روزنو :  نگاهي به فهرست فیلم های حاضر در سی و دومین جشنواره فیلم فجر نشان دهنده این نکته است که تقریباً همه فیلمسازان شاخصی که در یک سال اخیر فیلم ساخته اند در این رخداد سینمایی حضور دارند. به استثنای چند فیلم که ظاهراً به دلایل فرامتنی، امکان حضور در جشنواره نیافتند همه فیلم های مدعی به فجر سی و دو راه یافته اند. این نکته جالب توجهی است که امسال تقریباً هیچ فیلمسازی نگفت فیلمش را به جشنواره نمی دهد. بازگشت اعتماد و امید سینماگران به مدیریت سینما که باید آن را حاصل آمدن دولت تدبیر و امید دانست، سرمایه ارزشمندی است که باید از آن حراست کرد. جشنواره فیلم فجر همیشه مهمترین رخداد سینمایی کشور بوده ولی  در برخی دوره ها دچار فراز نشیب های شده که موجب کم رونق شدن این رخداد سینمایی نیز گشته است. خوشبختانه جشنواره امسال مشکلی به لحاظ رونق ندارد.

 این جشنواره است که همه فیلمسازان از طیف ها و گروه های مختلف در آن حضور دارند و می شود امید داشت پس از سال ها، مهمانی بزرگ سینمای ایران با رونق و شکوه فراوان برگزار می شود.

ابراهیم فروزش:
جشنواره امسال هیچ گروهی از فیلمسازان را کنار نگذاشته است

ابراهیم فروزش شرکت دادن فیلمسازان مختلف را یکی از مهم ترین ویژگی های مثبت دوره سی و دوم جشنواره فیلم فجر قلمداد کرد.
فروزش به «بانی فیلم» گفت: امسال فیلم هایی که به دلایلی از جشنواره های گذشته باز مانده بودند، در دوره سی و دوم حضور پیدا کرده اند و به این ترتیب، نوبت تلاقی فیلمسازان نسل اول با جوان ترها به نحو مفصل تری، فرا رسیده است. باید خوشحال باشیم از اینکه موقعیتی به دست آمده که همه دوستان فیلم شان را در جشنواره شرکت بدهند. حالا همه سینماگران می توانند یک برآیند صحیح از اوضاع فعلی سینما داشته باشند و بفهمند قدیمی تر ها چه کرده اند که هنوز هم حرکت شان ادامه دار است.
وی افزود: آدم هایی مثل من بیشتر تماشاگر هستند. یعنی ما میان پیشکسوتان و نسل جدید قرار گرفته ایم و شاید بتوانیم بهترین ارزیابی را از اوضاع داشته باشیم. من فکر می کنم سال آینده پرده سینما با آثار خوبی پر می شود و علی الحساب، جای امیدواری بسیاری وجود دارد. جشنواره فرصت خوبی است که خودمان را نگاه کنیم و بفهمیم کجای کاریم. امیدوارم امسال، سال درخشانی باشد.
این کارگردان تاکید کرد: در جشنواره امسال هیچ گروهی از فیلمسازان کنار گذاشته نشده اند و این بسیار مغتنم است. امیدوارم این ویژگی های مثبت با مدیریت صحیح در آینده نیز ادامه پیدا کند.

سیروس تسلیمی:
معرفی 5 فیلم به عنوان برترین آثار منتخب مردم، طرح خوبی است

سیروس تسلیمی با اشاره به اینکه امسال قرار است نام 5 اثر سینمایی به عنوان فیلم های منتخب مردم معرفی شود، جشنواره امسال را جشنواره ای توأم با آرامش بیشتر نسبت به دوره های قبل ارزیابی کرد.
تسلیمی به «بانی فیلم» گفت: امسال جشنواره بخش های متعدد با فیلم های مختلف دارد و آدم می ماند که سیستم پخش چگونه می تواند عمل کند که همه چیز سر جای خودش قرار بگیرد؟ همچنین جشنواره نیز باید در سطح مطلوبی از قدرت اجرایی قرار داشته باشد که بتواند همه این نمایش ها را مدیریت کند.
وی افزود: سال های قبل بلیت هایی که برای ارگان ها و مطبوعات در نظر می گرفتند، زیادتر بود. نمی دانم امسال قرار است دقیقا چه رفتاری در پیش بگیرند، اما امیدوارم به این شکل نباشد که برای تماشای برخی فیلم ها حتی در ورودی سالن را از شدت هجوم جمعیت نتوان بست و برخی دیگر از آثار با یک سالن نیمه خالی روی پرده برود. امسال گویا 5 انتخاب برای تماشاگران قائل شده اند و این تصمیم خوبی برای جلوگیری از قیل و قال هاست. تنها تاکید می کنم برای هیچ یک از این 5 انتخاب هیچ عدد و آماری از تعداد آراء اعلام نکنند، وگرنه به هر حال نارضایتی هایی به وجود می آید. معمولا اولین سال هر دولتی سال سختی است و من امیدوارم با کاردانی آقای رضاداد دوره سی و دوم جشنواره به خوبی طی شود. انشاا... پیش بینی آقای علی نیز معلم محقق نمی شود! ایشان گفته است وای به حال سینماها در سال 93 و این یعنی شرکت های پخش، کار سختی را در پیش دارند.

سعید ابراهیمی فر:
جشنواره پر رونق است، اما بعدش را چه کنیم؟

سعید ابراهیمی فر تاکید کرد تعداد بالای فیلم ها، پس از برگزاری جشنواره برای سینما مشکل آفرین خواهند بود، چون سازوکار مناسب برای اکران شان امری بسیار دشوار است.
ابراهیمی فر به «بانی فیلم» گفت: اوضاع امروز سینمای ما مثل باغی است که به ما امکان داشتن انواع میوه ها را می دهد، اما وقتی جایی برای عرضه کردن نداریم، آنها را انبار می کنیم و دست آخر هم از بین می روند. امسال تعداد بسیار بالایی فیلم تولید شده و همه اینها با هدف اکران ساخته شده اند. این تولید بی رویه حتی آسیب غیرمحسوسی به خود تولید وارد می کند. هیچ فیلمسازی تنها برای جشنواره فجر فیلم تولید نمی کند و اصلا چنین نگاهی اقتصادی نیست. هر فیلمساز دوست دارد اثرش را آدم های غیرجشنواره ای و معمولی نیز تماشا کنند و نظر بدهند تا راهکاری برای تجربه بعدی اش باشد. این خواسته ای است که همه عوامل دارند. اینکه بدون فکر کردن به اکران فیلم بخواهیم دست به تولید بزنیم، نوعی رخوت را به کار تزریق می کند و کم کم انگیزه های اصلی فیلمسازی به انگیزه های واهی بدل می شود.
وی افزود: وقتی این تعداد از بزرگان سینما در مهم ترین رویداد سینمایی کشور حضور دارند، خوب است اگر تقسیم بندی های دیگری لحاظ شود. آیا منطقی است که فیلم های فاخری که ده میلیارد هزینه و همچنین زمان زیادی برایشان صرف شده و انتظارهای زیادی را به وجود آورده اند، در کنار آثاری قرار بگیرند که حد اکثر 120 میلیون برایشان هزینه شده است؟ در این حالت هیأت داوران هر چقدر هم عادل باشند باز از تخصیص درست جوایز، غافل می مانند. نه می توان افرادی را که با سرمایه کم یک اثر سینمایی تحویل داده اند نادیده گرفت و نه می شود آثار پر هزینه و پر زحمت را از نظر دور کرد. هر دسته از فیلم ها را باید در جایگاه خودشان ارزیابی کرد.
سعید ابراهیمی فر در خاتمه گفت: من در دو فیلم «ماهی و گربه» و «جینگو» هم بازی کرده ام که در بخش نوعی تجربه حضور دارد و آنطور که باید و شاید از همه جنبه ها مورد ارزیابی قرار نمی گیرد. این در حالی است که بسیاری از فیلم هایی که عنوان سینمایی می گیرند، در فرمت فیلم های ویدئویی تولید می شوند و چقدر تأسف برانگیز است اگر ببینیم به جشنواره هم راه پیدا می کنند. خوب است اگر تکلیف خیلی از آثار را همان ابتدا روشن کرد و به صاحبانش گفت که چنین ساخته ای جایی در اکران ندارد و از همان آغاز باید به پخش خانگی فیلم فکر کنند.