چه شد که از هلند به ایران آمدی؟

من نگاه کردم و دیدم فصلی که دارد می‌آید همزمان شده با مسابقات تیم ملی بزرگسالان و تیم ملی امید که برای من مهم‌تر هم هست. این دوره خیلی مهمی است و من دوست داشتم بیشتر دیده شوم. به همین خاطر گفتم به فوتبال ایران بیایم تا بیشتر در معرض دید مربیان تیم‌های ملی باشم. و اینکه باشگاه مس رفسنجان هم باشگاهی است که با یک مربی خوب کار می‌کند. آقا ساکت مربی است که به بازیکنان جوان شانس می‌دهد. برای من هم قدم خوبی بود که از فوتبال پایه بیایم به فوتبال بزرگسال. این فاکتورها را که گذاشتم کنار همدیگر با خودم گفتم این کار را انجام دهم و بیایم مس رفسنجان.

شنیدم چند تا باشگاه دیگر هم تو را می‌خواستند.

چند تا باشگاه دیگر هم علاقه داشتند که با من قرارداد ببندند. من ابتدا به امکانات باشگاه نگاه کردم. مس رفسنجان امکانات خیلی خوبی نسبت به تیم‌های دیگر دارد. یک چیز دیگر هم که برای من مهم بود مساله سبک فوتبال بود. اینکه سبک فوتبال‌مان چطور باشد. آقا ساکت دوست دارد فوتبال بازی کند. این خیلی مهم است برای من. بر همین اساس بین باشگاه‌هایی که پیشنهاد داده بودند مس رفسنجان را انتخاب کردم.

پول بیشتری هم می‌دادند؟

(با خنده) به خدا اگر دروغ نگویم الان اصلا به مساله مالی نگاه نکردم. آمدم ایران فقط برای بازی کردن. قراردادم دو سال است. به قول انگلیسی‌ها بست ورژن خودم را نشان بدهم و در این دو سال بازی به من برسد. بنابراین به مسائل مالی نگاه نکردم. در سنی هم نیستم که بخواهم چنین دیدگاهی داشته باشم.

هوا هم که حسابی در رفسنجان گرم است. این‌طور نیست؟

ما در تهران هستیم. در تهران تمرین می‌کنیم. ما کلا در تهران هستیم و موقع بازی اگر بازی در تهران باشد که در تهران هستیم و اگر بازی در رفسنجان باشد یک هفته می‌رویم آنجا.

تهران هم نسبت به هلند باید خیلی گرم‌تر باشد.

بله خیلی فرق می‌کند. اینجا گرم و خشک است. آنجا شرجی است. اصلا به این دماها نمی‌رسد. فوق فوقش یک ماه گرم باشد. اینجا خیلی گرم است.

با آب و هوا آداپته شدی؟

اولش یک مقدار سخت بود. الان بیشتر عادت کردم.

تهران چطور است؟

تهران را خیلی دوست دارم. شهر خیلی قشنگی است. کلا ایران از بچگی چند بار با پدر و مادرم آمده بودم و کلا ایران را دوست دارم. تهران را هم دوست دارم. فقط یکم شلوغ است و ترافیک زیاد است (با خنده)

تو کلا در فوتبال هلند رشد کردی و با فضای فوتبال آنجا آشنایی. از لحاظ امکانات بین فوتبال باشگاهی ایران و هلند چقدر تفاوت هست؟

ما هر روز یک جا تمرین می‌کنیم. این شکلی نیست که یک روز تمرین اینجا باشد و فردا جای دیگر. این هم فاکتور مثبتی است و برای من مهم بود. در یک استادیوم خاص تمرین می‌کنیم. زمین خوب داریم. جیم می‌رویم. بعضی اوقات استخر می‌رویم. بعد از تمرینات آیس باکس داریم. امکانات دیگری که برایم مهم بود خوابگاه و این چیزها بود. ولی باز با فوتبال اروپا کمی فرق دارد.

یعنی هنوز عقبیم؟

عقب بودن که نه. مثلا در هلند یک فوتبالیست ساعت 9-8 صبح می‌رود باشگاه و ساعت 5 می‌رود خانه. کلا یک روزش با باشگاه است. مثل یک کارمند کار می‌کند. ولی اینجا این شکلی نیست. می‌گویند تمرین ساعت 6 و فوقش یک ساعت زودتر می‌رویم و بعد از تمرین می‌رویم خانه. اگر هم دو جلسه باشد که یکی صبح و یکی بعدازظهر باشد، باز موقع تمرین می‌روی و بعدش آزادی. این شکلی نیست که کل روز با تمرین درگیر باشی. آنجا فرقش این است که روزهایش پرتر است.

از ساکت الهامی شناخت داشتی؟

بله من با یک سری از بچه‌هایی که در تیم امید بودم ارتباط داشتم. محمد قربانی و... با این دوستان صحبت کرده بودم. می‌دانستم آقا ساکت مربی نیست که به سن نگاه کند. ببیند یک نفر خوب است بازی می‌دهد. این خیلی مهم بود. نکته دیگر اینکه ایشان فوتبال بازی می‌کند. در چند تمرینی که داشتیم اصلا زیر توپ نمی‌زنیم. فقط روی زمین. این سبکی است که من دوست دارم و با این سبک بزرگ شدم.

با توجه به اینکه تو خیلی قدبلند به نظر می‌آیی اگر بازی هوایی هم در دستور کار قرار بگیرد مشکل خاصی نخواهی داشت.

بله اگر توپ‌های بلند هم باشد مشکلی نیست. یکی از قابلیت‌های من این است که نبردهای هوایی را ببرم. در زدن ضربه سر مشکلی ندارم. اگر در بازی موقعیت سرزنی داشته باشم هم استفاده می‌کنم.

چند وقت پیش ویدیویی منتشر کردی که داشتی با علیرضا جهانبخش تمرین می‌کردی. به نظر می‌آمد در شمال ایران هستید. درست است؟

نه! در پک تمرین می‌کردیم. تعطیلی ما بود و من با داداش علیرضا خیلی نزدیکم و در هلند هم او را خیلی می‌دیدم. تایم تعطیلی ما یکی بود و به من گفت بیا ایران باهم باشیم و هم تمرین می‌کنیم و هم رفت و آمد خانوادگی داشته باشیم. داستان این شد که آن روز رفتیم پک تمرین کردیم و آن ویدیو درست شد.

برای آمدن به ایران با علیرضا مشورت کردی؟

بله صحبت کردم. با داداش علیرضا حرف زدم و در نهایت حرف‌هایش مثبت بود. با او مشورت کردم و او هم اوکی بود. سه نفری با برادرم که ایجنت خودم هم هست بحث کردیم و در نهایت به این نتیجه رسیدیم.

مهاجم با استایل تو در حال حاضر در فوتبال ایران کم داریم و شاید در سال‌های بعد تیم‌های بزرگ‌تر هم تو را بخواهند. از الان بگو استقلالی هستی یا پرسپولیسی؟

(با خنده) به خدا هیچ‌کدام. نه قرمزم نه آبی. من از بچگی هیچ سمتی نداشتم. هر دو بسیار پرافتخار هستند با تماشاچیان خیلی خوب. ولی اینکه بگویم قرمز هستم یا آبی، نه.

ولی علیرضا پرسپولیسی است درست است؟

خبر ندارم از خودش باید بپرسی (با خنده)

راستش را بگو!

به من چیزی نگفته. به شما گفته؟

نه من هم فقط شنیدم!

من هم نمی‌دانم واقعا!

پیش‌بینی‌ات از لیگ چیست؟ تیم مس رفسنجان چه هدفی را دنبال می‌کند؟

تازه رسیدم و هنوز در مورد این مساله با بچه‌ها حرف نزدم. ولی می‌دانم سال گذشته تیم ما پنجم شد و اینکه آقای الهامی آمده به تیم مس رفسنجان یعنی باید برای بهترین‌ها بجنگیم.

با بچه‌ها هماهنگ شدی؟

بله. من دو تا را می‌شناختم از قبل از تیم ملی امید. محمد خدابنده لو، مهدی محبی را می‌شناختم و این باعث شد راحت‌تر با بقیه مچ شوم.

پیش‌بینی‌ات از مجموعه لیگ چیست؟ فکر می‌کنی پیشرفت داشته باشیم از نظر کیفی؟

من فکر می‌کنم لیگ خیلی خوبی داشته باشیم. نقل‌و‌انتقالات خیلی شلوغی داشتیم. تیم‌ها خیلی بازیکن گرفتند و فکر کنم امسال کیفیت لیگ ما بالا خواهد رفت. اینکه کی قهرمان می‌شود را نمی‌شود گفت و در بازی‌ها معلوم باشد ولی از لحاظ کیفی رشد خواهیم کرد.

۲۲ ساله هستی؟

21 سالم است و سه ماه دیگر می‌روم 22.

زمان سرمربی‌گری مهدی مهدوی‌کیا به تیم ملی امید دعوت شدی. ممکن است برای بازی‌های آسیایی هم دعوت شوی؟ با رضا عنایتی در این مورد صحبت کردی؟

برخوردی با ایشان نداشتم. فقط یک اردو رفته بودم ولی اینکه با ایشان صحبت کنم نه. فقط می‌دانم که من یک فوروارد نوکی هستم که می‌توانم به تیم ملی امیدمان کمک کنم. اگر این شانس را به من بدهند که خیلی عالی است و می‌روم، می‌جنگم برای کشورمان. اگر هم دعوت نشدم سلیقه ایشان است و حرفی در آن نیست و ان‌شاءالله تیم برود و موفق باشد. ولی من همه تلاشم را می‌کنم که به تیم ملی امید برسم.