از زمانی که تیم ملی جان گرفت و همه فهمیدند ایران در جام جهانی حضور خواهد داشت، این گزاره بارها به گوش رسیده که یوزها با این همه «لژیونر» باید در قطر بدرخشند و راهی دور بعد شوند.

لژیونرهایی نظیر مهدی طارمی، سردار آزمون، علیرضا جهانبخش، علیرضا بیرانوند، کریم انصاری‌فرد، احسان حاج‌صفی، میلاد محمدی، علی قلی‌زاده، صادق محرمی و چند بازیکن شاغل در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس. متاسفانه به همان اندازه که ساختار مدیریتی فدراسیون روزبه‌روز فشل‌تر می‌شود، همه لژیونرهای ایرانی به جز مهدی طارمی هم در سراشیبی افت قرار گرفته‌اند. به شکلی که یا خبر مثبتی از آنها به گوش نمی‌رسد یا اگر هم مطلبی در مورد آنها منتشر می‌شود در مورد افت یا سکونشینی یا احتمال جدایی آنهاست.

سردار آزمون این روزها در لورکوزن تبدیل به یار تعویضی برای وقت‌کشی شده است. همان کسی که زنیت را روی سرانگشتش می‌چرخاند. می‌گویند او هم به نفرین تیم آلمانی دچار شده. تیمی که چندین فوتبالیست ایرانی را به سمت سراشیبی سوق داد. علیرضا جهانبخش یکی از آماده‌ترین ملی‌پوشان ایران در فاینورد روزگار سختی را می‌گذراند و گاهی روی سکوهای استادیوم بازی‌های تیمش را تماشا می‌کند. از کریم و احسان هیچ خبری نیست. از قلی‌زاده چند هایلایت دریبل زدن به ایران می‌رسد، بیرو می‌خواهد برگردد و بقیه هم وضعیتی مشابه دارند.

آنها که در قطر یا امارات بازی می‌کنند هم هستند. احمد نوراللهی یک خط در میان به زمین می‌رود و وقتی بازی می‌کند گل به خودی می‌زند. مهدی قایدی بزرگ‌ترین استعداد چند سال اخیر فوتبال ایران که همه آرزو داشتند او را در لباس یک تیم مطرح اروپایی ببینند، سکونشین شده. شجاع خلیل‌زاده و حسین کنعانی‌زادگان در تیم‌هایی توپ می‌زنند که نه شرایط تیمی خوبی دارند نه شرایط دفاعی قابل توجهی.

وضعیت واقعا خراب است. چند ماه پیش بیشتر ستاره‌های فوتبال ایران که در خارج از کشور بازی می‌کردند در اوج قرار داشتند. اخبار گلزنی سردار و جهانبخش تیتر یک رسانه‌ها بود. سامان قدوس در لیگ برتر به میدان می‌رفت. سعید عزت‌اللهی در تیم قطری توپ نمی‌زد. مهدی قائدی ساحر ایرانی بود و... چند ماه بیشتر به جام جهانی نمانده. کاش این ستاره‌ها متوجه بشوند که شرایط چقدر پیچیده است. اگر فکر می‌کنند تغییر تیم و بازگشت به ایران شرایط‌شان را بهتر می‌کند زودتر تصمیم بگیرند. اگر نیاز هست تلاشی چند برابری از خودشان نشان بدهند این کار را بکنند.

با توجه به اینکه لیگ‌های خارجی از جمله اروپایی و آسیایی رو به اتمام است، تنها فرصت باقی‌مانده برای درخشش فاصله بین شروع فصل جدید و آغاز مسابقات جام جهانی است. حتی بازیکنانی که مطمئن هستند جایگاهی تضمین شده در تیم ملی دارند هم باید تلاش کنند. نه به این خاطر که مطمئن‌تر شوند، بلکه به این دلیل که چشم میلیون‌ها ایرانی به ساق پای آنها دوخته شده. جام جهانی شوخی نیست. بازیکنان باید متوجه باشند اگر دولت و وزارت ورزش فوتبال را به حال خود رها کرده‌اند، اگر روسای فدراسیون معزول و بازداشتی و غیرقانونی هستند لااقل آنها از تیم ملی مراقبت کنند.

منبع: روزنامه اعتماد