برخی میگویند نه و بر این باورند تیم ملی با این تدارکات نباید در اندیشه صعود باشد و این بالا بردن انتظارات از تیم ملی است و در ادامه با عدم صعود موجب انتقاد از کادر فنی و تیم ملی میشود؟ باور این عده بر این است با توجه به جایگاه ها در جدول رده بندی فیفا ایران نباید دنبال صعود باشد و تنها نمایش شایسته در برابر این تیم ها کافی است.
آیا این دیدگاه منطقی است؟
تیم ملی در دوره قبل که با اسپانیا و پرتغال همگروه بود اگر در ثانیه های پایانی بازی با پرتغال با ضربه مهدی طارمی به گل میرسید برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایران به دور حذفی مسابقات جام جهانی صعود میکرد و آنوقت همه ایران را تحسین میکردند.
در این دوره از بازی ها اگر ایران بر خلاف دیدار با پرتغال با خوش شانسی مواجه شود و با استفاده از موقعیتها برنده شود و به دور حذفی مسابقات صعود کند هیچ کس نخواهد گفت ایران تیم شایستهای برای صعود نبود چرا که ما تیم اول آسیا بشمار میرویم و از همه مهمتر در دو دوره قبلی ثابت کردهایم میتوانیم در برابر تیم های بزرگ مقاومت خوبی داشته باشیم و از همه مهمتر موقعیت ایجاد کنیم.
تنها به ذکر این نکته بسنده میکنیم اینطور فکر کردن یعنی هیچ وقت صعود نکردن. چون همیشه قرار است در جام جهانی با تیم های بزرگ بازی کنیم و تیم های بزرگ هیچ وقت کوچک نخواهند شد و این ماییم که باید بزرگ فکر کنیم تا بزرگ شویم؟
آیا انتظار از تیم ملی برای صعود به دور دوم بازی های جام جهانی منطقی است؟ بهتر است این پرسش را از خود مطرح کنیم؛ چرا نباید به دنبال صعود باشیم؟