نامه‌ی اعتراضی جمعی از زائران عتبات عالیات خطاب به رئیس دولت سیزدهم را در ادامه می‌خوانید:

جناب آقای حجت‌الاسلام والمسلمین سید ابراهیم رئیسی
رئیس محترم دولت سیزدهم

سلام‌علیکم؛

در این روزگاری که از ریاست شما بر مسند قدرت گذشته است بسیاری دست‌به‌قلم بوده‌اند و نامه‌های متعدد و درخواست‌های به‌حقی به گوش شما رسیده است. این‌بار ما نیز به امید شنیده شدن صدای دادخواهی‌مان در مقام زائران عتبات نقصان‌های سفری را روایت می‌کنیم که زائران مظلوم کربلا را به مظلومیت او بیشتر واقف کرد.

از رسول خدا روایتی شنیده بودیم: «بنده‌اى بهشتى گردید به خاطر برداشتن شاخه خارى از سر راه مسلمانان.» اما با وجود گشاده‌دستی و خلوص نیت مردم ایران در بازسازی و توسعه حرم‌های عتبات عالیات مدیران شما چنان سفر را دشوار کردند که گلایه‌هایی از آنها به ائمه (علیهم‌السلام) رسیده است پیش از آنکه شخص شما این نامه را ملاحظه کنید.

جناب رئیس‌جمهور

از مشکلات اقتصادی و بازار ارز حافظ شیراز نیز خبر دارد، یقین داریم شما نیز بی‌خبر نیستید. حال، حال زائری را دریابید که با دشواری از قم، مشهد، تبریز و تهران در این کاروان همراه دردانه علامه طباطبائی شد تا از برکت حضور او زیارتش مقبول افتد اما به دلیل سوء‌مدیریت و تمتع برخی از بهره‌های مادی در آژانس‌های مسافرتی آخرین روز حضور در تهران بلیت را برای دریافت ارز به دست آورد؛ آن هم روز پنج‌شنبه ساعت یازده و هجده دقیقه ظهر! خود بهتر می‌دانید که این هم روغنی بود نذر امامزاده و مسافر ایرانی در کوچه‌های عراق با هزار و یک مشکل مواجه شد؛ بی‌خبر هستید که دیگر پول ایرانی را مغازه‌ها و تاکسی‌های عراق دریافت نمی‌کنند و دستگاه‌های عابر بانک ایرانی مانند بانک سپه – بانک ارگان نظامی ایران که در امنیت امروز عراق مؤثر بوده – از سطح این کشور جمع شده است. اگر مغازه‌داری هم کارت عابر بانک ایرانی را می‌پذیرفت بیش از آنچه خواسته بود محاسبه می‌کرد و زائر مجبور به پرداخت می‌شد.

جناب آقای رئیسی

خبر دارید که از شأن زیارت اباعبدالله در شب جمعه امام زمان (عج) فرموده‌اند: «أمان من النار یوم القیامه» که بسیاری از زائران برای بار چندم راهی کاروان شدند تا شب جمعه بر اساس اعلام کاروان در کربلا باشند. اما روز نخست و پس از سوار شدن به اتوبوس در نجف اشرف اعلام شد نیم ساعتی است که عازم کربلا شده‌ایم و برنامه سفر از نجف، سامرا، کاظمین و کربلا به کربلا، سامرا، کاظمین و نجف تغییر است و تماس با آژانس و صحبت با مدیران و مسئولان عتبات به نتیجه نرسید. عشق به زیارت اباعبدالله سکوت را بر جمع حاکم کرد و اعضای کاروان یکدیگر را آرام کردند زیرا وعیدی داده شد که برای زیارتی چندساعته به کربلا بازگردانده خواهند شد اما بهتر می‌دانید که «الغدر اقبح الخیانتین» و بدانید ما هنوز زیارت وداع با حسین‌بن‌علی(ع) را به جای نیاورده در تهران نزد شما به دادخواهی آمده‌ایم.

جناب رئیس‌جمهور

کاش قصه گله‌ها به همین‌جا ختم می‌شد اما شکستن حرمت زائران در ادامه سفر و به‌ویژه در نجف اشرف به اوج رسید؛

وسایل نقلیه نامناسب برای طی مسافت بین شهرها وضعیت اسفناک جاده‌های عراق را دشوارتر ساخته بود؛ تهویه اتوبوس‌ها مناسب نبود، مواد غذایی در راه‌ها به مسافران داده نشد، یخچال وجود نداشت و صندلی‌ها بسیار سخت و نامناسب برای افراد مسن و بیماران بود.
در جای‌جای سفر زمان مسافر به انتظار و از دست دادن فرصت زیارت گذشت؛ آسانسورهای غیر استاندارد، با تعداد محدود و تنگ برای حمل ویلچر و چمدان ساعت‌های بسیاری زائران را معطل ساخت. زودتر یا دیرتر رسیدن اتوبوس و ناهماهنگی برنامه‌های پیش‌بینی‌شده با برنامه‌های اجراشده مجموعاً ساعت‌ها وقت زائران را در مسیر، لابی هتل‌ها و حتی فرودگاه از دست داد. اطلاع‌رسانی ضعیف درباره برنامه‌های کاروان به از دست دادن برنامه‌های مقرر و همیشگی کاروان‌های عتبات منجر شد. حتی پرواز پیش از موعد هواپیما نه تنها فرصت زیارت وداع با علی‌ابن‌ابی‌طالب (ع) را محدود کرد که زائران را در فرودگاه امام خمینی تهران با انتظار برای مستقبلین مواجه ساخت.
کیفیت و تنوع غذایی با وجود هزینه پرداختی به‌مثابه سفری درجه یک و در شأن زائران بسیار نامناسب بود و به علاوه، یک وعده ناهار بر خلاف قول مسئولان هتل و بیش از ۳۰ دقیقه انتظار زائران ارائه نشد و اعلام شد شام نیز در کار نخواهد بود. ۷۵ نفر زائر از کاروان‌های مختلف بدون غذا ماندند و حتی اعتراض و برخورد و مراجعه به بعثه در نجف راهگشا نبود. در دفتر بعثه نیز کسی پاسخگو نبود. معلوم نیست چگونه شام آماده شد اما بدون اطلاع مسافران فراهم شد و در آخرین دقایق برخی از ارائه شام مطلع شدند و به همراهان دیگر خبر دادند.
هزینه برای سفری درجه یک پرداخت شد، اما تنها یادگاری درجه یک این سفر تصویری از نجوای خالصانه زائران در حرم‌ها و همراهی و آشنایی با دلدادگان خاندان رسول‌الله(ص) است. نه تنها اتاق‌های هتل بسیار کوچک بود و اتاق‌های یک‌نفره به سه‌تخته تبدیل شده بود که تهویه آنها نیز نامطلوب بود و زائری با مشکل تنفسی مواجه شد.
محل تجمعی برای زائران و فضایی برای نماز حتی به فٌردی نه در اتاق و نه در هتل موجود نبود. حتی زائران باید سالن غذاخوری کوچک هتل را ترک می‌کردند تا فضا برای صرف غذای دیگران فراهم می‌شد.
مسئولان هتل با بی‌احترامی با زائران برخورد می‌کردند و در سالن غذاخوری و هم‌چنین در اتاق‌ها بارها با قطع کولر و چراغ‌ها تحمل گرمای هوای شرجی نجف را برای بسیاری از همراهان مسن دشوار ساختند و در ساعت‌های آخر حضور در این شهر نیز زائران را مجبور به تخلیه اتاق‌ها زودتر از زمان موعود کردند.

جناب رئیس‌جمهور

شنیده بودیم که امیرمؤمنان فرموده‌اند: «هر مسلمانى که به جماعتى از مسلمین خدمتگزارى کند، خداوند به تعداد آنها در بهشت به او خدمت‌گزار دهد.» و ما گمان می‌کردیم خدمتگزاران زائران عتبات عالیات حواسشان به این فرموده علی‌ابن‌ابی‌طالب(ع) هست.

هر چه بود و گذشت سرگذشت یک کاروان نبود؛ کاروان دیگری را به اشتباه ابتدا به کربلا برده بودند و هتل برای آنها جایی نداشت و به نجف بازگردانده شده بودند. بی‌نظمی و بدقولی را نیز از دیگر زائران شنیدیم و در این درد تنها نبودیم. باری این روایت یک یک کاروان‌های این روزهای عتبات است اما شوق زیارت و عبادت بسیاری را به سکوت واداشته است. بی‌حرمتی به خاندان رسول‌الله(ص) از همان ابتدای تاریخ اسلام را شنیده بودیم و حالا بی‌احترامی به زائر آنها را بارها و بارها به چشم دیدیم. اینها را می‌گوییم که بدانید هزینه کلان این روزهای زیارت به عتبات با مدیریت آقایان وزیر و مدیر دولت شما نه تنها بار مالی که بار روانی سنگینی را بر جسم و جان زائر تحمیل و سختی‌های سفر را دو چندان می‌کند.
آخرین درد ما را نیز بشنوید؛ بارها در سفر از زائران قدیمی شنیدیم که در زمان صدام همه چیز منظم و احترام زائر برقرار بود، بارها گفتند زمانی که کارها زیر نظر سازمان حج و زیارت بود بهتر پیش می‌رفت، بارها زخم زبان شنیدیم که این همه رونق بازار، آبادی و امنیت عراق و حرم‌ها از ایران و ایرانیان است و این رفتار آنها با ما زائران است. و این برای ما فرزندان جمهوری اسلامی و معتقد به انقلاب اسلامی درد مضاعفی است و خاطره‌ای تلخ از زیارتی که هنوز با اباعبدالله‌اش وداع نکرده‌ایم.

و من الله التوفیق
جمعی از زائران به عتبات عالیات