روزنو: علیرضا زاکانی، فعال سیاسی اصولگرا، که در مردادماه سال گذشته شهردار تهران شد در مدت ۱۲ ماه حداقل ۳ دیدار اختصاصی با مداحان پایتخت داشته است.

سپس در خرداد امسال طی یک دیدار اختصاصی، علی انسانی از مداحان قدیم پایتخت را به همراه عده‌ای به حضور پذیرفت [آژانس عکس شهرداری] و نهایتا جمعه گذشته به مناسبت شروع ماه محرم برای سومین بار در قامت شهردار تهران با مداحان پایتخت دیدار کرد [همشهری].

علی پیرحسین‎لو، از مدیران سابق معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، در گفت‌وگویی تفصیلی با انصاف نیوز [لینک] به وضعیت مدیریت شهری تهران در دوران شهرداری علیرضا زاکانی پرداخته است و در بخشی از آن در پاسخ به این که «برخی می‌گویند متولیان این دوره شهرداری برای خود مزیتی در حوزه های حمل و نقل و عمرانی قائل نیستند و تمرکز آنها بر حوزه اجتماعی و فرهنگی است»، گفت:

«کاش اینطور بود. اتفاقا در حوزه اجتماعی هم چند عقب‌گرد مهم داشته‌ایم که پیامدهای آن به‌تدریج در حال مشخص شدن است. اولا تنها اتفاق مهمی که در بخش فرهنگی افتاده، این است که بیشتر منابع تبلیغاتی، فرهنگی و رسانه‌ای شهر به جای مسائل مذهبی و فرهنگی عمومی در خدمت جناحی‌ترین، خاص‌ترین و به‌اصطلاح خودی‌ترین افکار و لایه‌های یک جناح فکری و سیاسی قرار گرفته است. رگه‌های تفکر بسته و متحجر این طیف به وضوح در تبلیغات تابلوها، امکانات رسانه‌ای شهرداری و برنامه‌های فرهنگی سطح شهر دیده می‌شود. البته این اقدام که امکانات شهر را صرفا محدود به دایره خودی‌ها کنند، غیرمنتظره نبود؛ اما تا این اندازه یکسویه‌نگری واقعا ناجوانمردانه است. مثلا در حالی که می‌بینیم دیوارنگاره ولیعصر از خاص‌گرایی به سوی عام‌گرایی حرکت کرده و متولیان آن سعی می‌کنند موضوعات را نسبتا ملی و فراگیر پوشش دهند، در یک سال مدیریت دوره ششم، خاص‌گرایی در شهر موج می‌زند. یک مثال جدیدش اینکه وقتی نادر طالب‌زاده فوت کرد، شهر پر شد از تصاویر او، اما آیت‌الله فاطمی‌نیا سهمی از تابلوهای شهر نداشت. یا اینکه می‌بینیم شهرداری هزینه‌های هنگفتی روی دست شهر می‌گذارد تا برنامه‌هایی مانند «اجتماع بزرگ امام رضایی‌ها» را در دستور کار قرار دهد، در حالی که یک NGO هم می‌تواند آن را برگزار کند. معلوم است که انگیزه مذهبی در کار نیست و انگیزه سیاسی و جناحی در کار است. جالب بود که صدای بسیاری از فعالان فرهنگی و مذهبی شهر هم بلند شد وقتی که دیدند شهرداری مدعی انقلابی حتی برای ماه رمضان هم هیچ برنامه‌ای نداشته و شهر در ماه مبارک تقریبا خالی از نمادها و تبلیغات مذهبی بود. یعنی می‌بینیم که حتی یک نگاه مذهبی به مدیریت شهری حاکم نیست، بلکه یک نگاه بسته ایدئولوژیک و بسیار جناحی حاکم است. به این خاطر است که گفتم این مقدار بی‌پروایی در مصادره منابع عمومی و سوءاستفاده از امکانات عمومی به نفع انگیزه‌های شخصی منصفانه نیست».