سایت روزنو | روزنو | Roozno

به روز شده در: ۱۴ مهر ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۰
کد خبر: ۵۶۴۵۹
تاریخ انتشار: ۱۰:۰۵ - ۰۶ اسفند ۱۳۹۲

استقبال از نمايش‌هاي قبل از اكران عمومي

روزنو : نمايش هاي پرتعداد فيلم‌ ها در ايام جشنواره در روزهاي پس از آن به سود سينماست يا زيان آن؟ در حالي كه به نظر مي‌رسد ديده شدن قبل از اكران عمومي، سرنوشت اقتصادي اين فيلم ها را در گيشه به خطر مي اندازد، برخي از تهيه‌كنندگان به استقبال چنين نمايش هايي مي روند. اين را هم بايد به حساب اوضاع نامطلوب سينما گذاشت كه تهيه كنندگان ترجيح مي‌دهند حق رايتي از نهادهاي دولتي نمايش دهنده فيلم‌هايشان بگيرند و از نمايش هاي مكرر آثارشان، پيش از اكران عمومي استقبال كنند. اين موضوع مي تواند نشان دهد كه سينماي ايران تا چه اندازه وابسته به دولت شده است.

اميدوارم حق رايت به موقع پرداخت شود
محمد احمدي سودبخشي اکران هاي ارگاني فيلم ها را يک مقوله نسبي ارزيابي کرد. احمدي به گفت: اين اتفاق مي تواند براي برخي فيلم ها مخرب باشد و براي برخي فيلم هاي ديگر، نه. نمي شود يک جواب مطلق داد.
به گزارش بانی فیلم فوي افزود: اگر ارگان ها حق رايت نمايش را به تهيه کننده پرداخت کنند، اکران ارگاني مي تواند مطلوب باشد، چون هر فيلمي ظرفيت خاصي از جذب تماشاگر را دارد و اگر بنا باشد هر ارگاني يک فيلم را به نمايش بگذارد، ممکن است  تماشاگران بالقوه همان فيلم را در يک اکران عمومي به سينما آورده باشد.
از طرف ديگر بايد اين موضوع را هم در نظر داشت که شايد کارمندان يک ارگان اصلا فرهنگ سينما رفتن نداشته باشند و خود اين موضوع باعث ايجاد انگيزه مي شود. محمد احمدي بيان داشت: تعداد نمايش هاي جشنواره فيلم فجر خيلي زياد است و اين چيزي است که براي ساير جشنواره ها وجود ندارد. اساسا جشنواره ما بيشتر يک جشن است تا يک عرصه رقابتي. در فستيوال هاي دنيا حداکثر سه نمايش براي هر فيلم وجود دارد. يکي براي رسانه و دو اکران براي مردم. روي هم رفته موافق اکران هاي متعدد جشنواره اي نيستم و درباره اکران هاي ارگاني هم بايد بگويم اگر حق رايت پرداخت شود، اتفاق بدي نيست.
 با توجه به اوضاع سالن‌ها، اکران‌هاي ارگاني به سود صاحبان فيلم است
سيروس تسليمي تاکيد کرد با در نظر گرفتن اينکه تعداد فيلم هاي توليد شده در سال بسيار بيشتر از سالن هاي سينماست، اکران هاي ارگاني مي تواند مفيد باشد. تسليمي به «باني فيلم» گفت: اگر بودجه فيلم را براي هر نمايش بدهند، با توجه به وضعي که سالن هاي سينمايي ما دارد، اتفاق بدي نيست. چون تعداد سالن هاي ما کمتر از فيلم هايي است که در سال توليد مي شود. ما در سال 130 فيلم مي سازيم اما 130 سالن خوب نداريم و همه مي دانند که تعداد بسيار کمتري وجود دارد. وي افزود: گويا بابت هر نمايش بودجه اي در اختيار تهيه کننده فيلم مربوطه قرار مي گيرد. اين اتفاق براي فيلم هاي نفروش خوب است، چون به نوعي براي اثر سينمايي يک تيزر و تبليغ به حساب مي آيد. به گمانم وزارت کشور نيز يک بودجه دو سه ميلياردي براي اين کار اختصاص داده است. تسليمي بيان داشت: خيلي از اين فيلم ها ممکن است هرگز فرصت به نمايش در آمدن در شهرهاي ديگر را پيدا نکنند. در صورتي که آن پول به صاحبان فيلم پرداخت شود، من چنين اکران هايي را مطلوب عنوان مي کنم.
  هزينه اکران ارگاني فيلم را اگر بپردازند، شايد از اکران عمومي سودمند‌تر باشد
رضا رخشان نيز با اشاره به وجود سيستم نامناسب اکران در کشور، اکران هاي ارگاني فيلم ها قبل از نمايش عمومي آنها را مفيد ارزيابي کرد. رخشان به «باني فيلم» گفت: به نظر من اکران زياد هر فيلمي نمي تواند براي نوبت نمايش عمومي آن مفيد باشد. يادم هست يک روز علي سرتيپي گفت حتي از يک بار اکران فيلم هم نبايد گذشت، چون مردم بايد بيايند و بليت بخرند و فيلم را تماشا کنند و نفس اين اتفاق هم براي صاحبان فيلم مطلوب است و هم براي کليت سينما و ترويج فرهنگ سينما رفتن. او حتي در مورد اکران‌هاي جشنواره‌اي نيز چنين نظري داشت. وي افزود: به طور کلي واضح است که نمايش‌ هاي خصوصي بيش از حد آسيب زننده است، اما از طرفي بايد توجه کرد چه مبلغي را به تهيه کننده مي‌پردازند؛ شايد اين مبلغ حتي از کل اکران يک فيلم در يک شهر بيشتر باشد. بايد ديد کدام يک به صرفه تر است. رخشان بيان داشت: مدام درباره رونق سينما صحبت مي شود، اما در عمل به گونه اي رفتار مي شود که به نظر مي رسد حتما مسوولان هم نمي خواهند اين اتفاق بيفتد.ما سر «ضدگلوله» شروع خوبي نداشتيم و وقتي داشتيم فيلم را اکران مي‌ کرديم با «بي خداحافظي» و «کلاه قرمزي» در يک نوبت اکران قرار گرفتيم. اين آثار در جدول فروش بالاتر از ما قرار گرفتند، چون فيلم ما فيلمي بود که بايد آوازه آن دهان به دهان مي‌چرخيد و خود مردم بودند که بايد آن را به هم پيشنهاد مي‌دادند. اتحاديه تهيه کنندگان به ما مي گفت شما هشت هفته کامل براي اکران در اختيار داريد و بعد اگر کف فروش پايين آمده بود، فيلم را بر مي‌داريم. فروش فيلم ما کم کم بالا رفت، به طوري که از ميزان فروش «بي‌ خداحافظي» هم بيشتر شد. روال به گونه‌اي پيش رفت که روزهاي پيک فروش يعني آخر هفته ما يک فروش خوب بالاي 50 ميليون را تجربه کرديم. همان موقع ها بود که تهيه کننده «تو و من» گويا اصرار کرده بود که فيلم من را نمايش بدهيد. فکر کنم پنجمين هفته فروش بود که من به سينما فرهنگ رفتم و ديدم تمام سالن پر از تماشاگر است و سه بار همه تماشاگران دست زدند.
پس از آن رفتم پايين و ديدم آمده‌اند فيلم را جمع کنند و ببرند. من و مدير سينما فرهنگ و حتي مديران سينماهاي ديگر زنگ زديم اما موفق نشدند فيلم را نگه دارند. وقتي چنين رفتارهايي صورت مي‌گيرد من نوعي هم بي خيال سالن سينما مي شوم و ترجيح مي دهم در چنين اکران‌هايي سودم را ببرم. اين تهيه کننده سينما همچنين گفت: سيستم اکران ما اشکالات زيادي دارد. همه مي‌دانستند فيلم من دارد مي‌فروشد. چرا بايد درست زماني که فيلم به مردم معرفي شده بود و همه مشتاق تماشا بودند، از اکران فيلم جلوگيري شود؟ به من گفته بودند فيلم مي تواند 8 هفته روي پرده باشد و هيچ اشاره اي به اين موضوع نشده بود که در هفته پنجم يک فيلم ديگر را جايگزين مي‌کنند. وقتي سينماهاي نمايش دهنده يک فيلم کم شوند، چه فرقي مي‌کند که چند سرگروه داشته باشد. اکران جشنواره اي شهرستان نيز يک تبليغ به حساب مي آيد. در شرايطي که تلويزيون هيچ کمکي به فروش بهتر فيلم ها نمي کند، بايد هر فرصتي را مغتنم شمرد.


عکس روز
خبر های روز