چاقی در کمین نوزادان خوش‌اشتها
بررسی‌ها نشان می‌دهد نوزادان خوش‌اشتها که غذاهای مفصل می‌خورند، سریع‌تر رشد کرده و از نظر ژنتیکی مستعد چاقی هستند.
به گزارش ایسنا، در این مطالعه معلوم شد نوزادانی که با غذاهای مفصل تغذیه می‌شوند تا 15 ماهگی سریع رشد می‌کنند و بیشتر در معرض ابتلا به چاقی خواهند بود.
در این بررسی از اطلاعات تعدادی دوقلوی ناهمسان و با جنسیت مشابه که در سال 2007 میلادی در انگلیس متولد شده بودند، استفاده شد. وزن این نوزادان از زمان تولد تا 15 ماهگی ثبت شده و در پرسشنامه‌های مربوط به اندازه‌گیری اشتها متفاوت بوده است.
محققان در این دوقلوها مشاهده کردند نوزادانی که به غذا خوردن راغب‌تر بودند یا حس سیری نداشتند، نسبت به خواهر یا برادر خود سریع‌تر رشد کرده‌اند.
به گفته واردل، والدین ممکن است از داشتن فرزندانی که به راحتی غذا می‌خورند احساس رضایت داشته باشند اما آنان باید نسبت به آن یک وضعیت غیرعادی در این کودکان که حس نیاز به پرخوری و بی‌واکنشی به احساس سیری گفته می‌شود، هوشیار باشند.
در مطالعه دوم محققان با دسترسی به اطلاعات 2258 کودک 10 ساله انگلیسی که در فاصله سال‌های 1996 و 1994 میلادی متولد شده بودند از 28 ژن مرتبط با چاقی برای سنجش خطر چاقی چندژنی (PRS) با هدف ارزیابی استعداد ژنتیکی چاقی در آنان استفاده کردند.
به نقل از خبرگزاری شینهوا، «کلار لولین»، محقق ارشد این مطالعه از کالج دانشگاهی لندن گفت: در کودکانی که تست سنجش چاقی چندژنی عدد بالاتری را نشان می‌داد، شاخص توده بدنی نیز بیشتر بوده و این کودکان دورکمر بزرگتری داشتند. تمام این فاکتورها خطر چاقی دوران بزرگسالی را در این کودکان افزایش می‌دهد.
به گزارش ایسنا، در این مطالعه معلوم شد نوزادانی که با غذاهای مفصل تغذیه می‌شوند تا 15 ماهگی سریع رشد می‌کنند و بیشتر در معرض ابتلا به چاقی خواهند بود.
در این بررسی از اطلاعات تعدادی دوقلوی ناهمسان و با جنسیت مشابه که در سال 2007 میلادی در انگلیس متولد شده بودند، استفاده شد. وزن این نوزادان از زمان تولد تا 15 ماهگی ثبت شده و در پرسشنامه‌های مربوط به اندازه‌گیری اشتها متفاوت بوده است.
محققان در این دوقلوها مشاهده کردند نوزادانی که به غذا خوردن راغب‌تر بودند یا حس سیری نداشتند، نسبت به خواهر یا برادر خود سریع‌تر رشد کرده‌اند.
به گفته واردل، والدین ممکن است از داشتن فرزندانی که به راحتی غذا می‌خورند احساس رضایت داشته باشند اما آنان باید نسبت به آن یک وضعیت غیرعادی در این کودکان که حس نیاز به پرخوری و بی‌واکنشی به احساس سیری گفته می‌شود، هوشیار باشند.
در مطالعه دوم محققان با دسترسی به اطلاعات 2258 کودک 10 ساله انگلیسی که در فاصله سال‌های 1996 و 1994 میلادی متولد شده بودند از 28 ژن مرتبط با چاقی برای سنجش خطر چاقی چندژنی (PRS) با هدف ارزیابی استعداد ژنتیکی چاقی در آنان استفاده کردند.
به نقل از خبرگزاری شینهوا، «کلار لولین»، محقق ارشد این مطالعه از کالج دانشگاهی لندن گفت: در کودکانی که تست سنجش چاقی چندژنی عدد بالاتری را نشان می‌داد، شاخص توده بدنی نیز بیشتر بوده و این کودکان دورکمر بزرگتری داشتند. تمام این فاکتورها خطر چاقی دوران بزرگسالی را در این کودکان افزایش می‌دهد.
