رضا درستکار نویسنده، منتقد و تحلیلگر سینما در این مراسم با اشاره به اینکه دوران نقدنویسی و تاثیرگذاری منتقدان در سینمای ایران به افول می‌رود گفت: سال‌هایی نه چندان دور مجلاتی چون فیلم و دنیای تصویر و امثالهم، خط مشی سینمای ایران را تبیین می‌کردند و منتقدان در جایگاه مفسران و رسولان، به تبیین فیلم‌ها می‌پرداختند، اما امروزه عرض‌اندام آدم‌های اشتباه در حوزه نقدنویسی و بی‌توجهی فیلمسازان به نیاز و خواست مخاطب، باعث از بین‌رفتن این اثرگذاری شده است.
عضو هیات مدیره انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با اشاره به اینکه در نقد باید خوبی و ارزش‌های هنری و زیبایی‌شناسی را تعمیم دهیم گفت: منتقد همچون «سیزیف» است، محکوم ابدی به خواندن و به دیدن، و افزودن و آگاهی بخشیدن. باید برود و بکوبد ‌و بچرخاند و رنج بکشد و آگاهی را مهار کند تا سنگ را بتواند دوباره و صدباره و هزارباره تا بالای کوه بکشاند.
وحید ضرابی‌نسب منتقد، نویسنده و کارگردان سینما نیز در این مراسم با اشاره به اینکه سینما ابتدا به‌عنوان صنعت و بعدها هنر و این‌روزها تکنولوژی، مقوله فرهنگی وارداتی است گفت: متاسفانه حوزه نقد و تحلیل و آموزش هم در سال‌های اخیر وارداتی شده است و به مثَل آش با جاش، سینما و فیلم را بدون نگاه ملی و بومی، از زاویه دید اصلی و غیر ایرانی پذیرفته‌ایم.
وی افزود: در همین نمایشگاه، بین کتب سینمایی بگردید تا متوجه شوید بخش اعظم آثار، ترجمه است و کمتر کسی به سراغ تالیف و نگاشتن می‌رود، بااینکه اساتید مبرزی در این حوزه داریم‌. کار در حوزه نقد و تحلیل و تاویل، اما بدتر هم هست و این‌روزها فیلم‌ها به جای کتاب‌ها و مجلات تخصصی، در پیج‌های زرد اینستاگرام و تلگرام مثلا نقد و بررسی می‌شوند، آن‌هم با نازل‌ترین ادبیات و بدون کوچک‌ترین دانش تخصصی و جهان‌بینی هنری.
وی گفت: نیاز است نقد و تحلیل فیلم، همانقدر که به توده‌های مختلف جامعه نزدیک می‌شود و سبک "ریویو" نویسی پیدا می‌کند و داده‌ها و آگاهی‌ها و نیازهای خواننده را تامین می‌نماید، همانقدر هم اندیشه و دنیای فکری او را شکل دهد و آجرهای جهان زیباشناسانه‌اش را بچیند. آنهم از زاویه دید ایرانی و با ادبیات ایرانی و برای بینده ایرانی...

کتاب "وقتی از فیلم حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم" در دو جلد و ۴۵۰ صفحه، مجموعه‌ای از گزارش‌گونه‌های جدا در فرم اما پیوسته در محتوا بر فیلم‌های معاصر سینمای جهان است نوشته وحید ضرابی‌نسب و منتشره از سوی نشر ایجاز. فاطمه معتمدآریا، محمدهادی کریمی و رضا درستکار، یادداشت‌های کوتاه بر این کتاب نوشته‌اند.