از «گفت وگو» در مجلس استقبال می کنیم

روزنو :بعد از اعتراضات اخیر، برخی نخبگان، شخصیت‌های سیاسی و مسئولان در سطوح مختلف گفت‌وگو را یکی از راه‌های کاهش تنش در کشور دانستند و معترضان را تشویق به گفت‌وگو کردند؛ اما هیچ فراخوان و دعوتی مثل فراخوان رئیس قوه قضائیه درخصوص دعوت به گفت‌وگو بازخورد خبری نداشت و مورد توجه قرار نگرفت.

بعد از اعتراضات اخیر، برخی نخبگان، شخصیت‌های سیاسی و مسئولان در سطوح مختلف گفت‌وگو را یکی از راه‌های کاهش تنش در کشور دانستند و معترضان را تشویق به گفت‌وگو کردند؛ اما هیچ فراخوان و دعوتی مثل فراخوان رئیس قوه قضائیه درخصوص دعوت به گفت‌وگو بازخورد خبری نداشت و مورد توجه قرار نگرفت. غلامحسین محسنی‌اژه‌ای در کوران اعتراضات کشور در شورای عالی قوه‌ قضائیه به‌صراحت اعلام کرد: «خطاب به همه جریان‌ها، گروه‌ها، جناح‌های سیاسی، دسته‌جات و افرادی از عموم مردم که دارای ابهام، سؤال، انتقاد و اعتراض هستند، اعلام می‌کنم که آمادگی استماع ‌نظرات و پیشنهاد‌ها و انتقادات آنها از طریق گفت‌وگو را دارم». ظاهرا این فراخوان به مذاق برخی از‌جمله مدیرمسئول روزنامه کیهان خوش نیامد؛ چرا‌که بعد از سخنان رئیس دستگاه قضا، حسین شریعتمداری در یادداشتی به قلم خود نوشت: «در‌حالی‌که مشتی آشوبگر دست تعرض به جان و مال و ناموس مردم گشوده‌اند، سخن از گفت‌و‌گو به میان آوردن، دقیقا مانند آن است که در عاشورا کسانی نگران گم‌شدن خنجر شمر ملعون باشند! با این بهانه که حفظ امانت واجب است!». علاوه بر روزنامه کیهان، روزنامه همشهری شهرداری تهران نیز در یادداشتی انتقادی نسبت به مسئله «گفت‌وگو» با معترضان نوشت: «جدال بین سکولاریسم و اسلام سیاسی است. جدال بین برون‌گرایی سیاسی- فرهنگی و بوم‌گرایی است. بعضا فاصله خیلی زیاد است؛ مثلا در همین اغتشاشات عده‌ای خود را کنار مردم می‌دانند و ما آنان را کنار دشمن می‌دانیم و این یعنی اختلاف ۱۸۰درجه‌ای از فهم صحنه. به‌ صورت طبیعی بلافاصله این سؤال طرح می‌شود که گفت‌وگوی کی با کی؟ یا گفت‌وگو بر سر چی؟».

البته در کنار منتقدان تندرویی که هیچ گفت‌وگو و رفتار دموکراتیکی با بخش معترض و منتقد جامعه را برنمی‌تابند، علی بهادری‌جهرمی، سخنگوی دولت، در اقدامی مناسب به جمع دانشجویان علامه طباطبایی رفت و با دانشجویان معترض گفت‌وگو کرد. او با اعلام این خبر در توییتر خود نوشت: «بیان صریح گلایه‌ها ویژگی جریان مطالبه‌گر دانشجویی است. به گفت‌وگو با منتقد و معترض، به‌عنوان یک وظیفه ادامه خواهیم داد». اقدامی که در صورت ادامه‌دارشدن، می‌توان آن را یک گام مثبت دولت تلقی کرد. علاوه بر این اقدام دولت و صرف‌نظر از تندروهای مجلس، برخی بهارستان‌نشینان بر این عقیده‌اند که مجلس خانه ملت است و برای گفت‌وگو با معترضان نیازی به دعوت از آنها برای حضور در مجلس نیست و صاحب‌نظران منتقد می‌توانند با درخواست از نماینده خود، به کمیسیون‌های مجلس بیایند و نقطه‌نظراتشان را نسبت به موضوعی که درباره آن انتقاد دارند، بیان کنند. مصطفی میرسلیم، نماینده تهران در مجلس یازدهم نیز در پاسخ به این پرسش که آیا معترضان می‌توانند به صحن علنی بیایند و از تریبون مجلس به‌عنوان تریبون آزاد استفاده کنند و سخنان‌شان را از تریبون رسمی به گوش همه برسانند و با مسئولان گفت‌وگو کنند؟ به «شرق» گفت ‌این کار خلاف آیین‌نامه داخلی مجلس است. او در عین حال تأکید کرد اهل فن و متخصصی که پیشنهاد خوبی برای اداره کشور، رفع موانع و کاستی‌ها دارد که طرح آن می‌تواند کمک‌کننده باشد، با حضور در فراکسیون‌ها و کمیسیون‌های مربوطه می‌تواند حرفش را به گوش نمایندگان برساند. هرچند او مدعی شد در‌حال‌حاضر همین روال در مجلس جریان دارد و نیازی به گفت‌وگوی جدیدی نیست.

‌‌موضوع گفت‌وگو از طرف بسیاری از مسئولان پذیرفته شده، اما تاکنون کسی برای انجام گفت‌وگو با معترضان پیش‌قدم نشده است. به نظر شما مجلس به‌عنوان خانه ملت، این قابلیت را دارد که با اهل فن وارد گفت‌وگو شود؟ طبیعتا نباید فقط نمایندگان از تریبون مجلس صحبت کنند. چرا یک بار این تریبون در اختیار کارشناسان قرار نمی‌گیرد؟

اصلا مجلس جای گفت‌وگو است و به‌طور طبیعی این کار انجام می‌شود و باید انجام شود. مجلس خانه ملت است و هر‌کس حرفی منطقی و اساسی برای اداره کشور داشته باشد و از نماینده خود درخواست کند، می‌تواند به مجلس بیاید و در کمیسیون‌ها شرکت کند؛ به‌ویژه که از میان صاحب‌نظران و خبرگان باشند. ما نمایندگان وظیفه خود می‌دانیم از این گفت‌وگو استقبال کنیم. اگر از طرف کسانی برای اداره کشور و رفع موانع و کاستی‌ها پیشنهاد خوبی مطرح شود، از آن استقبال می‌کنیم.

‌به‌عنوان نماینده مجلس این موضوع را دنبال خواهید کرد که از صاحب‌نظران حوزه‌های مختلف برای گفت‌وگو دعوت کنید تا به مجلس بیایند و در صورت امکان در صحن علنی از تریبون مجلس به‌عنوان تریبون آزاد استفاده کنند و گفت‌وگویی نو شکل بگیرد؟

بر صحن علنی قانون حکمفرماست و کسی غیر از نماینده نمی‌تواند پشت تریبون مجلس قرار بگیرد. ما هم بخواهیم نمی‌شود این کار را انجام داد.

‌یعنی منع قانونی وجود دارد؟

بله، این کار منع قانونی دارد. ما نمایندگان خودمان برای اداره‌کردن صحن کارمان بسیار سنگین است و معترضیم که نمی‌توانیم کار را به‌درستی و آن‌طور که می‌خواهیم پیش ببریم. از بس که پیشنهادهای مختلف می‌آید و وقت‌گیر است، اگر کسی متفرقه هم از بیرون بیاید و پیشنهاد بدهد، کار سخت‌تر می‌شود؛ اما امکانات بسیار خوبی در کمیسیون‌ها و فراکسیون‌های مجلس داریم و جای این بحث‌ها آنجاست. کسانی که صاحب‌نظر هستند، بهتر است به کمیسیون‌ها بیایند و مباحث خود را آنجا مطرح کنند و پیشنهاد بدهند و گفت‌وگو کنند و به جمع‌بندی خوبی برسند. نتیجه‌اش هم می‌تواند به صورت یک مقرری دربیاید که به خیر و صلاح کشور باشد.

‌این پیشنهاد را مطرح و پیگیری خواهید کرد؟

این روال در‌حال‌حاضر در مجلس دنبال می‌شود، اما برای این مسائل که اخیرا پیش آمده، باید به‌طور خاص به آن ورود کرد؛ چرا‌که صورت سیاسی پیدا می‌کند. باید از آنها دعوت کرد و اگر خودشان خواستند به مجلس بیایند، باید درخواست خود را مطرح کنند و به مجلس بیایند و درباره اعتراض و انتقادشان گفت‌وگو کنند.

‌مجلس از این موضوع استقبال می‌کند؟

بله، قطعا استقبال می‌کنیم. مجلس جای این کارها است. درباره موضوع حجاب که چند وقت پیش مطرح بود، از افراد دعوت کردیم، دوستان تشریف آوردند و جلسه مشترکی تشکیل شد و استقبال خوبی هم شد. پس می‌توانیم این کار را باز تکرار کنیم.

‌تمایل دارید از معترضان اخیر و از کارشناسان و اهل فن دعوت کنید و تریبون آزاد و گفت‌وگو در مجلس راه بیندازید؟

باید این سؤال را به این شکل پرسید که آیا این کار منع قانونی دارد؟ خیر، آیا رویه این‌طور بوده؟ بله، رویه است و در‌حال‌حاضر هم همین کار را انجام می‌دهیم. به‌طور خاص هم می‌توان دعوت کرد و تشویق کرد که این کار بهتر انجام شود.

‌اینکه می‌گویید به‌طور خاص، یعنی درباره اعتراضات اخیر هم از معترضان دعوت می‌کنید که برای گفت‌وگو و تریبون آزاد به مجلس بیایند؟

بله، هیچ اشکالی ندارد و این روند در‌حال‌حاضر هم انجام می‌شود. در سال گذشته حدود 60 مورد اعتراض از طرف مردم نسبت به مشکلات کشور وجود داشت. آنها به صحن مجلس که نه، اما به کنار مجلس آمدند و این مشکلات را مطرح کردند؛ بنابراین چیز عجیبی نیست و ای‌کاش از ابتدا هم معترضان اخیر همین‌طور عمل می‌کردند و حرف و اعتراض‌شان را به همین شکل بیان می‌کردند تا کار به اینجا کشیده نمی‌شد. این نشان می‌دهد رویه‌ای که در جمهوری اسلامی خیلی واضح، مبرهن و مسالمت‌آمیز می‌تواند بیان شود، به شکل اخیر مطرح شده که نشان می‌دهد اصلا هدف از ابتدا چیز دیگری بوده است. به هر حال تأکید می‌کنم ما همیشه از گفت‌وگو استقبال کرده‌ایم و حالا هم استقبال می‌کنیم و هیچ اشکالی ندارد.