اشرافیت چه می فهمد همراهی با نقشه تعطیلی کسب و کارها، کارگر یا کاسب و مغازه دار را گرفتار چه خساراتی می کند، یا مثلا سرنوشت چک و تعهد مالی آنها چه می شود.

کاخ نشینان چه غم دارند که معیشت مردم به دست انداز بیفتد، یا اموال عمومی و خصوصی خسارت ببیند. مهم این است که اغلب مرفهین بی درد، آن طرف مرز تابعیت دارند و اگر هم دل شان آنجا نباشد -که اغلب هست- زن و فرزندشان، آن طرف گروگانند.

نمی توانند از امریه های آن طرف مرز سرپیچی کنند یا دل بکنند. گیر و گرفتاری اساسی دارند. مثل همان فوتبالیستی بازیچه ای که در دوبی، تر و خشکش کردند و سپس به کانادا (پناهگاه دزد ها و وطن فروشان ) منتقلش کردند.

یا آن دیگری، که دخترش در لندن گروگان است. توقع دارید اینها غصه دار شوند که کاسب و کارگر از نان خوردن می افتند؟ یا به جان و مال و کسب و کار و زندگی مردم آسیب وارد می شود؟! وقتی وجدان را کشته و حیثیت خود را برای یک برگ تابعیت و اقامت، و مُشتی دلار و یورو حراج کرده باشند، دیگر نباید سراغی از وجدان یا وطندوستی و دلسوزی برای زندگی مردم گرفت.