اگر اخبار این هفته را دنبال کرده باشید، یک نام بیش از همه شنیده شد؛ وریا غفوری. کاپیتان تیم استقلال تهران که بیش از آنکه او را به فوتبال بشناسند، مدت‌هاست به خاطر اظهارنظرهایش درباره مسائل اجتماعی شناخته می‌شود. خودش می‌گوید «وقتی موضوع مسائل اجتماعی در میان باشد، فوتبال برایم دیگر اولویت ندارد.»

همین دیدگاه وریا غفوری باعث شده که فعلا مغضوب گروهی باشد که قدرت در اختیارشان است؛ چه آنکه زمانی تصویر او حتی در برنامه فوتبال برتر سانسور شد؛ اتفاقی که فرهاد مجیدی کاپیتان وقت تیم استقلال تهران بسیار از آن گلایه داشت و از وقاحت صداوسیما در سانسور کاپیتان تیمش سخن گفت.

تا سال ۱۳۹۷ از وریا غفوری کمتر شنیده می‌شد که اظهار نظری سیاسی یا اجتماعی بگوید؛ اگر هم می‌گفت چون آنچنان بازیکن شناخته‌شده‌ای بین عموم مردم نبود، این سخنان کمتر شنیده می‌شد. سال ۱۳۹۷ وقتی محمدجواد ظریف در یک برنامه تلویزیونی گفت «به خاطر حمایت از فلسطین تحت فشار هستیم و به این مسئله افتخار می‌کنیم»، وریا غفوری پاسخ داد که ««آقای ظریف شما که می‌گویید افتخار می‌کنید به خاطر فلسطین، لبنان، یمن و سوریه تحت فشارید، این را بدانید که این شما نیستید که تحت فشارید. در واقع این مردم معمولی هستند که تحت فشارند.»

این اظهار نظر در همان سال آغاز فعالیت‌های غیرفوتبالی وریا غفوری بود. در حقیقت از آن تاریخ به بعد، وریا غفوری در موضوعات دیگری که لزوما به فوتبال ارتباطی نداشت، موضع‌گیری می‌کرد و علاوه بر یک فوتبالیست، نقش شهروندی را هم بازی می‌کرد که مسائل کشورش برایش اهمیت دارد. در واقع وریا از شهرت خود استفاده می‌کرد تا به زعم خود آنچه صدای اکثر مردم است را بیان کند.

مواردی همچون زنده نگاه داشتن یاد سحر خدایاری معروف به «دختر آبی»، یادبود کولبران و بیان مشکلات آنها، مشکلات مردم خوزستان و حمایت از اعتراضات آنها، انتقاد از گرانی‌ها و فشارهای اقتصادی و مواردی از این دست از جمله اظهارنظرهایی بود که توسط وریا مطرح شد.

انتقادات وریا غفوری آنقدر ادامه داشت که حتی ورزش سه در خبری نوشت که حراست فدراسیون فوتبال از ورزشکاران خواسته در مورد مسائل سیاسی، اظهارنظر احساسی نکنند. خبرگزاری مهر هم در خبری نوشت وریا غفوری بعد از پایان تمرین آبی‌پوشان در محل وزارت ورزش دیده شد و حضور او در وزارت ورزش بی‌ارتباط با این پست‌های او نبوده است.

البته ظاهرا این احضار تاثیری در عملکرد وریا غفوری نداشت؛ چنانچه خودش می‌گفت: «به بیان دغدغه‌های اجتماعی خود ادامه خواهد داد» و «چون حرف حق می‌زند، نگرانی از ناراحت شدن مسئولان ندارد.»

حالا در سال خداحافظی وریا غفوری، بزرگترین مشکل برای او ایجاد شده است؛ ظاهرا فشارهایی وجود دارد که اجازه نمی‌دهد قرارداد او با استقلال تمدید شود و بازی خداحافظی او هم در این تیم انجام شود. به همین دلیل عده‌ای از هواردان مقابل باشگاه استقلال تهران تجمع کردند تا انتقاد تند خود را نسبت به آنچه بی‌احترامی به کاپیتان استقلال می‌خواندند، نشان دهند.

صداوسیما در گزارشی که درباره وریا غفوری منتشر کرده، عدم تمدید قرارداد را سن وریا غفوری خوانده است. این اظهارنظر در حالی مطرح شده که وریا غفوری متولد ۱۳۶۶ است و عمر فوتبالی او تمام‌شده خوانده شده است، اما در سوی مقابل سیدجلال حسینی که متولد ۱۳۶۰ است تا سال گذشته در پرسپولیس تهران قرارداد داشت و کسی از سن او سخن نمی‌گفت!

اوج ماجرا زمانی بود که وریا غفوری در حالی که در سنندج بود، توییتی منتشر کرد که در آن «کردستان» با رسم‌الخط کردی «کوردستان» نوشته شده بود. در آن توییت هم از پرچم ایران استفاده شده بود و هم از هشتگ ایران.

غفوری شعری از فریدون مشیری را اینگونه تغییر داده بود «من اینجا ریشه در خاکم، من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم، من اینجا تا نفس باقی‌ست می‌مانم...» خبری شد اما لحظاتی بعد رستم قاسمی وزیر راه در توییتی عجیب حمله تندی به وریا غفوری کرد و نوشت: «برای هر سانت خاک پاک وطن خون دادیم تا نقشه شیرِ غران ایران به اندازه یک وجب هم تغییر نکند! سیلیِ مردم غیور ایران هم سهم کسانی است که پایِ زبانشان از گلیم شعورشان بیشتر دراز شده و حرف از تجزیه می‌زنند! و فکر می‌کنند همه‌چیز مثل فوتبال یک بازی است!»

رستم قاسمی در اقدامی عجیب وریا غفوری را به تجزیه‌طلبی متهم کرد. با این حال وریا پاسخ داد که گفت «متأسفانه در روزهای گذشته یکسری حواشی پیش آمده بود که من کردستان را با «واو» نوشته بودم، فقط می‌خواهم این را به آنهایی بگویم که سوءاستفاده می‌کنند. می‌خواهم بگویم که من وطن‌فروش و تجزیه‌طلب نیستم، من یک جان دارم که هزاران بار فدای ایران می‌کنم. من قلب سه رنگ ایران عزیز را زده بودم، باز هم می‌گویم که یک جان دارم که هزاران بار فدای ایران می‌کنم».

البته وریا غفوری نخستین ورزشکاری نبود که تلاش می‌کرد از نفوذ کلامش در موضوعات اجتماعی و مدنی بهره ببرد. پیش از او نخستین بار این اتفاق در دهه چهل ایران رخ داده بود؛ زمانی که گسترش ورزش حرفه‌ای در کشور به همراه گسترش نهاد‌های بوروکراتیک، باعث رشد کشور شده بود و وجوه سیاسی به ورزش ایران داده بود.

در آن دوران با وجود پیشرفت اقتصادی و فرهنگی کشور، خفقان سیاسی وجود داشت و ورزش نیز سیاسی می‌شد و در واقع کنش‌گران سیاسی در هر کجا که ممکن بود دست به کنش سیاسی می‌زدند. غلامرضا تختی که در حقیقت معروف‌ترین چهره تاریخ ورزش ایران است، به علت اختلافات سیاسی با حاکمیت دچار محدودیت شده بود و نخستین ورزشکار مدنی و سیاسی شناخته‌شده در ایران بود.

بعد از تختی، پرویز قلیچ‌خانی فعالیت سیاسی بیشتری داشت. او حتی زمانی به دلیل فعالیت‌های سیاسی و گرایش به احزاب چپ‌گرا توسط ساواک دستگیر شده بود و اتفاقا گرایشش به سوی سیاست، متاثر از تختی بود.

پس از انقلاب چهره‌هایی همچون ناصر حجازی برای مردم این وجهه مدنی و اجتماعی را داشت. او حتی زمانی در انتقاد به حضور سیاسیون در ورزش، برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد تا انتقادش به این مسئله را نشان دهد.

تمام این ورزشکاران از غلامرضا تختی گرفته تا پرویز قلیچ‌خانی و ناصر حجازی همگی به خاطر انتقادهایی که از برخی تصمیمات دولتی و حاکمیتی داشتند، مغضوب بودند. وریا غفوری هم فعلا گزینه جدیدی است که مغضوب شده است. آنها علاقمندند او به فولاد خوزستان یا تیم دیگری برود تا از محبوبیتش کاسته شود. شاید خروج از استقلال و بازی در تیمی مثل فولاد یا هر تیم دیگر، بدترین تصمیم برای او باشد. چه آنکه این همان سناریویی است که برای او چیده شده است.