علی دایی قبل از اینکه به پرسپولیس بیاید، یکی از ستاره‌های فوتبال ایران شده بود، پسر لاغر اندامی که در تیرماه سال ۱۳۷۲ و در سن ۲۴ سالگی و در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا خود را به جامعه فوتبال و از بازی ایران و چین تایپه معرفی کرد، بعد از اینکه به پرسپولیس پیوست در سال ۷۵ از این تیم جدا شد و یکی از موفق‌ترین لژیونر‌های تاریخ ایران لقب گرفت.
حضور در باشگاه السد قطر، آرمینیا بیله فلد، بایرن مونیخ، هرتابرلین و الشباب امارات، دایی را هفت سالی از فوتبال ایران دور کرد تا او بالاخره بعد از سال‌ها در لیگ سوم حرفه‌ای در سال ۸۳-۸۲ و در سن ۳۴ سالگی به فوتبال ایران برگردد.
دایی که به یقین مرد اول شناخته شده فوتبال ایران در جهان و شاید هم مشهورترین آدم ورزشی ایران در جهان باشد، در آن روز‌ها با پرسپولیس که بگویچ هدایتش را به عهده داشت، شروع بسیار خوبی در لیگ برتر داشت تا تیتر اول نشریات آن سال‌ها شود.
او در آن سال و در شروع طوفانی پرسپولیس در هفته اول برابر پگاه گیلان به تنهایی ۴ گل زد تا نتیجه خیره کننده پیروزی سرخ‌ها با نتیجه غیرقابل باور ۸ بر دو در تابلوی ورزشگاه به نمایش درآید. دایی در آن سال و در پایان رقابت‌ها با ۱۶ گل، آقای گل رقابت‌های لیگ حرفه‌ای ایران شد. هر چند لیگ برای آن‌ها با رتبه پنجمی به پایان رسید و در جام حذفی نتوانستند سد راه استقلال اهواز شوند و از گردونه رقابت‌ها خارج شدند.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
