او نوشت:

به همین سادگى.

و پس از بی مهری های فراوان با یک استوری با تمام لحظه ها، نفس ها، عشق و سال هاى رفته خداحافظى کردى و تمام. 

وریای عزیزم اینست بهاى حضورمان در روزهاى سر تا پا مجازى و ما در این حقیقت غوطه وریم. 

مى دانم از پس روزهاى بدون عشق برآمدن طاقت فرساست.اما هر کاری برای وریای این سرزمین بسان معنی نامت به بهترین شکل به سرانجام خواهد رسید .  نگاه پر از غرورت را به مانند کوههای استوار این سرزمین در تمام لحظه های با هم بودن حس کردم . برخیز تا این لحظه ها را حایل کنیم میان زندگى و صورتهای پر مهر رادین و بارین که از نبودن هایت خسته اند و آغوش گرم پدرى را جستجو مى کنند که زاده شهریست که مردمانش هنوز قوى و راست قامتان تاریخ اند ، بى رحمى ها را کنار مى زنند و پس از سال ها هنوز هم با نامردى ها مى جنگند و خم نمى شوند. 

اجازه نمى دهم این روزها در آسمانت کلاغ هاى سیاه پرواز کنند. بچه هایمان و تو هدیه اى هستند از همان آسمان. اینک وقت آن رسیده چهار نفرى در کنار هم در دنیاى واقعى خودمان نفس بکشیم و از صداى خنده هایشان قندها در دلمان آب شود. 

مانند نامت دوباره متولد شو و سلام کن به دنیای پر هیاهوی سخت و طاقت فرسای بدون فوتبال.