هادی عقیلی یکی از بازیکنان برجسته تاریخ تیم ملی فوتبال ایران است که اگر به‌طور ناگهانی توسط کی‌روش پیش از جام جهانی از تیم ملی کنار گذاشته نمی‌شد، هم تعداد بازی‌هایش از ۶۹ بازی بیشتر می‌شد و هم به‌عنوان یک مدافع میانی تعداد گل‌هایش از ۱۰ تجاوز می‎‌کرد. او که تجربیات و قهرمانی‌های فراوانی دارد و دوبار هم به‌عنوان بهترین بازیکن آسیا نامزد دریافت جایزه شده، با حضور در استودیو صحبت‌های قابل توجهی را مطرح کرد. او در این گفت‌وگو درباره دوران حضور در پرسپولیس و دلایل جدایی‌اش از این تیم توضیحاتی ارائه کرده است.

شما یک بازی در ترکیب پرسپولیس مقابل آدونیس مشهد به میدان رفته‌اید و مدتی در این تیم حضور داشتید. در مورد دوران حضور در پرسپولیس صحبت می‌کنید؟

من در تیم مقاومت و راه‌آهن بودم و مربی ما از راه‌آهن به پرسپولیس رفت و ماهم رفتیم در امیدهای پرسپولیس. قرار بود با بزرگسالان راه‌آهن قرارداد ببندم ولی به امیدهای پرسپولیس رفتم. چند بازی گذشت و یک بازی آقای پروین به شیرودی آمدند و بازی را دیدند و به چند نفر گفتند به تمرین بزرگسالان بیایید. من چند جلسه با بزرگسالان تمرین کردم و گفتند با من قرارداد ببندند. در مشهد یک بازی داشتیم و رضا عنایتی روبه‌روی ما بود. بعد از بازی آقای پروین گفتند خدمت این بازیکن را بخرید و قراردادش را با بزرگسال ببندید. رفتیم و قرارداد جدید بستیم و قرار شد سربازی ما را بخرند و انجام شد.

*شما در آن میهمانی جنجالی پرسپولیسی‌ها شرکت نکردید ولی خیلی زود به سایپا رفتید. چرا با وجود علاقه علی پروین به شما این اتفاق رخ داد؟

خروج ما عجیب و غریب بود. پرسپولیس می‌خواست دو بازیکن از سایپا بگیرد و یک اختلافات درونی شکل گرفت که مدیرعامل‌ها دوتا و سرمربی‌ها هم دوتا شدند! آقای عباس انصاری‌فرد و آقای عابدینی همزمان تیم را گرفته بودند. از طرف عباس انصاری‌فرد به ما زنگ زدند که مهمانی است و باید بیایی. یک مهمانی جنجالی‌ای بود ولی من در آن نبودم به من هم زنگ زده بودند که بیا ولی می‌خواستم با بچه محل‌هایم فوتبال بازی کنم و نرفتم.

خیلی‌ها این مهمانی را رفتند و به آنها سکه و پول داده بودند و اتفاقا علی آقا گفتند از این بچه یاد بگیرید که نرفته! خلاصه گذشت و یک روز من از طرف باشگاه سایپا یک تماسی داشتم و گفتند شما از این به بعد بازیکن سایپا هستی و رضایت‌نامه‌ات برای سایپا آمده. من اصلا سر در نمی‌آوردم و تعجب کردم. من سر تمرین رفتم و گفتم علی آقا جریان این است و از آن فحش‌های خوشگلش داد و گفت من اینجا تصمیم می‌گیرم و رفتم سر تمرین. من با امیدهای پرسپولیس هم بازی می‌کردم که یک بازی آمدند و گفتند تو بازیکن سایپا هستی و این هم رضایت‌نامه‌ات است. من دوباره به علی آقا گفتم و ایشان به من تشر زد و گفت من تصمیم گیرنده‌ام ولی بعدش خودش در مصاحبه‌ای گفت بازیکن جوانی که قرار بود جانشین هاشمی‌نسب بشود؛ داده‌اند رفته و بازیکنی آورده‌اند که یک‌چهارم عقیلی هم نمی‌ارزد. از آنجا من را از پرسپولیس اجباری جدا کردند.

مایلی کهن برای معاوضه با پژمان جمشیدی مرا خواست

نعیم مایلی کهن پسر آقای مایلی کهن همبازی ما در امیدهای پرسپولیس بود و ایشان تعریف من را از پسرش شنیده بود و می‌دیدیم حاج مایلی پشت فنس‌ها بازی ما را تماشا می‌کند. وقتی پرسپولیس درخواست داده بود که پژمان جمشیدی و بهنام ابوالقاسم‌پور را از سایپا بگیرد، حاج مایلی گفته بود این بازیکن را هم به ما بدهید. باشگاه پرسپولیس هم گفته بود این اصلا کی هست بیایید بنویسید و برای شما! من به باشگاه رفتم و دیدم در لیست خروج هستم و از این بابت مطمئن شدم. من به سایپا رفتم و بعد از آن دوران طلایی سپاهان. من فکر می‌کردم می‌خواهم به بزرگسالان سایپا بروم ولی حاج مایلی اصرار داشت اولین تمرینت باید با امیدها باشد. اتفاقا اولین تمرین امیدها مصادف شد با بازی دوستانه با بزرگسالان سایپا و آنجا بازیکنان سایپا هم من را شناختند. آنجا حاج مایلی پرسید رقم قراردادت در پرسپولیس چقدر بوده است و من گفتم ۴ میلیون و ایشان با تعجب گفت کی به تو ۴میلیون داده؟! بعد گفتند به تو ۲میلیون بیشتر نمی‌دهم و گفتم هرچه شما بگویید.

چند وقت پیش استوری‌ای منتشر کردید و به این موضوع کنایه زدید که اگر استقلالی یا پرسپولیسی بودید الان راحت‌تر وارد عرصه مربیگری می‌شدید.

راحت به شما بگویم خیلی از کارها مثل مربی و مدیرعامل شدن و...بستگی به همین دو رنگ دارد. تعارف نداریم و مگر غیر از این است که تلویزیون مسابقه برگزار می‌کند و همه مجری‌ها بدون استثنا می‌پرسند پرسپولیسی هستی یا استقلالی؟ شغل‌های دیگر هم همین است. نمی‌گویند وزیر ورزش ذوب آهنی است بلکه می‌گویند استقلالی یا پرسپولیسی است. سالیان سال این دو باشگاه از یک منبع تغذیه می‌شدند که خلاف قوانین کل دنیا و فیفا است. این‌ها با مدارک فیک در لیگ قهرمان شرکت می‌کردند که فصل گذشته نتوانستند آن مدرک را جور کنند. من به‌عنوان بازیکن سپاهان گزینه سال آسیا بودم. آن موقع سال ۲۰۰۹ اینترنت در ایران چطور بود؟ ولی من گزینه بهترین بازیکن سال آسیا بودم. هم ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ جزو گزینه‌ها بودم. تبلیغاتی که برای بیرانوند، نکونام و مجیدی شد چطور بود؟ هر دو بار از نظر کاربرها به‌عنوان بهتربن انتخاب شدم. من شاید برای مطبوعات هم چیزی نداشتم. این اجتناب ناپذیر است و به‌خاطر مخاطبِ مردمی است.