معمولا در دنیای فوتبال شادی پس از گل جایگاه ویژه ای نزد بازیکنان فوتبال دارد. شادی پس از گل یکی از بخش‌های جذاب مسابقات فوتبال است و اغلب بازیکنان با خوشحالی خود پس از باز کردن دروازه حریفان شناخته می‌شوند. با این حال یک بازیکن همیشه به یک شکل شادی نمی‌کند و با توجه به شرایطی که در آن قرار دارد ممکن است خوشحالی کند. گاهی اوقات این رفتار عجیب و جنجال ساز شده و محرومیت را برای بازیکن به همراه آورده است.

خوشحالی‌های پس از گل گاهی اوقات جنجال به راه می‌اندازند و موجب جریمه یا محرومیت بازیکن می‌شوند.

البته گاهی هم دیده شده که بازیکنی پس از گلزنی اصلا شادی نکرده است. این شادی نکردن اما دلایل مختلفی داشته است. به طور مثال گابریل باتیستوتا اسطوره فوتبال آرژانتین و باشگاه فیورنتینا از این تیم ایتالیایی به آث رم رفت. او با لباس رمی ها توانست دروازه تیم فیورنتینا را باز کند اما …

باتیستوتا پس از گلزنی به تیم سابقش اصلا شادی نکرد تا دل هواداران فیونتینا نشکند.

در کشورمان نیز بارها دیده شده یک بازیکن پس از گشودن دروازه سابق خودش شادی نکره باشد یا اینکه به احترام نیمکت حریف و سرمربی قدیمی قید این کار را بزند.

همچنین دیده شده پاره ای اوقات بازیکن یک تیم از دست هوادارانش یا انتقادات روی سکوها ناراحت است و به همین خاطر پس از زدن گل از شادی کردن خودداری می کند!

اغلب بازیکنان ایرانی اما برای شادی پس از گل نقشه ها می کشند و حتی دسته جمعی آن را تمرین می کنند. اقدام اخیر دانیال اسماعیلی فر نیز خیلی ها به کنجکاوی واداشت؛

در دقیقه ۸۰ و روی ارسال امید عالیشاه و خیز بلند دانیال اسماعیلی فر، دروازه صنعت نفت آبادان باز شد تا غریو شادی ورزشگاه آزادی را فرا بگیرد.

بلافاصله پس از این گل، سینا اسدبیگی و یکی دو بازیکن دیگر به سمت دانیال اسماعیلی فر رفتند تا همراه با او شادی کنند ولی چنین اجازه ای نداد!

اسماعیلی فر در میان تعجب همبازیانش، دستان خود را بالا برد و جلوی شریک شدن سایر بازیکنان پرسپولیس در شادی پس از گلش را گرفت!

نکته جالب تر آن که وقتی در رختکن پرسپولیس، مربیان از دانیال اسماعیلی فر پرسیدند: چرا شادی نکردی؟

دانیال اسماعیلی فر پاسخ داد: من هیچ وقت اهل شادی پس از گل نبوده و نیستم!