سوفي با اشاره به حاشيه‌هايي که در زمينه بررسي برنامه هفتم توسعه به وجود آمد، اضافه مي‌کند: «توجه داشته باشيد که در حال حاضر دولت برنامه‌اي براي مديريت کشور ندارند و هنوز برنامه توسعه هفتم به تصويب نرسيده است. در اينجا مجلس را بايد مقصر درجه يک بدانيم.
گروه سياسي: پس از اينکه نمايندگان مجلس شوراي اسلامي به صورت سريالي دست به انتقاد از نوع عملکرد دولت زدند به‌نظر حالا اين انتقادات فروکش کرده است و رفته رفته گويا نه‌تنها انتقادهاي خود را به اندازه قابل مشخصي کاهش داده‌اند بلکه استيضاح وزيران را هم از دستور کار خارج کرده‌اند. مجلس سيزدهم و دولت يازدهم را بايد در يک مسير و محور تعريف کنيم و باتوجه به اختلاف‌هايي که بين اصولگريان وجود دارد، در برخي روزهاي مجلس با انتقادهاي تند از دولت خودنمايي مي‌کند ولي گويا در پشت پرده اين خبرها نيست. حالا بايد گفت که مجلس با آنچه استيضاح نام دارد را به‌عنوان گروکشي استفاده مي‌کند. نزديک به هشت روز گذشت که «علي نيکزاد»، نائب رئيس مجلس ايران در اظهارتي منحصربه‌فرد گفت: استيضاح 9 وزير حداقل با امضاي 10 نفر از نمايندگان روي ميز هيات رئيسه است ولي ما فراتر از آن سعي مي‌کنيم با همراهي و تعامل با دولت گره گشاي مشکلات باشيم. وي با بيان اينکه تلاش بيشتر وزراي دولت سيزدهم در حل مشکلات مردم در حوزه‌هاي مختلف ضروري است، افزود: توسعه عدالت اجتماعي با رونق توليد و خلق ثروت بسيار مهم و اساسي است ولي به نظر مي‌رسد تيم اقتصادي دولت بايد منسجم‌تر از اين عمل کند تا مردم شاهد تغييرات روزانه قيمت‌ها در بازار نباشند. روزي در اين کشور توليد مرغ مازاد و روز ديگر کمبود عرضه مرغ را شاهد هستيم. انتظار داريم بيش از اين ياس و نااميدي را در جامعه شاهد نباشيم. اين «جفا در حق مردم» است.
در اين مدت به‌نظر نمي‌آيد چيزي در کشور تغيير کرده باشد و حتي شاهد افزايش قيمت‌هاي کالاهاي اساسي در بازار هستيم و هيچ اقدام سازنده‌اي هم نه از سوي دولت انجام شده است و نه تحرکي از مجلس مشاهده مي‌کنيم و آنچه از واکنش مجلسي‌ها بر مي‌آيد به نظرصف‌بندي در مقابل اتحاديه اروپا برايشان مهمتر از وضعيت داخلي ايران و مشکلات اقتصادي شهروندان است. در روزهاي اخير برخي منتقدان دولت معتقدند که کابينه سيزدهم در وضعيت روزمرگي حضور دارد و هيچ اقدامي که بتواند گره‌اي را از مشکلات کم کند مشاهده نمي‌کنيم. در حالي جامعه ايران به روزهاي پايان سال نزديک مي‌شود که تورم و مشکلات اقتصادي زندگي را بر آنها سخت کرده‌است.
اصولگريان نمي‌توانند جواب هوادارانشان را بدهند
«علي صوفي»، تحليلگر مسائل سياسي در پاسخ به اين سوال که مجلس از قدرت نظارتي خود در برابر دولت چرا استفاده نمي‌کند و اينکه چرا همواره از برگ استيضاح براي نشان دادن فعاليت خود استفاده مي‌کنند و اين وضعيت کنوني به کجا خواهد رسيد، به‌خبرنگار «آرمان امروز» مي‌گويد: «در وضعيت کنوني دولت و مجلس در يک پارادوکس قرار دارند و باتوجه به اينکه سال آينده انتخابات حساس مجلس را در پيش داريم به‌نوعي سعي مي‌کنند که حداقل تحرک را از خود نشان دهند و در ادامه از کارت زرد و استيضاح استفاده مي‌کنند. توجه داشته باشيد که وضعيت اقتصادي در ايران بسيار وخيم است و حتي مشاهده کرديم که رهبري که معمولا تلاش کرده به جامعه اميد تزريق کند در ديدار با مداحان از شرايط انتقاد کردند و آن را بحران اقتصادي خوانند. اين نشان مي‌دهد که نه‌تنها در وضعيت ناگوار اقتصادي حضور داريم بلکه آينده هم غير قابل پيش‌بيني شده است.»
اين تحليلگر در همين مورد و با اشاره به فعاليت دولت و مجلس ادامه مي‌دهد: «به اين موضوع توجه داشته باشيد که مجلس يازدهم را نمي‌توان مستقل ناميد و هر موجي مي‌تواند نظر آنان را تغيير دهد. به همين دليل نمي‌توان به قدرت نظارتي مجلس در برابر دولت اميدوار باشيم. از سوي ديگر بايد به ناکارآمدي دولت و مجلس هم اشاره کنيم که تا کنون نتوانستند به وعده‌ها و شعارهاي خود عمل کنند. با اين عملکردي که از مجلس يازدهم در برخورد با دولت و وضعيت جاري جامعه مشاهده مي‌کنيم بعيد است که بتوانند جواب هوادارن خود را براي حضور مجدد در انتخابات بدهند. آنچه از ارزيابي‌هاي دولتي مي‌توان درک کرد بيش از 80 درصد جامعه به وضعيت کنوني انتقاد دارند. در بين اين 80 درصد ميزان قابل توجهي همين هوادارن دولت و مجلس هستند. تيم اولي که دولت سيزدهم براي گرفتن راي اعتماد به مجلس اعزام کرد خود نمايان‌گر اين موضوع بود که مجلس نمي‌تواند کارايي لازم را داشته باشد و يا اينکه بخواهد با نظارت خود، دولت را در ريل خود قرار دهد. هرباري مي‌بينيم که برخي نمايندگان مجلس حمله‌هايي به کابينه دولت مي‌کنند ولي به انتقادات خود ادامه نمي‌دهند.»
سوفي با اشاره به حاشيه‌هايي که در زمينه بررسي برنامه هفتم توسعه به وجود آمد، اضافه مي‌کند: «توجه داشته باشيد که در حال حاضر دولت برنامه‌اي براي مديريت کشور ندارند و هنوز برنامه توسعه هفتم به تصويب نرسيده است. در اينجا مجلس را بايد مقصر درجه يک بدانيم. حتي دولت مي‌تواند همه مشکلات را به گردن مجلسي بيندازد که به وظايف خود به خوبي عمل نکرده است. در اينجا يک سوال مطرح مي‌شود که آيا مي‌توان کشور را بدون برنامه مديريت کرد؟ همين عوامل باعث شده است که شاهد ادامه اعتراضات باشيم و با نسلي روبه‌رو هستيم که براي اعتراض به مشکلات و بحران اقتصادي کف خيابان مي‌آيند ولي در ادامه مشاهده مي‌کنيم که دولت گره‌گشا نبوده است. دولت سيزدهم نه‌تنها نتوانسته از چالش‌هاي داخلي عبور کند بلکه مشاهده مي‌کنيم اين مشکلات در حال اضافه شدن است. به‌غير از وضعيت داخلي در حوزه بين‌الملل هم مشاهده مي‌کنيم که وضعيت بسيار ناگورا است و براي اولين بار اجماعي جهاني بر عيله ايران به وجود آمده است. در حالي که هيچ عملکردي از سوي وزارت امور خارجه مشاهده نمي‌کنيم اتحاديه اروپا به خود اين اجازه را داده است که سپاه پاسداران که نيروي دفاعي ايران محسوب مي‌شود را تحريم کرده‌اند. اين موضوع مي‌تواند عواقب گسترده‌اي داشته باشد ولي هيچ عملکردي از دولت مشاهده نمي‌کنيم. بر کسي پوشيده نيست که وضعيت کشور بحراني است. بدون اينکه برنامه‌اي براي بهبود داشته باشيم وارد روزمرگي شده‌ايم و اين حالت پيش‌بيني وضعيت آينده را هم در ابهام قرار داده است. در اين وضعيت انتظار مي‌رود که اگر مي‌خواهند بار ديگر در بهارستان حضور داشته باشند در نزديک به يک سال باقي مانده تا انتخابات مجلس بايد عملکردي از خود نشان دهند تا جامعه را قانع کنند که با اين عملکرد نمي‌توانيم اميدي به بهبود وضعيت داشته باشيم.»
منبع:آرمان امروز
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
