پاریس بدون مسی متمدن‌تر است!
روزنو : هو شدن لیونل مسی در پایان بازی پاری سن ژرمن و رن، تجربۀ تازه‌ای در زندگی این ستارۀ بی‌نظیر تاریخ فوتبال است. مسی مثل پله همیشه محبوب‌القلوب بوده و مثل مارادونا نبوده که در میلان و تورین و حتی رم، تماشاگران علیه او گارد داشتند.
در اواخر سال ۱۹۹۰، مردم ایتالیا در یک نظرسنجی، در پاسخ به این سؤال که منفورترین آدم دنیا نزد شما چه کسی است، مارادونا را در رتبۀ اول نشاندند و پس از او به صدام و جرج بوش پدر رای دادند.
مارادونا پر از خشم و احساس جنگندگی بود و با عالم و آدم سر ستیز داشت. بنابراین جوری رفتار نمی‌کرد که مبادا تماشاگران علیه او شعار دهند یا او را هو کنند.
در بازی‌های تیم ملی آرژانتین در همان جام جهانی ۱۹۹۰، وقتی آهنگ سرود ملی آرژانتین نواخته می‌شد، تماشاگران برای اینکه روی اعصاب مارادونا رژه بروند، سوت می‌زدند. دیه‌گو هم گفت اگر کسی با من مشکل دارد، با خود من تسویه حساب کند و به سرود ملی آرژانتین بی‌احترامی نکند.
اما مسی همیشه در پر قو بوده. در بارسلونا که اصلا معنی نداشت کسی او را هو کند. در تیم ملی آرژانتین هم روی تخم چشم همه جا داشت. حتی در جام جهانی اخیر، وقتی که در پایان بازی با هلند، به سراغ فن‌خال رفت تا او را بابت شیوۀ بازی هلند سرزنش کند، ادگار داویدز، با حالتی دوستانه آمد و سعی کرد مسی را آرام کند.
در حالی که اگر بازیکن دیگری جای مسی بود، احتمالا از داویدز رفتار متفاوتی سر می‌زد. و یا در جریان بازی با هلند، در یکی از صحنه‌های تنش‌آلود، یکی از بازیکنان هلند با حالتی تهاجمی به سمت مسی آمد ولی فن‌دایک، کاپیتان هلند، جانب مسی را گرفت و اجازه نداد هم‌تیمی‌اش متعرض نابغۀ آرژانتینی شود.
پس اخم و تخم و چهرۀ آزردۀ مسی، بعد از اینکه هواداران پاری سن ژرمن در بازی دیشب او را هو کردند، عجیب نبود. مسی عادت به این جور رفتارها ندارد. به همین دلیل حتی حاضر نشد همراه سایر بازیکنان تیم به سمت تماشاگران برود و از آن‌ها بابت شکست پاری سن ژرمن عذرخواهی یا دلجویی کند. تکی به سمت رختکن رفت و عکاسان هم عکسش را انداختند که اعصابش کشمشی شده!
