زندگی یک لژیونر ایرانی در فوتبال اروپا چگونه است؟ علیرضا جهانبخش در تازه ترین گفت و گوی خود، تجربه اش را از حضور در تیم فاینورد تشریح کرده است؛ «در فاینورد بیشتر به زندگی فردی بازیکنان نگاه می‌کنند؛ با مکمل‌های غذایی با کیفیت بالا و حتی تغذیه برای هر بازیکن. هر ماه روی چیزهای متفاوتی تمرکز می‌کنیم مثلاً ممنوعیت استفاده از شکر تا یک ماه. همه بازیکنان بعد از ورود به باشگاه و قبل از صبحانه برای اینکه به بدن‌هایشان شوک بدهند، وارد حمام یخ می‌شدند. ما یوگا انجام می‌دهیم، مدیتیشن می‌کنیم و مربی تنفس داریم. وقتی صبح‌ها از خواب بیدار می‌شوم احساس خوبی دارم. به خاطر این مسائل چالاک‌تر هستیم.»

زندگی بازیکنان ما در فوتبال ایران اما چگونه است؟ آنها در چه دوره‌های آموزشی قرار می‌گیرند و چگونه سطح فنی خود را ارتقا می‌دهند؟

در لیگ برتر، در اکثر اوقات دعوا و جنجال داریم. هر هفته که از رقابت‌های لیگ برتر می‌گذرد، شاهد ترویج هر چه بیشتر بیانیه‌های اعتراضی هستیم. هر بار حمله‌ها به داوران شدت می‌گیرد و مربیان و بازیکنان از نتایجی که در زمین رقم می‌خورد رضایت ندارند. زمین‌های تمرین در فوتبال ما استاندارد نیست اما در برخی مواقع، محل بازی‌های رسمی تا ساعاتی قبل از شروع مسابقه مشخص نمی‌شود. بازیکنان اغلب از باشگاه‌ها مطالبات مالی دارند و بعضا شاهدیم که به طور هماهنگ شده، دست به اعتصاب می‌زنند. کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال بی شباهت به دادگاه‌های شلوغ حقوقی نیست و هر بار شکایت‌های تازه‌ای مطرح می‌شود. مربیان خارجی در فوتبال ایران، خسارت‌های سنگینی از باشگاه‌ها می‌گیرند و تیم‌های ایرانی را از حضور در لیگ قهرمانان آسیا محروم می‌کنند. باشگاه‌ها زیرساخت‌های مناسبی ندارند و ناتوان از اداره مستقل خود هستند. بخش خصوصی در فوتبال ایران بیمار است و هزینه‌های سرسام آور از درآمدهای ناچیز همین فوتبال بیشتر است.

آنچه علیرضا جهانبخش درباره زندگی یک بازیکن اروپایی در لیگ هلند برایمان تعریف می‌کند برای بازیکنان ایرانی مثل یک خواب شیرین است؛ اینجا نه خبری از مربی تنفس است، نه بازیکنان با ورزش یوگا، آرامش را تجربه می‌کنند. فوتبال ما در یک دنیای دیگر سیر می‌کند!