مرگ یک خانواده شهید با گاز شهری در خانه مخروبه
روز ششم جشنواره فجر با فیلم «مهمان داریم» محمدمهدی عسگرپور آغاز شد؛ فیلمی درباره خانواده دو شهید و یک جانباز در نهایت سرنوشتی غم انگیز می یابند اما این سرنوشت غم انگیز باعث نشده بود مخاطب جا بخورد و همراه فیلم شود و به همین دلیل باید گفت این روز نیز با یکی از پروژه های از پیش شکست خورده، به واسطه پردازش نه چندان قوی آغاز شد؛ فیلمی که می توانست بر مبنای داستانی قوی تر و پردازشی منسجم تر، امید بیشتری برای مخاطب ایجاد نماید.
به گزارش «تابناک»، پنجمین فیلم محمدمهدی عسگرپور فضایی جاافتاده تر نسبت به «هفت و پنج دقیقه»، «اقلیما»، «قدمگاه» و «پرواز در نهایت» داشت اما این فیلم نیز در سطح انتشار نبود و تصور میشد خروجی 65 جلسه فیلمبرداری از پرویز پرستویی، آهو خردمند، بهروز شعیبی و سهیلا گلستانی بر پایه داستانی منسجم تر باشد و برای مخاطب «اینجا بدون من» ساخته بهرام توکلی را در نظر تداعی نکند.
روایت فیلم درباره پیرمرد و پیرزنی است که به همراه فرزند جانباز فلج نخایی شان زندگی میکنند. اعضاء این خانواده تلاش میکنند تا مقدمات استقبال از مهمانی که در راه است را فراهم کنند اما این میهمان کیست و چرا این خانواده اینچنین نگران است؟ ظاهراً زنی دوست دارد، همسر جوان جانباز شود و دینش را ادا کند و به همین دلیل به فرزند جانباز این خانواده نظر دارد اما پرسش به همین سادگی شنیده نمی شود و در نهایت نیز شاهد تحققش نخواهیم بود.
باید در انتظار افتادن لوله گاز و مرگ خانواده بود تا در فضایی که تماشاگر با اولین پلان پس از گازگرفتی در می یابد، در زمان مرگ این خانواده می گذرد، بتوان پاسخ این پرسش را یافت. در واقع باز کردن درها، باعث نمی شود مخاطب «میهمان داریم» دچار این تردید شود که خانواده از سایه مرگ فاصله گرفته اند.
«میهمان داریم» در ادامه روایتی میکند از زندگی این پدر و مادر شهید با فرزندانش شهیدشان که برای استقبال بهتر از میهمان، خانه قدیمی شان را بازسازی میکنند، حال آنکه در واقع اینها اتفاقاتی است که رخ نمیدهد و تصوراتی که پس از مرگ این خانواده در خانه مخروبه شان به تصویر کشیده میشود.
این فیلم از فیلمبرداری خوبی بهره برده و تصاویر متفاوتی دارد که در برخی صحنه ها نیز جلوه های ویژه به خوبی در آن حل شده و موسیقی اثر نیز به اندازه استفاده شده است. در کنار این نقاط مثبت، ریتم فیلم بسیار کند است اما به هر حال فضای غم آلود فیلم که خانواده شهید و جانباز را بسیار تنها و بی کس نشان میدهد، با این ریتم هماهنگ به نظر می آید و طبیعتاً این فیلم نیز شانس چندانی برای فروش در گیشه نخواهد داشت و پس از یک اکران نه چندان موفق، در تلویزیون خواهد رفت.
با تماشای این فیلم، شاید بتوان چنین جمع بندی کرد که این محصول حوزه هنری در جشنواره علی رغم مضمون ارزشمندش و حضور چهره ای کارکشته ای چون منوچهر محمدی به عنوان تهیه کننده مولفش، نتوانست جا پای تولیدات حوزه در چند دوره اخیر جشنواره بگذارد که علی رغم مضامین و پردازش متفاوتش، اتفاقا در گیشه نیز حضور موثری داشتند.
- از حواشی جالب جشنواره سی و دوم اینکه، در نیمه دوم این رویداد، شاهد پرشدن سالن ها و نزدیک شدن به تکرار وقایع دوره پیشین هستیم، چرا که ظاهراً برخی عزیزانی که حضورشان در برج میلاد توجیهی نداشت و نه جزو مسئولان، منتقدان، روزنامه نگاران یا سینماگران هستند، بار دیگر موفق شده اند به کاخ راه یابند. حضور برخی اشخاص در کاخ جشنواره با کودکانشان اتفاقی است که بارها در چند روز اخیر توسط خبرنگار «تابناک» در سالن اصلی نمایش برج میلاد مشاهده شد و طبیعتاً انتظار می رود مدیران جشنواره حداقل از ورود کودک به کاخ جشنواره، جلوگیری می کردند تا شان مرکز این رویداد حفظ شود.
دومین فیلمی که در کاخ جشنواره اکران می شود، «فردا» نخستین ساخته مشترک مهدی پاکدل بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما و ایمان افشاریان بازیگر و کارگردان تئاتر است.
به گزارش «تابناک»، پنجمین فیلم محمدمهدی عسگرپور فضایی جاافتاده تر نسبت به «هفت و پنج دقیقه»، «اقلیما»، «قدمگاه» و «پرواز در نهایت» داشت اما این فیلم نیز در سطح انتشار نبود و تصور میشد خروجی 65 جلسه فیلمبرداری از پرویز پرستویی، آهو خردمند، بهروز شعیبی و سهیلا گلستانی بر پایه داستانی منسجم تر باشد و برای مخاطب «اینجا بدون من» ساخته بهرام توکلی را در نظر تداعی نکند.
روایت فیلم درباره پیرمرد و پیرزنی است که به همراه فرزند جانباز فلج نخایی شان زندگی میکنند. اعضاء این خانواده تلاش میکنند تا مقدمات استقبال از مهمانی که در راه است را فراهم کنند اما این میهمان کیست و چرا این خانواده اینچنین نگران است؟ ظاهراً زنی دوست دارد، همسر جوان جانباز شود و دینش را ادا کند و به همین دلیل به فرزند جانباز این خانواده نظر دارد اما پرسش به همین سادگی شنیده نمی شود و در نهایت نیز شاهد تحققش نخواهیم بود.
«میهمان داریم» در ادامه روایتی میکند از زندگی این پدر و مادر شهید با فرزندانش شهیدشان که برای استقبال بهتر از میهمان، خانه قدیمی شان را بازسازی میکنند، حال آنکه در واقع اینها اتفاقاتی است که رخ نمیدهد و تصوراتی که پس از مرگ این خانواده در خانه مخروبه شان به تصویر کشیده میشود.
این فیلم از فیلمبرداری خوبی بهره برده و تصاویر متفاوتی دارد که در برخی صحنه ها نیز جلوه های ویژه به خوبی در آن حل شده و موسیقی اثر نیز به اندازه استفاده شده است. در کنار این نقاط مثبت، ریتم فیلم بسیار کند است اما به هر حال فضای غم آلود فیلم که خانواده شهید و جانباز را بسیار تنها و بی کس نشان میدهد، با این ریتم هماهنگ به نظر می آید و طبیعتاً این فیلم نیز شانس چندانی برای فروش در گیشه نخواهد داشت و پس از یک اکران نه چندان موفق، در تلویزیون خواهد رفت.
با تماشای این فیلم، شاید بتوان چنین جمع بندی کرد که این محصول حوزه هنری در جشنواره علی رغم مضمون ارزشمندش و حضور چهره ای کارکشته ای چون منوچهر محمدی به عنوان تهیه کننده مولفش، نتوانست جا پای تولیدات حوزه در چند دوره اخیر جشنواره بگذارد که علی رغم مضامین و پردازش متفاوتش، اتفاقا در گیشه نیز حضور موثری داشتند.
- از حواشی جالب جشنواره سی و دوم اینکه، در نیمه دوم این رویداد، شاهد پرشدن سالن ها و نزدیک شدن به تکرار وقایع دوره پیشین هستیم، چرا که ظاهراً برخی عزیزانی که حضورشان در برج میلاد توجیهی نداشت و نه جزو مسئولان، منتقدان، روزنامه نگاران یا سینماگران هستند، بار دیگر موفق شده اند به کاخ راه یابند. حضور برخی اشخاص در کاخ جشنواره با کودکانشان اتفاقی است که بارها در چند روز اخیر توسط خبرنگار «تابناک» در سالن اصلی نمایش برج میلاد مشاهده شد و طبیعتاً انتظار می رود مدیران جشنواره حداقل از ورود کودک به کاخ جشنواره، جلوگیری می کردند تا شان مرکز این رویداد حفظ شود.
دومین فیلمی که در کاخ جشنواره اکران می شود، «فردا» نخستین ساخته مشترک مهدی پاکدل بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما و ایمان افشاریان بازیگر و کارگردان تئاتر است.
