 59 سناتور از طرح پیشنهادی آنها حمایت کردند، اما کاخ‌سفید این تلاش‌ها را به نواختن «مارش جنگ» تشبیه و تهدید به «وتو» کرد. «آیپک» بعد از این موضع‌گیری کاخ‌سفید، در حالتی تدافعی قرار گرفت و تصویب آن را به تاریخ دیگری موکول کرد. در همین حال موضع‌گیری‌های اعضای «آیپک» گویای تلاش برای تصویب نوعی مصوبه غیرالزام‌آور یا نامه‌ای است که دموکرات‌ها و جمهوریخواهان بتوانند بر سر آن با هم به توافق برسند. مسوولان «آیپک» معتقدند فضای کافی برای استفاده از محیط سیاسی کنونی در واشنگتن وجود ندارد و تقریبا هیچ گروهی این روزها نمی‌تواند در واشنگتن «لابی» کند. در یک فضای سیاسی به‌شدت دو قطبی- مثل فضای این روزهای آمریکا- پیشنهادی مانند لایحه افزایش تحریم ایران شانس رای آوردن ندارد.
 
 
نگاه جمهوریخواهان به نشست «آیپک» برای تحریم ایران
جمهوریخواهان تندرو امیدوارند یک گروه طرفدار اسراییل، مسیر تحریم‌های جدید علیه ایران را به راحتی هموار کند. این گروه از جمهوریخواهان امیدوارند برگزاری نشست امسال «آیپک» زمینه را برای تحریم‌های تنبیهی جدید علیه ایران آماده کند. این در حالی است که مناظره بر سر چگونگی برخورد با پرونده هسته‌ای ایران، باعث بروز تنش‌هایی میان «آیپک» و چهره‌های میانه‌رو‌تر جمهوریخواه در کنگره شده است. اکنون جمهوریخواهان کنگره بیش از هر زمان دیگری چشم‌ انتظار و مشتاق هم‌آوایی دموکرات‌ها برای تصویب لایحه افزایش تحریم ایران هستند؛ انتظاری که تا به امروز بی‌پاسخ مانده است. جمهوریخواهان بر این باورند که تلاش جدید برای تصویب یک پیش‌نویس از سوی «آیپک» می‌تواند اذهان دموکرات‌های مدافع رییس‌جمهوری را تغییر دهد. با وجود اینکه همه از اهداف احتمالی چنین پیش‌نویسی دفاع می‌کنند، به نظر می‌رسد خود «آیپک» نیز مخالف تصویب تحریم‌های جدید علیه ایران است چراکه پیش‌بینی می‌شود چنین تلاشی حمایت جدی دموکرات‌ها را پشت سر خود ندارد.
 
 
سایه اوکراین بر «آیپک»
اذهان و افکار عمومی در آمریکا و رسانه‌های این کشور بر واکاوی بیشتر وقایع در جریان در کریمه تمرکز دارد. اکنون رسانه‌ها دیگر نمی‌توانند بر موضوع هسته‌ای ایران تمرکز کنند؛ رسانه‌ها این بار سراغ «پوتین» خواهند رفت. برگزاری اجلاس سالانه «آیپک» در وضعیت دشواری اتفاق افتاده است: از یک‌سو، ناآرامی‌ها در اوکراین با دیدار و سفر «نتانیاهو» به واشنگتن همزمان شده و رییس‌جمهوری را در مورد کسب حمایت از جمهوریخواهان در مضیقه قرار داده است. درباره دیدار اوباما با «بی‌بی» روز دوشنبه در کاخ‌سفید هنوز هیچ پیش‌بینی مشخصی وجود ندارد. از یک‌سو، اوباما به‌دنبال حمایت کنگره برای هر اقدامی است که احتمالا در مقابل تحرکات روسیه در کریمه اوکراین باید انجام دهد و از سوی دیگر چندان تمایلی ندارد که پشت مواضع ضدایرانی «نتانیاهو» بایستد و تنش‌ها بر سر مواضع و اختلاف در مورد ایران و فلسطین را تشدید کند. واشنگتن در عین حال باید تلاش کند تا تصویری بازدارنده از خود در مقابل مسکو ارایه دهد. زیگزاگ‌های گیج‌کننده اوباما از انصراف از جنگ در سوریه به‌دنبال درخواست روسیه تا بروز وضعیت اورژانس در اوکراین و تقابل احتمالی با روسیه، رییس‌جمهوری را در وضعیت دشواری قرار داده است. با این وجود، این روزها فرصت خوبی برای دیدار «بی‌بی» از «آیپک» و برگزاری نشست‌های طرفداری از اسراییل نیست. این روزها، روزهای نتانیاهو نیست که بتواند موضع سختی علیه ایران بگیرد و همه توجه‌ها را به پرونده هسته‌ای این کشورجلب کند و به افکار عمومی آمریکا بگوید که ایران جدی‌ترین خطر امنیتی روبه‌روی آمریکاست. این روزها «پوتین» به‌عنوان چهره خبرساز امنیتی در رسانه‌های آمریکا تصویر می‌شود و «حسن روحانی» با تکیه بر دلفریبی دیپلماتیکش از تمرکز منفی رسانه‌ها دور و دور‌تر می‌شود. واشنگتن همچنان درگیر وزش بادهای جنگ سردی در اوکراین است. 

منبع: شرق