روز نو :نماینده مردم سنقر کلیایی در مجلس با تاکید بر این که تشدید گرانی ها در سال های اخیر منجر به افزایش آمار کولبران شده است، گفت: ما هیچ گاه نباید کولبری را یک شغل حساب کنیم که بخواهیم با راهکارهای گوناگون آن را ساماندهی کنیم، بلکه باید با اشتغالزایی بخصوص ایجاد مشاغل خُرد یا خانگی در شهرهای کوچک و روستاهای غرب کشور، شغل مشقت بار کولبری را از جامعه ایران حذف کنیم.

با وجود این که سال هاست مسئولان دستگاه اجرایی از لزوم ساماندهی پدیده کولبری صحبت می کنند، اما در سال های اخیر شاهد اقدامات کم اثری مانند ایجاد بازارچه های مرزی برای ساماندهی کولبران بوده ایم. این در حالی است که به نظر می رسد مهمترین راهکار برای مقابله با کولبری، ایجاد مشاغل خُرد و خانگی در شهرهای کوچک و روستاهای غربی کشور در راستای حذف کامل این پدیده از جامعه ایران باشد.

 در شرایطی که از ابتدای سال 97 قرار بود که با ایجاد بازارچه های مرزی، فعالیت کولبران ساماندهی شود و رفته رفته با اشتغالزایی مناسب در مناطق مرزی غرب کشور، اقشار کم درآمد این مناطق از کولبری دست بکشند و شاهد حذف این رنج مضاعف از روی دوش بخشی از هموطنان خود باشیم، اما هنوز هم برخی اهالی شهرها و روستاهای مرزی استان های آذربایجان غربی، کرمانشاه، کردستان و ایلام ناچار هستند که با انجام کولبری به تامین معیشت روزمره خود بپردازند.

یکی از مهمترین تبعات تداوم روند کولبری در مرزهای غربی کشورمان در چند سال گذشته، تکرار حوادث مختلفی است که هر از گاهی برای کولبران ایرانی پدید می آید؛ به نحوی که اخیرا جلال محمود زاده، نماینده مردم مهاباد در مجلس از کشته و زخمی شدن 170 کولبر در سال 1400 خبر داده است. در این میان به نظر می رسد مهمترین عامل تکرار حوادث کولبری در کشورمان، عدم برنامه ریزی مناسب دستگاه اجرایی بخصوص در دولت قبل برای حذف این پدیده باشد. بنابراین دولت سیزدهم باید هرچه زودتر به وعده های روی زمین مانده دولت قبل جامه عمل بپوشاند و با ایجاد مشاغل کوچک در غرب کشور، شغل مشقت بار کولبری را از جامعه ایران حذف کند.

ارتباط مستقیم نبود کار با افزایش کولبری

این نکته ای است که سید جواد حسینی کیا، نماینده مردم سنقر کلیایی در مجلس در گفت و گو با رکنا روی آن دست گذاشت و اظهار داشت: مهمترین مساله ای که باعث روی آوردن برخی افراد در استان های غربی کشور به کولبری می شود، آمار بالای بیکاری در این استان هاست. به عبارت دیگر، چون ما نتوانسته ایم معضل کمبود شغل را در بسیاری از شهرها و روستاهای مرزی غربی کشور حل کنیم، اکنون ناچاریم که با معضلات اجتماعی ناشی از تداوم کولبری در غرب ایران مواجه شویم.

وی افزود: ساماندهی بازارچه های مرزی که دولت قبل قصد اجرای آن را داشت، تنها یک راهکار موقت برای مدیریت مساله کولبری محسوب می شود و به هیچ وجه راهکار دائمی حذف این پدیده نیست. ما هیچ گاه نباید کولبری را یک شغل حساب کنیم که بخواهیم با راهکارهای گوناگون آن را ساماندهی کنیم، بلکه باید با اشتغالزایی بخصوص ایجاد مشاغل خُرد و خانگی در شهرهای کوچک و روستاهای غرب کشور به حذف پدیده کولبری بپردازیم.

زنان و کودکان؛ در اولویت نخست ساماندهی کولبران غرب کشور

حسینی کیا با تاکید بر لزوم تخصیص اعتبارات ویژه به ایجاد مشاغل خُرد در مرزهای غربی ایران گفت: ایجاد شغل در هر منطقه ای از کشور باید براساس مزیت های نسبی آن منطقه انجام شود. در استان های غربی کشورمان نیز ظرفیت های بسیاری در حوزه گردشگری، کشاورزی، دامپروری، طبیعت گردی، صنایع دستی، توسعه صنایع کوچک، گسترش شرکت های کشت و صنعت، ایجاد صنایع تکمیلی و ... وجود دارد که دولت می تواند با سرمایه گذاری در آنها و البته با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی، به ایجاد شغل در راستای حذف پدیده کولبری بپردازد.

نماینده مردم سنقر کلیایی در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: با وجود این که آمار دقیقی از تعداد کولبران فعال در استان های غربی کشور در دست نیست، اما شکی وجود ندارد که دشواری های معیشتی سال های اخیر به افزایش آمار کولبران دامن زده است. همچنین وقتی قیمت رسمی اجناس بالاتر برود، مردم بیشتر به خرید کالاهای قاچاق و کم هزینه روی می آورند. در چنین شرایطی طبیعتا جذابیت وارد کردن کالای غیرقانونی از مسیر کولبری به ایران بیشتر می شود و این اتفاق بالا رفتن تعداد کولبران را به همراه خواهد داشت.

عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس تاکید کرد: اساسا هرچه دشواری های معیشتی بیشتر می شود و اقشار ضعیف جامعه برای تامین نیازهای اولیه خود با مشکلات شدیدتری مواجه می شوند، تعداد بیشتری از اعضای یک خانواده ناچار می شوند که به انجام مشاغل کاذبی از جمله کولبری روی بیاورند. به همین دلیل است که در سال های اخیر شاهد افزایش حضور زنان و کودکان در میان کولبران بوده ایم. در این میان با وجود این که حذف کولبری با ایجاد شغل های مناسب، بهترین راهکار بلند مدت برای مدیریت این پدیده محسوب می شود، ولی اگر ما در کوتاه مدت قصد داریم که به ساماندهی کولبری بپردازیم، اول از همه باید ساماندهی زنان و کودکان کولبر را مورد توجه قرار دهیم.

وی در پایان تصریح کرد: با وجود این که ما کولبران را قاچاقچی نمی دانیم، اما پر واضح است که تداوم رواج این پدیده می تواند به افزایش هرچه بیشتر آمار قاچاق کالا و ناامنی در مرزها دامن بزند. ضمن این که کولبری یک شغل کاذب به شدت مشقت بار محسوب می شود که کاملا با کرامت و حقوق انسانی افراد در تعارض است. همچنین چون هیچ گونه مزایای شغلی در کولبری وجود ندارد، افرادی که به انجام این کار می پردازند، عملا جان خود را کف دستشان می گذارند. بنابراین بهتر است ما هرچه زودتر با اشتغالزایی مناسب در مناطق مرزی غرب کشور، به حذف کامل پدیده کولبری بپردازیم.